Stuck On You

🔗0.5🔗

🎶Şarkı önerileri🎶

Alicia Keys - Underdog
The Rose - Like We Used To
Loona - Hi High
Weki Meki - Oopsy

●●●●●●●●

İYİ OKUMALAR 😘

Telefonu sessize alıp kenara bıraktım, artık rahat uyuyabilirim

🔗🔗🔗🔗

"YANG JEONGİN SENİN GELMİŞİNİ GEÇMİŞİNİ BELLİCEM O.Ç "

Felix'in iğrenç tehditleriyle sınıfa girdiğim gibi geri çıkmıştım. Arkamdan saydıra saydıra gelirken bende hızlı adımlarla üst kata çıktım changbin hyungların sınıfının önüne geldiğimde sahte gülümsememi takınıp koridorun başında görünen felix bana yetişmeden içeri daldım.

Chan hyung, Minho hyung ve Changbin hyung aynı sınıfta oldukları için burdaydılar yanlarında ayriyetten Hyunjin de vardı zaten olmazsa şaşardım. Beni gördüklerinde konuşmayı kesip bana merakla bakan dörtlüye acıtasyonla "Chan hyung kardeşin beni öldürecek lütfen beni koruyun " dedim.

Onların cevap vermesine fırsat kalmadan felix sinirle sınıfa daldı kapıya yakın olduğum için koşarak hyunglarımın arkasına saklandım. Konuşmak için açtığı ağzını Changbin hyung'u görünce kapatıp sinirle yerinde tepinmeye başlayınca her kes garip garip ona bakmaya başladı ben ve Chan hyung hariç, o sinirini atmaya devam ederken Jisung ve Seungmin sınıfa girip felix'e garip bakışlar atarak yanımızdaki yerlerini aldı.

Felix sonunda durduğunda çatık kaşlarıyla bana bakıp "jeongin gel buraya söz seni öldürmeyeceğim sadece biraz hırpalayacağım" dediğinde farkında olmadan hyunjin'in arkasına daha çok sığınıp "Olmaz ben canıma susamadım" dedim."Sizin olayınız ne amk her gün biriniz dayak yemekten kaçıyorsunuz " minho hyung'un sorusuna dördümüz aynı anda göz devirip önceki konumuza geri döndük. Felix çatık kaşlarını düzeltip "bak kardeşim sen gelmezsen ben seni elbet yakalarım ve emin ol ki ben yakalarsam senin için çok daha kötü olur bu yüzden tıpış tıpış gel ve dayağını ye" cümlesinin sonlarına doğru yüz ifadesi eski halini almıştı bile "hayır gelmiyeceğim" dedim.

Şuan Hyunjin ile dip dibe olmama rağmen felix'e olan korkum yüzünden buna odaklanamıyorum bile. Sonunda sinirlenen Chan hyung "ne oluyor hiç bir şey anlamıyorum? " diye yükselince onunla konuşma fırsatı kollayan seungmin öne atılıp "Jeongin Felix'in günlüğünü okumuş ve bizden sakladığı bişeyi bize söyledi" dediğinde "Bilerek okumadım biz yan yana oturuyoruz ve o yazarken yanlışlıkla gördüm bir kere hem suç onun o neden okulda yazıyor ki?" diye çıkıştım. "ÇÜNKÜ EVDE CHAN HYUNG RAHAT VERMİYOR  AYRICA SİZE SÖYLEMEK İSTESEYDİM ZATEN SÖYLERDİM" hepimiz felix'in tepkisine şaşkınca bakarken o sinirle sınıftan çıktı.

"Ben niye suçlu oldum amk " Chan hyung'un haklı sitemini ardımda bırakıp koşmadan önce çantamı hyunjin'in eline bıraktım. Bahçeye çıktığımda Felix'i aramaya başladım arka tarafa geçtim bir ağacın altında oturup ağladığını gördüğümde kendime aklıma gelen tüm küfürleri ettim ve daha fazlasını da hak ediyorum. Sessizce yaklaşıp yanına oturdum beni görünce kısa bir süre duraklasa da kollarını boynuma sarılıp ağlamaya devam etti sarlışına karşılık verip özürlerimi sıraladım. İşte Felix böyle biri bizim ağzımıza sıçsa bile dakikalar sonra gelip bize sarılarak ağlar.

Seungmin ve Jisung da yanımıza gelip oturunca felix'in iç çekişleri azalmaya başlamıştı. Sonunda başını boynundan çekip gözlerini silerken gülümseyerek "bir poşet abur cuburumu sana verirsem beni affedermisin? " diye sorduğumda omzuma sert bir yumruk attı ben can çekişirken o güzel gülümsemesi kendini belli etmişti  "senin ağzına sıçmayı planlıyordum ama abur cuburla idare edicem çünkü hiç halim kalmadı " demesiyle sevinçle ona sarılacaktım ama beni itti. Moralimi hiç bozmadan eski yerime geri geçtim.