I'm Alright ~Larry Stylinson~ {dutch}

deel 21 (LAASTE CHAPTER)

pov Harry

1 maand, 1 fucking maand heb ik Louis niet gezien of gesproken. Tranen stromen over mijn wangen en druipen af van mijn kin ''Hij komt wel we vinden hem echt waar!'' zegt liam, hij is nu de vriendje van Gemma en ik snap niet dat ik hem al die tijd heb gehaat. Toen die hoorde hoe kapot ik er van was wou die mij meteen komen steunen met Gemma. Maar Gemma moest weg. Zayn is er ook en nu denk je vast .. wtf! nou hij is er ook kapot van en is heel erg veranderd in deze maand. Niall wrijft over mijn rug. Ik heb wel is met de ouders gepraat maar die zien er niet kapot van. Of teminste de vader doet zelfs nog raar, De moeder lijkt wel een beetje ongerust. Soms heb ik hem wel proberen te bellen maar het ging meteen naar voice mail. Nou 1x nam die wel op maar ik hoorde alleen gekraak en toen hing die weer op ''hier'' zegt Liam, toen ik in mijn gedachte ben verdronken heeft Liam water voor mij gehaald ''b-b-bedankt'' stotter ik. Van het huilen is mijn mijn stem kraakachtig geworden ''we vinden hem wel'' zegt Niall ''nee, stop met dat te zeggen! Jullie moesten is weten hoevaak ik het deze week heb gehoord oke! natuurlijk wil ik hem vinden! maar het gaat me niks helpen als ik hier om hem ze te huilen ik moet hem nu vinden!'' boos loop ik de duer uit en stap ik mijn auto. Ik laat mijn hoofd op de stuur vallen en schreeuw het uit. Ik hoor de deur open en dicht gaan maar kijk niet op. En voel een hand op mijn rug. even kijk ik op en zie Zayn naar mij kijken. Maar hij zegt niks. zijn ogen zijn roodt. Waarschijnlijk niet roder dan mij- ik weet niet hoe rood mijn ogen zijn want het is best moeilijk om in mijn eigen ogen te kijken!- hij is stil en weetje dit is precies de steun die ik nodig heb. ''harry! het spijt me wat ik jou en Louis heb aan gedaan maar ik was gewoon jaloers. Maar ik wil je even zeggen ik heb een vriendin!'' ik ben blij voor Zayn maar het is nu niet echt de juiste moment om er een feest van te maken ''WACHT'' ik start mijn auto en rij met alle hoop wat ik heb naar de park

ik duw de laaste takje zenuwachtig weg en Zayn is achter mij. Alle hoop die ik heb, is weg als ik zie dat Louis niet op onze plekje zou zijn! ik weet at het een stomme idee was maar ik hoopte zo erg dat die hier was! tranen komen weer ''wauw wat is dit mooi'' ik kijk naar Zayn met een 'niet nu' blik ''sorry''. Ik begin Zayn alles te vertellen. weer een traan stroomt over mijn wangen elke keer wanneer ik zijn naam moet zeggen. En Zayn kan het ook niet droog houden ''denk je misschien dat die?'' ik geef hem een verwarrende blik maar als die naar boven kijk. Naar de hemel snap ik het ''nee. nee. nee Zayn zeg het alsjebleft nooit meer!!'' mijn ogen worden zo rood als het kan en ik heb de gevoel alsof ik nog nooit zo veel heb gehuild heb ''maar harry, ik wil-'' ''LOUIS ZO MIJ NOOIT ZOMAAR VERLATEN!!'' schreeuw ik. Harrt rustig zegt hij, Ik probeer mij te kalmeren, Maar het gevoel dat ik Louis zachte maar toch mannelijke stem nooit meer zou horen doet mij pijn!

Pov Louis

ik zit hier 1 maand. Mijn vader ging elke avond naar de kroeg en kwam mij s'nachts slaan. Ik hoor de deur open gaan ik kruip meteen in een hoekje, maar voor de verandering komt mijn moeder voor het 1st binnen. Mijn moeder trilt helemaal ''lieverd kalm ik bent het'' zegt mijn moeder maar ik blijf voor de zekerheid in de hoek. Het is wennen om na 1 Maand niemand anders dan mijn vader hebben gezien opeens ijn moeder te zien ''luister, Louis je vader is nu weg! ik heb je koffer in gepakt en die van mij ook. Je moet nu komen! de koffers zitten in de auto!'' zegt mijn moeder ik sta langzaam op  maar kan niet lopen van de pijn ''ach jongen toch'' zegt mijn moeder ze loopt naar me toe en slaat haar arm om me heen

Hier zit ik dan in de auto. Ik heb het gemist.Alles de gevoel van de zon tegen mijn huid en de wind. ''mam start snel de auto!'' zeg ik gehaast. Mijn moeder start de auto naar geen idee waar

''sorry jongen dat ik dit niet eerder heb gedaan!'' zegt mijn moeder. Ik knik alleen. Opeens schiet er iets mij te binnen! HARRY!'ik pak mijn telefoon maar ik heb geen beltegoed. ''shit!'' mompel ik in mij zelf! 'MAM! we moeten nu meteen terug naar Doncaster!'' zeg ik. mijn moeder kijkt me even verbaasd aan maar focust zich weer snel op de weg ''waarom?'' vraagt mijn moeder ''ik moet'' verder komt er niks meer mijn mond uit ''het spijt me Louis maar we gaan nooit meer naar Doncaster!'' ''maar mam Harry!'' zeg ik ''is dat niet die ene jongen die elke dag bij jou in de ziekenhuis was!'' ik knik ''het is mijn uuhh... vriendje'' zeg ik nerveus ''Jongen het spijt mij. Maar je gaat hem nooit meer zien!'' ik ga Harry nooit meer zien! ik doe mijn ogen dicht en voel de tranen over mijn wangen gaan

omg mijn laaste hoofdstuk! ik ga zowiezo nog een epiloge maken (dus hoe het over een paar jaar allemaal gaat!) omg ik ben zo niet over dit! ik heb er iets langer dan 3 maanden aan gewerkt en ILYSM het spijt me zo erg ik vind het ook jammer dat het zo'n treurige uit moet zijn maar in de epiloge ga ik het goed zetten! en ik ga zowiezo nog 1 verhaal maken waar ik elke dag 1 hoofdstuk zal update! dat ben ik sws nog van plan en ook nog mijn andere 2 boeken ik zal sws nog wel 5 boeken schrijven! dankje dat je mij boek hebt gelezen! ly all so much :*