Part-15

4.8K 549 37
                                    

{Zawgyi}

"သြားငါ့ကုတင္ေပၚသြားထိုင္ေန...ေဆးထည့္ေပးမယ္"

"ဟုတ္..."

အသံမာမာနဲ႔ေျပာလိုက္ေတာ့ဟုတ္ဟုျပန္ေျဖကာၿငိမ္ၿငိမ္ကုပ္ကုပ္ေလးကုတင္ေပၚသြားထိုင္ၿပီးေခါင္းေလးငံု႔ထားေလသည္။

"ငံု႔မေနနဲ႔ေမာ့ေလ..အာ့မွေဆးထည့္လို႔ရမွာေပါ့"

ေဆးဘူးေတြယူၿပီးအဆိုးေလးေ႐ွ႕ခံုဆြဲထိုင္ကာေမးကိုကိုင္ၿပီးေမာ့ခိုင္းရသည္။မ်က္ရည္တို႔လဲ့ေနေသာမ်က္ဝန္းတို႔နဲ႔လာၾကည့္ေနေတာ့လည္းစိတ္ထဲမေကာင္း....

ဒါမဲ့အဆိုးေလးကအရမ္းဆိုးေနေသာေၾကာင့္စိတ္ကိုတင္းခံကာမ်က္ႏွာကိုတည္ထားလိုက္သည္။မ်က္ႏွာအႏွံ႔ထိုးႀကိတ္ထားေသာေၾကာင့္ရလာေသာဒဏ္ရာေတြကိုၾကည့္ၿပီးေဒါသထြက္ရျပန္သည္။

ေ႐ွာင္းက်န္႔ျမတ္ႏိုးရတဲ့မ်က္ႏွာႏုႏုေလးကိုမွဒဏ္ရာရေအာင္လုပ္တဲ့ဝမ္ေခ်ာင္တို႔အုပ္စုကိုလည္းလံုးဝမေက်နပ္ေပ....

ဂြမ္းကိုအရက္ျပန္သုတ္ၿပီးေသြးစို႔ေနေသာမ်က္ခံုးေပၚကဒဏ္ရာကိုခပ္ဖြဖြလိမ္းေပးရသည္။ေတာ္ၾကာေ႐ွာင္းက်န္႔ရဲ႕အဆိုးေလးစပ္ေနမွျဖင့္....

"အ့..နာတယ္"

နည္းနည္းေလးဖိလိမ္းလိုက္ေတာ့တစ္ခ်က္တြန္႔သြားကာမ်က္ေမွာင္ကိုလည္းၾကဳတ္ပစ္ျပန္သည္။ရန္ျဖစ္တုန္းကေတာ့နာရေကာင္းမွန္းမသိဘူးေဆးလိမ္းမွနာေနေသာအဆိုးေလးကိုလည္းခပ္ဆတ္ဆတ္ေလး႐ိုက္ပစ္ခ်င္သည္။

"နာလည္းခံေလ...နာမယ္မွန္းသိရင္ဘာလို႔ရန္ျဖစ္လဲ"

"ေတာင္းပန္ပါတယ္"

ဒီကေလးနဲ႔ေတာ့ခက္ရခ်ည္ရဲ႕...တစ္ခ်က္ေလာက္ဆူလိုက္တာနဲ႔မ်က္ႏွာကငယ္က်သြားကာမ်က္ရည္ကက်ခ်င္ေနၿပီ။တကယ့္အဆိုးေလး...

ပါးမို႔မို႔ေလးေပၚကဒဏ္ရာကိုေဆးထည့္ရင္းေ႐ွာင္းက်န္႔ေတာင္မ်က္ရည္က်ခ်င္လာသည္။ေ႐ွာင္းက်န္႔အရမ္းျမတ္ႏိုးရတဲ့ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးကဒဏ္ရာေတြနဲ႔မလိုက္ဖက္ဘူး....

"စီ..စီနီယာ..မငိုပါနဲ႔ငါေတာင္းပန္ပါတယ္"

မသိလိုက္ခင္မွာက်သြားေသာမ်က္ရည္ကိုလက္ဆစ္မွာေသြးစို႔ေနေသာလက္တစ္ဖက္နဲ႔လာသုတ္ေပးျပန္သည္။ဒီအဆိုးေလးကိုဒဏ္ရာေတြနဲ႔မျမင္ခ်င္တာေတာ့အမွန္....

Senior & Junior||Season 1||Where stories live. Discover now