Evin kapısının önünde sokakta oynayan çocuklara gözyaşlarıyla ve imrenerek baktım.
Onlar gibi mutlu bir şekilde oyunlar oynamak isterdim.
Annemin beni geç oldu diye çağırmasını ve benim biraz daha oynamak için ısrar edebilmemi isterdim.
Oyun oynarken dizimi kanatmak isterdim, sonra annem gelsin yaralarımı temizlesin isterdim.
Ama ne çocuklar benimle oynamak isterdi ne de annem yaralarımı sarardı.
Tanrım, tek istediğim sevgi bunu alamamak için bir hata mı yaptım
Söz bir daha yapmayacağım lütfen beni sevsinler
Karşıma baktığımda koyu gözlerle bana bakan kendi yaşlarımda bir çocuk gördüm. Gözleri doluydu. Acaba o da mı sevgi istiyordu? Babam olsa onu da severdi, benim babamın sevgisi tüm dünyaya yetecek kadar çoktu.
Karşımdaki çocuk kafasını gökyüzüne çevirdi. Sonra ben de kafamı kaldırdım. Kocaman bulutlar vardı. Bulutlar kadar uzak olmak istedim insanlardan. Babama söylesem beni bulutlara çıkarır mıydı?
Babası çoktan bulut olmuştu
Küçük kız o gün hayatının amacını belirledi, bir gün o da bulut olacak ve babasının yanına gidecekti. Çünkü onun tek istediği babası ve onun sevgisiydi.
selam
ilk kez bir hikaye yayımlıyorum
pek çok kez bir şeyler yazdım ama ruhumu insanlara sunmak benim için cesaret gerektiriyor
şuan yayımlıyorum, pek heyecanlı değilim çünkü okuyan olacağını düşünmüyorum. Ben sadece kendimi rahatlatmak için paylaşıyorum.
Hikayeyi tamamlamadım kendime güvenemedim. Burada deneyeceğim. Okuyan birileri varsa umarım kalbinize ufacık da olsa dokunan bir hikaye olur
İnanın yazmada hiç iyi değilim düşüncelerimi aktarmada hiç iyi değilim, sadece deniyorum.
Ve hikayenin bir kapağı yok, bu konuda ne yapabilirim bilmiyorum çünkü denedim ama yapamıyorum.
Okuyan varsa tarih bırakır mısınız buraya
Ve buraya da varsa okumasını istediğiniz kişileri etiketler misiniz?
