PSİKOPAT AŞIĞIM

P.A| 11. Bölüm

Kapının çalmasıyla Elimde ki telefonu koltuğa düşürdüm korkudan. Bu da kimdi şimdi? Yoksa geri mi döndüler. Hızla kapıya koşarak kapıyı açtım.

Şaka olsun bu kişi... lütfen şaka olsun lütfen...

"Sen? N-ne işin var burda."

"Seni özledim."

"Ne saçmalıyorsun ya defol git."

Anlaşılan o ki bu batur gerizekalı efendisi benim peşimi bırakmayacaktı.
E ben istemiyorum ama ne yapayım  ya ondan kurtulmak için kendimi mi öldüreyim.

Ben davet bile etmemişken , batur Hayvan gibi beni kenara itip içeriye dalmıştı. Sen kimsin de benim evime izinsiz giriyorsun. He adal adam seni kaçırırken senden izin almıyor evine girmeye mi alıcak.

Hızla kapıyı sert bir şekilde üzerine vurup oturma odasına geçtim. Oh Batur salağının Keyfine denilecek bişey yok. Adama bak ya sanki kendi evi.

"Sen ! Neyse Bu aptalca soruyu sana sormicam. Sen hiç bişeyden anlamıyorsun çünkü."

Batur iki kollarının dirseğini dizlerinin üzerine koymuş gözlerini etrafta gezindiriyordu. Sanki ev satıyorum da gelmiş inceliyor.

"Ee yalnız kalmak nasıl bir şey."

Ona ne bundan. Bi- bi dakika. Yalnız olduğumu nereden biliyor ? Belki anlık sormuştur. Yok be ne alaka.

"Bu ne şimdi?"

"Soru."

"Hadi canım ciddi misin? Soru mu."

Batur Aslında eğlenceli Uysal da bir çocuktu ama bazen çokta kötü hırçın ,psikopat birisi oluyordu. Manyak şey.

"Tahminen bir kaç ay sonra bıkarsın burdan."dediğinde şaşırarak ona baktım.

Gerçekten ciddi miydi? Benim, hala yalnız kalıp , sıkılıp ona gideceğimi falan mı düşünüyordu hah! Gülünç.

"Sen daha çok tahminde bulunursun ama sadece Bulunmakla kalırsın. Sen sanıyorsun ki..."

"Ben sanmıyorum, biliyorum kendi ayaklarınla Ayağıma kadar geliceksin."

Sert ses tonu Onun ne kadar da hızlı ruh değişikliği yaşadığını fark ettirmişti bana. Neymiş biliyormuş.
Ha ha ha. Salak şey. Uyuz. Pis.

"Ciddi ciddi soruyorum bende ne b*k buldun? Hayır yani öyle sevgili işlerinden anlayan bir kız da değilim halbuki."

"Bi caz yapmayı kes."

"Ben sana daha caz yapmadım. Bi yaparsan Yerinde duramazsın."

"Şansını fazla Zorluyorsun Adal. Farkında değilsin."

Şansımı sonuna kadar zorlarım , sınır tanımam bile. Sonra ağzıma sıçılmasına da katlanırım tabi salak gibi. Kendi kazdığın kuyuya kendin düşersin demişler. Bunu diyenin alnından öpmüyorum keşke demeseymiş.

"Artık terk eder misin şuan burayı."diye kaşlarımı çatarak Ona sert çıkıştım.

Batur , kısık gözlerle Yavaşça kalktı ve önüme dikildi. Boy da maşallah iki metre. Allah kısalardan almış buna vermiş. Cidden boyu kaçtı acaba. 1.95 falan? Sorsa mıydım acaba. Ay adal ay salak adal bi kes şu saçma sapan sorularını ya of !

Dalmış gitmişken , Baturun ellerini sol dirseğimde hissettiğimde gözlerimi oraya çevirdim ve tekrar batura baktım.
O bana bakıyor , ben ona bakıyordum hiç bir şey söylemeden. Bu sessizliğin sonunda böyle kötü bir şey olmazdı dimi. Yok yok kendine gel adal. Zaten kendimdeyim de baturdan şüpheliyim.

Bir an sertlikle kenara itilmiştim. Batur Beni tuttuğu dirseğimden kenara itti resmen ! Bumuydu. Nasıl bumuydu adal ! Ne bekliyordun dudaklarına yapışmasını falan mı. Hayır tamam yani en azından nazikçe kenara çekilmemi söyleyebilirdi. Öküz.

