𝕀'𝕞 𝕡𝕝𝕒𝕥𝕠𝕟𝕚𝕔 𝕥𝕠 𝕙𝕚𝕞, 𝕙𝕖 𝕚𝕤 𝕥𝕠 𝕤𝕠𝕞𝕖𝕠𝕟𝕖 𝕖𝕝𝕤𝕖. [✔]

𝕐𝕖𝕟𝕚 𝕓𝕚𝕣 𝕙𝕒𝕪𝕒𝕥

~Uzun bir aradan sonra yb geldi :)

"Yaa(Hey) Hwang Hyunjin benimle neden ilgilenmiyorsun?" dedi Soomin Hyunjin'in koluna girerek. Hyunjin eliyle onun kolunu ittirmişti ve göz devirip okula gitmeye devam etmişti.

.

Soomin'den 

Sınıfa girdiğimde Hyunjin kafasını sıraya koymuş uyuyordu. Hyunjin beni bur aralar çok üzüyordu. Umursamıyor gibi davranıyordu, ve öyleydide. Hyunjin'in yanına gittim ve sıraya oturup onu kolundan dürttüm. Kafasını kaldırdı ve kısık gözleriyle bana bakmaya başladı.

"Ne var Soomin?"

"Şey aşkım kantine gidelim mi? Hem ben çok açım." Hyunjin elleriyle kollarımdan tuttu ve kendine yaklaştırdı. Ona kaşlarımı çatmış bakıyordum. Derin bir iç çekti ve konuşmaya başladı.

"Soomin, biliyorum senin için biraz üzücü olucak ama ben London'a geri dönüyorum."

"Ne?!"

"Evet. Gidiyorum orda okula gidicem kariyer hayatımı orda yapıcam."

"Ne yani bir daha görüşmeyeceğiz?"

"Maalesef. Ben gidince beni unutacaksın biliyorum o yüzden ayrılmamız en iyisi." gözlerim dolmuştu. 

"A-ama b-ben seni unutmam Hyunjin!" dedim sesim titriyerek çıkmıştı.

"Ahh tamam sen unutmama bilirsin ama, ben belki seni unutucam. Orda yeni bir hayata başlıycam." koşarak sınıftan çıktım. Bir banka oturup ağlamaya başladım. Onu çok seviyorum nasıl unuta bilirim ki (?).

.

4 yıl sonra

.

Hyunjin'in gidişinden 4 yıl geçmişti. Onu hala seviyorum, sevicem de. Jisung'un dediğine göre bugün dönücekmiş. Duyduğuma göre yeni sevgilisi varmış. Ve Hyunjin orda sevgilisiyle beraber idol olacakmış. 4 yıl sonra benim hayatımda ne değişiklik oldu derseniz. Tabikide sevgilim olmadı ama, güzel  bir işe başladım. Ne işi mi? Doktor. Doktor oldum ben. Küçük hastalarımı iğleştiriyor, onları eğlendiriyor, onlarla oyunlar oynuyordum. 

Kapımı çalmasıyla elimdeki dolsyaları masaya koydum ve gelen kişiye baktım. Gelen kişi Min Joon'du. Biraz telaşlı görünüyordu.

"M-mi hi?"

"Yine mi?" dedim. Kafasını olumlu anlamda salladı. Koşarak odadan çıktım ve 268 numaralı odaya geldim. İçeriye girdiğim anda küçük Mi hi beni görmüş ağlaması dinmişdi ve koşarak bana sarılmıştı. Bende ona sarıldım.

"Soomin unnie lütfen gitme onlar bana iğne yapıyorlar." dedi ağlayarak küçük Mi hi. Onun saçını okşadım.

"Ama Mi hi iğleşmen için o iyneler."