"Kamusta naman ang pagpapansin mo kay james huh? Haha" natatawang tanong ni lindsay saakin.
"Nakita mo naman ang nangyari kanina diba? , patawa tawa ka pa diyan sampalin kita ng hawak hawak kong libro eh"
"Haha 'to naman hindi mabiro" Lindsay
"Makikita mo! Magbubunga din ang paghihirap ko haha, sa ganda kong 'to" tumalikod na ako kay lindsay, sabay hawi ng buhok ko
"Ganda mo 'teh" Lindsay
--
nakadungaw ako ngayon sa bintana ng classroom namin, naka pangalumbaba, nagiisip kung paano magpapansin kay James.
Maya maya'y nakita kong pumasok si James sa Cafeteria ng school namin.
"Si James yun ah!" Sabi ko
"Sandra? What's wrong?" Sabi ng professor namin
"Nothing sir" ngumiti na lang ako at tumayo ako agad sa kinauupuan ko,
"San ka pupuntang bata ka?" Prof
"Secret sir" at ngumiti ako ng bahagya kay sir
"Mag aral kayo ng mabuti mga classmate!" haha, at umalis nako ng classroom ko, dumiretso ako agad sa cafeteria.
Pumasok ako sa cafeteria siyempre haha, lumapit ako sa lamesang ino-ocuppy ni James. Umupo ako sa harap niya.
"May sasabihin ka ba?"diretsong tanong sa akin ni James.
May sasabihin bako? Wala naman eh, haha
"Gusto ko lang sana mag sorry sa ginawa ko sayo kanina, hindi ko yun sinasadya na matamaan ka sa lam mo na yun" sabi ko na lang
"Okay lang yun" James habang iniinom niya ang kape niya at ang mata niya ay nakatingin sa ibang direction.
Tumahimik kaming dalawa. Walang ni isa ang umiimik o gumagawa man lang ng ingay.
"May sasabihin ka pa ba?" James
"Hm, eh kasi---"
Hindi niya ako pinatapos sa pag sasalita at nagsalita siya uli.
"Look, kung nagpapansin ka sa 'kin wag mo na ituloy, hindi ako intresado sa mga babaeng cute size ang height" James, sa pagkakataong iyon tinignan niya ako sa mga mata ko.
"Isa lang masasabi ko, ang sakit ng mga sinabi mo" nangingiyak na sabi ko.
"Pasalamat ka nga diyan! May tanga pang katulad ko na crush ka pa din kahit ang gaspang nang ugali mo!" Nangingiyak na sinabi ko
Tumayo ako sa kinauupuan ko , at humakbang ako ng dalawang steps at nilingon ko siya at sinabing "Bakit?! Na reremedyuhan naman ang pagiging pandak ah! Kaya nga naimbento ang heels eh! Ginawa yun para sa mga katulad kong cute size!! Masyado kang mapanglait !" Hirit ko pa
Umalis nako sa Cafeteria at tinawagan ko si Lindsay.
"Oh! Bat maga yang mata mo?" Nagtatakang tanong ni Lindsay sa akin
"Hindi ko na siya Crush" sabi ko habang nakatulala
"Bakit ? Ano nanaman ba nangyari?" Lindsay
" basta! Hindi ko na siya crush! "
" hoy Sandra! Wag mo nga akong dramahan diyan, pang ilan beses mo na yang sinabi? Pang apat na yata pero ano?" Lindsay
"Seryoso nako ngayon" Lindsay
"Okay??" Sabi na lang ni Lindsay.
Lumipas ang mga taon at dekada LOL HAHA jowk lang, mga buwan lang pala.
Itinigil ko na ang pagpapansin kay James at sa tuwing nakikita ko siya tinatarayan ko na lang siya.
Sino ba naman kasing tanga ang pagpilitan pa ang sarili sa taong halos ipagtabuyan ka na.
Pero sobrang sakit talaga ng mga sinabi niya sa akin noong nasa cafeteria kami.
"Hoy! Ate! Ako naman dyan sa Laptop!" Ralp, kapatid ko nga pala.
"Bakit?! Ano na naman ba gagawin mo?!"
"Mag Do-Dota ako" Ralph
"Gusto mo bang masapak? Atupagin mo yang mga assignments mo"
Tumunog ang Laptop ko, means may notification akong natanggap sa Facebook.
Adrian Ramos send you a friend request.
"Infairness guwapo sa DP niya ah, Confirm na yan haha"
"Ang landi mo ate" ralph
"Manahimik ka nga diyan"
Pinindot ko ang confirm button. Siyempre ikaw ba naman mismong diyos na ang gumagawa ng paraan para hindi nako maging single pa haha
Binalik ko na ang website sa wattpad. Ow yeah! Bianabasa ko ang sarili kong story, oyy basahin nyo naman yung ongoing story ko please? Haha yung "Broken Strings"
Maya maya'y tumunog uli. May nag message sakin..
Chat box:
Adrian: hi :)
"Naks naman! May smiley pa"
Me: hi din :)
Adrian: kamusta? :)
Me: okay lang naman ikaw?
Weeks passed .. halos buong araw kaming magkachat tuwing weekends , and I have to admit masarap siyang kausap sa loob ng 3 weeks nakilala ko siya kaso duda ako sa pagkatao niya..
Well you know what I mean .. chineck ko ang account niya bagong gawa lang ang account niya, kakaunti lang ang pictures, at sa tuwing nag status siya ako lang yata ang naglilike.
One time I asked him kung pwede mag pic siya that time, pero tumanggi siya.
"Lindsay, pano ba malaman na poser ang ka chat mo?" Tanong ko kay Lindsay
"Bakit nagdududa kaba sa ka chat mo? Haluh ka diyan haha" Lindsay
"Sagutin mo nalang ako"
"Ang alam ko kapag humingi ka ng recent photo niya tas tumatanggi siya" Lindsay
Check!!
"Pangalawa, walang masyadong picture sa wall , at pangatlo pag bagong gawa lang ang account, kahit na sabihing nahack ang dati niyang account nd yun maicoconsider"
Check!
"Yun lang alam ko eh" Lindsay
"Yayain mo na lang na meet kayo diba?! Para sure?" Lindsay
May point si Lindsay sa sinabi niya.
"Wait ichachat ko siya, tignan natin kung tatanggi siya" saad ko
Chatbox:
Me: hi kamusta araw mo?
Adrian:okay lang naman ikaw? :)
Me: same as yours :) btw gusto ko sana makipag meet sa pinaka cute kong kachat :)
Adrian: kanino?
Me: sayo ;)
Adrian: medyo busy ako sa school eh malapit na kasi mid term namin, sorry sandra.
Tas bigla na lang nag offline siya.
Ipinakita ko kay Lindsay ang conversation namin ni adrian.
"What can you say? " Tanong ko kay Lindsay
"Give him another chance sandra baka busy lang talaga." Lindsay
"Hm, okay"
To be honest unti unti ko nang nagugustuhan si Adrian, i don't know why? Siguro dahil sa ugali niya.
BINABASA MO ANG
One Shot Story
Teen Fiction"All beautiful things are fake, beauty is there to hide something. " hello :) btw i want you to introduce my first one shot shory entitled "Hoy! Mr. Poser!" this is all about a girl who fall inlove with a guy, who can't appreciate her flaws. Let's...
