PSİKOPAT AŞIĞIM

P.A| 14. Bölüm

Medya; Gizemli Genç çocuk

"Se-sen neyden bahsediyorsun böyle baba? Bana akıl oyunu mu yapıyorsunuz. Sen bana abimi verir misin. Nerede o ?! "

"Akıl oyunu falan yapmıyorum Adal ! Annen hasta ve tedavisi için buradayız anladın mı ? O paraya da ihtiyacımız vardı ve bunu karşılayan batur oldu."

"Hah ! Karşılayan Batur olmuş. Ya siz baturu nereden tanıyorsunuz ? Bana yaptıklarından haberin var mı senin baba ? Allah aşkına abimin o suratının halini görmediniz mi ? Abimde mi size hiç bir şey anlatmadı. Ya o beni burada nasıl bırakıp gitti bunu anlamıyorum."

"Kapatmam gerekiyor. Sonra konuşuruz."

"A-alo ? Alo !"

Annem bir , bu iki ! İki oldu yüzüme kapatmaları. Neden anlatmıyorlar neden ! O batur salağını bulup konuşturmam lazım ama lanet hiç bir şey söylemiyordu. Berk ? Evet ,evet berk söylerdi belki. Hiç olmazsa şansımı deneyebilirdim. Ama bil bakalım ne sorun var adal !. Berk denen şahısın sende ne numarası var ne adresi.

Ne yani ? Şimdi sırf merak ettiklerimi ondan öğrenmek için onunla karşılaşmayı falan mı bekleyecektim. Bu imkansız gibi bir şeydi. Baturun arkadaşı berk ! Öyle kolay kolay görünmezdi etrafta. Neden bilmiyorum ama o çocuk çok gizemli birisiydi. Ya da bana öyle geliyordu. Hoştu , yakışıklı da... resmen baturdan çok o beni kendisine çekiyordu. Ne ? