3.

19 1 0
                                    

Hallie POV

Syempre, same old routine nanaman mga pare. Trabahong uli hanggang mamatay. Napakagaling hindi ba. Baka dito na nga din ako ilibing eh.

Pagising ko kanina ay dumiretso nako sa banyo agad at nagbihis upang pumunta sa trabaho. Sadyang ganito nalang ata ang buhay ko at hindi ko alam kung hanggang kailan.

Trabaho-Bahay-Trabaho-Bahay-Trabaho-BahayTrabaho-Bahay-Trabaho-Bahay-Trabaho-BahayTrabaho-Bahay-Trabaho-Bahay-Trabaho-BahayTrabaho-Bahay-Trabaho-Bahay-Trabaho-BahayTrabaho-Bahay-Trabaho-Bahay-Trabaho-BahayTrabaho-Bahay-Trabaho-Bahay-Trabaho-BahayTrabaho-Bahay-Trabaho-Bahay-Trabaho-BahayTrabaho-Bahay-Trabaho-Bahay-Trabaho-BahayTrabaho-Bahay-Trabaho-Bahay-Trabaho-BahayTrabaho-Bahay-Trabaho-Bahay-Trabaho-BahayTrabaho-Bahay-Trabaho-Bahay-Trabaho-BahayTrabaho-Bahay-Trabaho-Bahay-Trabaho-

'Hayop!!'

****
Super Smart Supermarket

Pagdating ko dito sa trabaho kagaya kahapon ay nakadisteno uli ako dito sa customer service. Napakagaling! Wala naman ng bago, hindi ko na din tinignan kong saan ako nakadisteno dahil mukang alam ko naman eh.

Mukang may hindi magandang mangyayare nanaman ngayon, sana wag naman hindi na maayos nagiging araw ko lately. Iba din tong pangitain ko eh no, lakas din sumabay. Nauulol na ata.

d-____-b

Napaka haba ng shift ko ngayon araw na to, naiisip ko palang yun gusto ko na agad umuwe. Alas shete ng umaga hanggang alas kwatro ng hapon, may reliever naman ako kaso karaniwan kasi naiiwan din ako mag isa dito kaya parang wala rin.

Syempre kagaya kahapon, ayos papeles lang. Dahil baka pag magulo at may hanapin sila biglang hindi ko pala alam kung nasaan dahil makalat mapagalitan pako. Wala pang ilang oras ng magbukas ang store, alam ko ng may pasungad na lalaki papunta sa gawi ko,

'Hayop!'

"Hi. Are you the customer service?" napatingala ako sa nagsalita. Siya nanaman. Yung lalaking nakatitig sakin sa bus nong isang araw. Ano bang meron sa lalaking to talaga.

d-____-b

Tumango na lamang ako.

"Ah, kasi ibabalik ko lang sana itong patatas kasi bulok na ata nong bumili namin." nakangiting sabi niya.

Nilapag naman niya ang bag ng patatas sa harapan ng table kung nasaan ako, napatingin ako. Bubuksan ko na sana kaso, amoy palang alam mo ng bulok ito.

'AMBAHOOOOO'

Peste naman. Bakit ko pa kasi binuksan eh. Kairita. Para akong nabalutan ng garbage bag. Napatingin naman ako sa lalaking nasa harapan ko ng marinig ko siyang tumawa.

"Hahahahaha."

Sige, itawa mo pa kuya, malalagutan kana mamaya. Sinamaan ko naman siya ng tingin, bwisit! Hindi padin tumigil eh.

d-____-b

'Sige pa tawa sungalngalin kaya kita.'

"Sige po. May resibo po ba kayo?" tanong ko habang naka takip sa ilong ko. Tumango naman ang siya saka inabot sakin ang resibo niya. Binalik ko na agad yung perang ginamit nyang pambili. Para matapon ko na din ang patatas na to, dahil baka ito pa maging rason ng kamatayan ko. Kumuha ako ng plastic bag ng para sa nabubulok at saka nilagay sa doon.

"Salamat." nakangiting sabi niya at ako'y tumango bilang sagot habang pinipigilang huminga dahil naamoy ko yung patatas. Pagkaalis niya, binuhat ko na agad ang nakasupot na patatas at nilagay sa shelf ng nabubulok sa likod, saka bumalik sa ginagawa ko.

The Girl He Left BehindTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon