Lagi nalang.. Lagi..
May mga kaibigan ako.. Oo meron pero pagdating sa problema dika nila matutulungan minsan iniisip ko sana di nalang ako nag oopen sakanila noong mga panahon na diko na kaya because they don't deserve my secrets.
I thought nung bata ako pag may kaibigan ka magiging masaya ka.. Na lagi ka tutulungan.. hindi pala ganon
Eto ako nakaupo sa may gilid ng rooftop tinititigan ang mga tao na kinaya mawala ako sa buhay nila kase ako hindi ko pa sila nakakalimutan
Ex best friends.. Ko sila.
Habang naka masid sa mga dating kaibigan ko ay bigla nalamang nagsalita sa likuran ko..
"It's your fault, so why are you still looking at them?" aniya sabay ngisi na konting tawa. Tbh nakakatawa naman talaga kasalanan ko bakit ako nlng wala na sila.
"i'm just thinking.." habang lumalapit sakanya at sabay yakap dito..
"Hey.. I can hear your sobs.. Stop crying ian" tinulak niya ko ng marahan at pinahidan ang mg luha sa mukha ko.
Sino siya? siya lang naman ang valedictorian namin lagi at siya ang naging totoong kaibigan ko sa mundo na lagi akong inaayawan.
~Flashback~
Wala kaming klase nandito ako sa lumang computer room kasi tahimik dito maalikabok pero at least tahimik
Inikot ko ang lumang room na 'to may nakita akong isang bagay kukunin ko na sana kaso sa biglang pagluhod ko diko inaasahan na may awang ang tiles na niluhuran ko at ito ay humiwa sa aking balat sa tuhod.
Nagdidilim ang paligid ko nagpapanic ako.. Kailangan ko ng tulong.. Ayan lang nasa isip ko habang tinitignan ang tuloy tuloy na pagdaloy ng dugo.. Naiiyak ako..shit.. Pilit akong tumayo pero wala nakong makita dahil unti unting kinakain ng dilim ang aking paningin.
"tulong.." ungol ko bago bumagsak sa sahig.
Nagising ako sa isang maliit na higaan at may taong nasa harapan ko..
"iana are you okay?" tanong niya sakin habang hawak hawak ang aking bag.
"sino ka?" tanong ko habang umuupo kahit masakit ang ulo ko ay pinilit ko makaupo.
"i'm kerx calderon.. Ako ang nakakita sayo galing akong rooftop pababa nasana ako sa second floor kaso may narinig akong umiiyak kaya pinuntahan ko at nakita kita"
aniya sabay abot sakin ng bag ko.
"bakit na saiyo ang bag ko?" tanong ko
Habang nakatingin sakanya nang todo
"mukhang dimo talaga ako kilala ako yung valedictorian sa klase natin for short classmate soon to be your seatmates" aniya at ngumiti sakin ng matamis
(Yes matamis nalasahan ko char.)
"ah okay" sabi ko at sabay tayo para makauwi dahil alam ko namang hapon na at kailangan ko na umuwi pero bago pako makalabas ay tinawag ako ki kerx
"iana sabay na tayo" sabi niya at sabay lakad tsk.. Kala ko ba sabay masyado mahaba ang mga binti niya pano kami magsasabay ay nauna na sia maglakad bahala siya.
~flashback ends~
Habang tinitignan ko si kerx na umiinom ng favorite niyang strawberry milk ay diko maiwasan mapaisip kung hindi dahil sakanya ay napapagalitan pa rin siguro ako sa bahay.
My grandpa and grandma both of them hate me because I'm stupid. They love my older sister because she's beautiful and smart. And me? Kung wala si kerx baka stupid padin ako sobrang talino ni kerx kaya lagi niya akong tinuturuan sa mga topic namin.
"Can I swim?" biglang sabi niya habang nakatingin sakin
"Huh?"
"Because your thoughts are so deep, so I thought if I could swim" sabay tawa niya
"alam mo kahit ang korni mo ang gwapo mo padin bagay na bagay sayo yung pangalan mo" sabay sabi ko sakanya
"sinasabi mo ian? gwapo pala ako eh edi type mo nako?" aniya bago tumayos para itapon ang lalagyan nung strawberry milk at sa di inaasahan..
"ikaw ian ang ganda ganda mo... I'll keep you forever.. I promise that."
Thank you for reading this.
I promise that I'll improve every chapter thankyouu again.
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡ (hart hart)
