TRUTH ~Bughead

Ayrılık 2

İyi okumalar ❤️❤️❤️

5 gün sonra

"Betty'le arana mesafe koy."

Jughead kaşlarını çattı.

"Betty'nin bana şu an ihtiyacı var. İkimizinde son olanlardan sonra psikolojisi iyi durumda değil. Onun eğer şimdi yanında olmazsan kafayı yerim."

"Ye o zaman Jughead. Sen görevin ciddiyetinin farkında değilsin!"

Charles, Jughead'ın arkasından gelip gelmediğini takip etmeden dosya odasındaki dosyalarını alıp kendi odasına doğru ilerledi.

"Charles! Olmaz! Beni anlamıyorsun!"

"Evet üzerine sorumluluk alıp gerekeni yapmamanı anlamıyorum. "

Charles içinden 10'a kadar sayarak kendini sakinleştirmeye çalışıyordu.

"Betty ile konuştun mu? Ne kadar kötü olduğunu görmedin mi? Kız kardeşin neden senin için bu kadar önemsiz?"

Charles sesini bir tık daha yükseltti.

"Bu çeteyi çökertirsek Betty gibi kaç kişinin düzelmesini sağlayacağız bir düşünsene! Şimdi git ve Betty'den uzaklaşıp Veronica ile yakınlaş."

"Ama-"

"Konu tartışmaya kapalı. Eğer hâlâ ama diyorsan git ve istifa dilekçeni ver."

"SENDEN NEFRET EDİYORUM CHARLES!!"

Jughead odadan kapıyı çarparak oradan  çıktı. Ellerini saçlarına geçirdi ve sakinleşmeye çalıştı.

Dışarı çıkıp FBI binasını tekmelemeye başladı.

"Sen. Den. Nefret. EDİYORUMMMM!!!!"

Duvara tekmeler savururken kimden nefret ettiği hakkında bir fikri yoktu.

Ona böyle bir görev verdiği için Charles'tan? Onlara bunları yaşatan Hiram ve çetesinden? Ya da Betty'i üzeceği için kendisinden?

Ya da bunların hepsinden nefret ediyordu. Saçlarından ellerinden bir tanesini çekti ve duvara savurdu.

Bir daha duvarı yumrukluyordu ki kolunu birisi tuttu. Hafifçe tutulmuştu ama bu Jughead'ı durdurmaya yetmişti. Çünkü onu durduran Betty'di.

"Hey! HEY! JUGHEAD! NE YAPIYORSUN?"

Jughead duvardan bir adım uzaklaştı. Betty'i görünce gözünden bir damla yaş aktı. En çokta biraz sonra yapacakları yüzünden kendinden nefret ediyordu.

Betty önüne geçti ve ellerini Jughead'ın yüzüne koymaya çalıştı. Jughead, Betty'nin ellerini itti ve Betty'nin yüzüne bakmadan arkasını döndü. Betty onu kolundan tuttu ve kendisine çevirdi.

"Jug ne oldu? Cevap ver? İyi misin? Ağladın mı sen? Gözlerin kızarmış."

"Git Betty. Bugün eve gelmeyeceğim."

Betty'nin yüzünü anlık gelen hayal kırıklığı sardı.

"Nasıl gelmeyeceğim? Neden? Jughead hani birbirimize her şeyi anlatacaktık."

Jughead içinden kendisine bir küfür savurdu ve aldığı kararı uygulamayı kesinleştirdi. Gözlerini Betty'nin gözlerine dikti. Ne demişti Betty'e "eğer sevgimden şüphe edersen gözlerime bak."

"Betty artık yapamıyorum."

Belki de Jughead Betty'e sevgisinden şüphe etmemesini söyleyip şimdi de gözlerine bakıp onu hâlâ sevdiğini hissettirmesi hataydı. Betty'e umut verecekti. Betty yıllar boyunca o umudu umutsuzluğa çevirip şimdiki neşesini yok edecekti.