Μακριά Σου|Book 2|[✔️]

Κεφάλαιο 11ο

'Αντρεα;'φώναξε κάποιος απο την αλλη μεριά της πόρτας.Αντρεα;

Άνοιξα τα ματια μου και σηκωθηκα για να δω που ειμαι.Καθως παρατηρησα μερικά αντικείμενα καταλαβα πως ειμαι στο δωματιο του Αντρεα.Γυρισα δίπλα μου και τον βρηκα να κοιμαται μπρουμητα.Μα ποσο όμορφος ειναι οταν κοιμαται;Και αυτη η γεροδεμένο πλάτη που με-ΣΥΝΕΛΘΕ ΧΑΡΑ!

'Αντρεα,σηκω!Θα αργήσουμε.'φωναξε ο Αλεξ.Σκατα!Αρχισα να σκουντάω τον Αντρεα για να ξυπνησει.

'Αντρεα.Ελα Αντρεα μου ξυπνά.'ελεγα και ξανάλεγα πανικόβλητη.

Μου!;Απο που ηρθε αυτο;Μπραβο ρε,παλι τα σκατωσες!Σκασε!Απλα λεω πως τα εχεις κανει σκατα!Το εχω καταλαβει τωρα ΣΚΑΣΕ!Ποο ο καημένος ο Μιλτος....Ειπα ΣΚΑΣΕ!

'Μμμ καλημέρα.'ειπε καθως τεντώνουν με ενα τεράστιο χαμόγελο στο προσωπο του.

'Ο αδερφός μου ειναι απο την αλλη πλευρα και σε φωνάζει.'ειπα ψιθυριστά.

'Κατσε να παω να δω τι θελει.'ειπε και έβαλε το μποξεράκι του.Σηκωθηκε απο το κρεβάτι και άφησε στο προσκήνιο το υπέροχο γυμνασμένο του σωμα.Αχχχ και τι θα του εκανα...Και ο Μιλτακος;Εσυ δεν σκας ποτέ;Οχι!

'Ελα ρε,τι με θες;'είπε ο Αντρεας μολις άνοιξε την πόρτα.

'Πρώτα κανε πέρα.'ειπε και πέρασε μεσα σπροχνοντας τον με δύναμη για να περάσει.

ΣΚΑΤΑ!

Ο αδερφός μου μολις με είδε τα ματια του πετάχτηκαν εξω απο την θέση τους.Κυριολεκτικα,με κοιτούσε απο πανω μεχρι κατω,δηλαδη το σεντόνι το οποίο με βοηθούσε να μην αποκαλύψω την γύμνια μου.Ανοιγοκλεινε το στομα του σαν ψάρι μην μπορώντας να πει τιποτα.Κοιτουσε μια εμενα μια τον Αντρεα χωρις να βγαίνουν λογια απο το στομα του.

'Κλείσε το στομα σου Αλεξ,θα μπει καμια μύγα.'του ειπα με ενα άβολο χαμόγελο προσπαθώντας να ελαφρύνω την κατάσταση.

'Ασε τις ειρωνίες μικρη και πείτε μου αυτη την στιγμη-'

'Πιο σιγα!'του ψιθηρισα θυμωμένα.

'Να μου πείτε αυτη την στιγμη τι εχει γινει!'ειπε με τον ιδιο τόνο.

'Εμμ...να..'άρχισα και κοιταξα τον Αντρεα κάνοντας του νόημα να συνεχίσει.

'Εμενα μην με κοιτάς!Δικος σου αδερφός ειναι.'ειπε με τα χερια ψιλα ως ένδειξη παράδοσης.

'Ναι αλλα ειναι και φίλος σου!'παραπονεθηκα ρίχνοντας την μπαλα σε εκείνον.

'Σκάστε και οι δυο σας!'ειπε και το βουλώσαμε.'Τωρα,Χαρα,πες μου τι εγινε.'