Rüya

6.BÖLÜM Doğum Günü

Multimedia: Emre

570 kişi olmuşuz. :) hepinize çoook teşekkür ederim ♡

Bu bölüm için sizi biraz beklettim ama gerçekten hiç vaktim yok elimden geldiğince hızlı yazmaya çalışıyorum.

İyi okumalar :**

Deniz'den

O ses..

Hayatımı biterebilecek o ses..

Silah sesi..

İçeriden silah sesi gelmişti. İçeride sadece babam vardı. Kapıyı yumruklamaya başladım. Babam o silahla ne yapıyordu iyimiydi bilmiyorum. Endişem bir o kadar daha arttı.

İçeride başka birileri var mıydı? Yoksa babam mı silahı ateşlemişti?

Kafamda o kadar çok soru işaretleri vardı ki..

Ne kadar kapıyı yumrukladım bilmiyorum. Kalbim o kadar hızlı atıyordu ki sesini duyabiliyordum. Berfin yanımda sessizce duruyordu.

Bütün gücümle kapıya vuruyordum. Eğer birileri varsa yada babam hala yaşıyorsa sesimi duysun diye vuruyordum. Ağlamaktan gözlerim yanıyordu.

Sanki boğazımda düğüm vardı sesimin çıkmasını engelliyor gibiydi. Bağırmak istiyorum ama bağıramıyorum.

Zar zor derin nefes alıp konuşmaya çalıştım.

Ağzımdan sessizce bir 'Baba' kelimesi çıktı.

Bir anda aklıma türlü türlü kötülükler geldi. Annemden sonra babamı da kaybetmeyi kaldıramazdım. Bir acı darbe daha alamazdım. Bunu kaldırmaya gücüm yoktu.

Merdivenden çilingir göründü. Hızlıca kapının önünden çekildim ve açmasını bekledim. Adam şaşırmıştı. Bir bana bir Berfin'e baktı.

Daha sonra elindeki aletlerle kapıyı açmaya çalıştı. Berfin yanıma gelip beni teselli etmeye çalışıyordu.

Adam hala hiçbir şey anlamamış gözlerle arada bize bakmayı ihmal etmiyordu.

Kısa bir uğraştan sonra kapıyı açtı. Hızlıca içeri girdim. Adam arkamdan seslendi ama dönüp bakmadım. Babamın yatak odasına geldiğim de kısaca arkama göz attığımda Berfin'in adamla konuştuğunu gördüm. Sanırım para istiyordu.

İçeri girdim ama yatak boştu. Banyoya baktım orada da yoktu. Salona da baktım. Kısaca bütün odalara bakmıştım. Bir tek oda hariç. Babamın çalışma odası.

Çalışma odasının önünde durdum. Buraya daha önce hiç girmemiştim.

Babam kapıyı hep kilitli tutardı. Bursa daki eski evimizde de çalışma odası hep kilitliydi. Annem ayda bir kez girer odayı temizler ve bir daha hiç girmezdi. Zaten her zaman kilitli olurdu.

Buraya taşındığımızda da babam ilk iş olarak kendine çalışma odasını ayarlamıştı. Ve taşındığımızdan beri hiç girmemiştim. Bir keresinde merakımdan delikten bakmıştım odaya. Sadece masayı ve üzerindeki birkaç dosyayı görebilmiştim.

Şimdi ise anahtar ilk kez kapının üstündeydi.

Korkarak anahtarı çevirdim. Kilitin açılma sesini duyduktan sonra elim titreyerek kapının koluna gitti.

İçeride ne olduğundan çok görmek istemediğim şeyi görmenin korkusu vardı üzerimde. Bu korkuyla kapıyı açıp içeri adım attım.

Gördüğüm manzara karşısında daha fazla dayanamadım. Bedenim bana ihanet etti. Yere düştüğümü hatırlıyorum. Sonra karanlık. Çok derin karanlık...