Arkasından kapıya doğru ilerledim.
Kapıyı çoktan açmış gidiyorken dönüp bana baktı.

"En yakın zamanda bekliyorum."

"Daha çok beklersin. Senin yanına geleceğime çöpçülerin yanına falan giderim." Dediğim şeyi saçma bi şekilde sorgularken kahkaha atan batura baktım.

"Çöpçü demek heh çöpçü. Hahahahah" hem gülüyor hem arkasına bakmadan giderken söyleniyordu. Çok mu komik allah allah. Evet şimdi çöpçü de biraz saçma oldu ama neyse.

Okulu da zaten boşladım hepten şu salak batur yüzünden ! Bir an önce toparlamam lazım bir an önce! Odama çıkıp Kitaplarımı kontrol ettim.

Bir an okulu falan bırakma hissine kapılmıştım. Neden böyle bir şey oldu cidden anlamadım. En az lise mezunu ne lise mezunu en az üniversite mezunu olmak lazım. Gerçi öyle pek bi istediğim meslek falan da yoktu istekli de değildim ama neyse altın bilezik. Hahah. Tamam komik değildi de ben gülüyorum böyle kendi kendime oluyor arada.

Saatin kaç olduğu umrumda olmazken Çok uykumun olduğunu fark edip odama çıktım. Yatağımı hazırladıktan sonra içine girdim ve başımı yumyumuşacık yastığıma yasladım. Gözlerimi bi saniyeline kapatıp açıp telefona baktım. Saatin 21:25 olduğunu fark ettiğimde ise hemen telefonu kapatıp sehpanın üzerine koydum ve hiç bir şey düşünmeden bilincimi kapatıp gözlerimi karanlığa hapsettim.

                                 *
"Nasıl hissediyorsun kendini bebeğim ?"

Gözlerimi açtığımda alnımda hissetiğim bir sıcaklığın el olduğunu görmemle ardından Baturun Yüzünü görmüştüm. Ne oluyor şimdi ? Ne yaşadım ben.

"İ -iyiyim-de senin burda ne işin-"

"Bunu sorgulamayı kes artık. Beni bi ruh gibi düşün ordayım burdayım anında yanındayım hahah."

Gülüşünün ardından sanki binlerce kişi daha gülüyormuş gibi ses çıkıyordu. Aklımı yitiricem artık bu rüyaysa bile aklımı yitiricem.

"Ben sana demiştim , ha zorla ha isteyerek kendi ayağınla bana geliceksin..."

Gözlerimi Zar zor açtığımda Derin bir nefes alıp verdim. Oh lan rüyaymış. Rüya içinde bile rüya gördüğümü düşünüyorum. Hayır da şimdi tamam rüyaydı alt tarafı ama bu nasıl bir rüya. Bu nasıl bir bilinç altı.

Hızla yataktan fırlayıp lavaboya gittim. Ev nasıl sessiz , sakin kimsecikler yok. Hala beni nasıl bırakıp gittiklerinin şokundayım. Bana adam akıllı olan durumu açıklamadan gittiler. Vay anasını be vay hemde ne vay.

İşimi gördükten sonra odama gidip Üzerimi değiştim. Sıfır kol kırmızı büstiyerimi giyip , altımada gri tonunda Şortumu giydim. Şu fiziğe bak be maşallah bana. Neyse kendimi övmenin zamanı değil. Evet Adal ne yapmayı düşünüyorsun diye bi soru yönelttim kendime ama cevaplandıramadım tabikide. Bugün cumartesi ne yapabilirdim ki.

O değil de kendimde acayip Bir şey hissediyordum nedense. Baturun Yanımda olmasını istiyor gibiydim ama değildim öyle birşey olamaz. Aklıma girmesine izin veremem asla. Hayat? Peki ya o neden beni hiç aramamıştı , yazmamıştı ? Hiç mi merak etmemişti beni. Ben Hiç arayamam ! Beni merak etmeyeni ben ne diye arayacakmışım.

Oturma odasına oflaya puflaya geçtim ve televizyonu açtım.

Baturun Anlatımından ;

"Nasıl rahatınız ?! Hahah umarım şimdiden iyi geçinmeye başlamışsındır." Dedim telefonda görüştüğüm malum kişiye.

-

Bölüm sonu ♥️ Bari Ameliyatıma daha vakit varken yazıp bölümü yayınlıyım dedim. Minnoşlar Umarım Beğenmişsinizdir. Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.