ŞANSSIZ

-3.BÖLÜM-

"Olmuyor işte,bu da olmadı.Evin kirasını ödeyemeyeceğiz.Sadece sen çalışıyosun"
"Merak etme,ben sana başka bir iş buldum"
Berk,Çağtay'ı oyuncakçının önüne getirdi.
"Aaaaa,Berk.Ne kadar romantik bir kankasın.Bena oyncak mı alacaksın?"dedi dalga geçerek.
"Burada işe başlayınca belki sen bana alırsın(!)"
"Tebrik ederim!Bana bulduğun iş bu mu?"dedi alkışlayarak.
"Bunu da dene!Zaten buradan da kovulursun"dedi gülümseyerek ve dalga geçerek.İçeri girip kayıt yaptırdıktan sonra;
Berk"Benim bir işim var.Birazdan gelirim"
"Tama..."
"Hatta sen kovulunca ara ben gelirim"dedi dalga geçerek.
"Yürü git hadi!"dedi.Berk,gülerek gitti.Çağtay etrafta gezinirken onun yaşlaerında bir genç ve küçük bir kız kardeşi gördü.
Abisi"Bunu satmıyorlarmış değil mi abisi?"
"Yoo.Satıyoruz efendim"dedi ve oyuncak bebeği çocuğa uzattı.
Kız"Satıyovlarmış abbi,nulurson al!"
"O oyuncağın çeşitleri de var gel göstereyim"dedi.Abisi ordan kaşlarını yukarı aşağı indirip "Hayır"dese de Çağtay,onu fark etmiyordu.Çağtay,eline başka bir bebekler alıp;
"Bak bu bebek hamile,bak bununda burnunan süm...Ya-yani mukus akıyor.Bak bu bebek de sıçı...Yani dışkı yapıyor.
Kız"Abi dışkı ne?"
"Bo..."sözünü biriremeden abisi sinirle ona bakınca;
"Bo-boşver"dedi sahte bir gülümsemeyle.
"Bak bu bebeğin yanında da bir adam var"
Kız"Yosa kardeşi mi?"
"Hayır,sevgil..."
(Abisinin kızgın bakışları...)
"Se-sevgil...Aaa eveeeet doğru tahmin!Kardeşi"dedi kendini gülmek için zorlayarak.
Abisi;Evett,kardeşi"dedi ve sessizce Çağtay'a"Ne biçim oyuncak lan bunlar"dedi ve gittiler.Başka bir müşteri Çağtay'a;
"Bi gelebilir misiniz?"dedi.Çağtay,adamın ve yanındaki küçük oğlunun yanına geldi;
"Ben bir telefon görüşmesi yapacağım da,çok kısa sürer.Oğluma oyuncakları gösterir misiniz?"
"Tabii efendim"dedi ve çocuğun yanına gitti;
"Ne bakıyorsun bakalım ufaklık?"
"Oyuncak"
"Bunlar peluş ayıcık.Erkek adamın ne işi var ayıyla?Gel hadi bak burda neler varmış?Baak silah,kalkab,kılıç,kral tacı...Adın ne bakalım senin?"
"Osman"
"Al bakim şu kılıcı.Tak şu tacı.Şu zırhı da al"derken çocuğa eşyaları taktı;
"Bakim.Aynı Osman'a benzedin"
"Benim adım zaten Osman"
"Bu-bu başka bir Osman.Dizisi var hatt..."çocuğun babası geldi;
"Sen çocuğa silah mı gösteriyorsun!?"dedi ve çocuğu kucağına alıp hadi gidelim babam dedi ve giderken çocuk;
“Baba,ben Osman'a benziyormuşum"
“Hangi Osman!?"

Hey okur(:Ben kitaplarıma emek veriyorum.Konu bulmak,noktasına virgülüne dikkat etmek...Ben bunlara emek veriyorum.Kitaplarıma bir şans verip oylsan benim elime geçen tek şey mutluluk.Oylasan ne kaybedersin ki):Görüş ve önerilerini yazsan ben zaten yazanlara cevap veriyorum.Tabii bunları yapmazsan da canın sağolsun(:

Bu arada sizin sayenizde TSU-NAMİ adlı kitabım 108 kitap arasından #2. Olmuştu ama tabii şuan o kitabım bittiği için düşler çıkışlar olabilir ama olsun yinede sadece iki günde kitap #2 ye girdi.Sizlere çok teşekkür ederim...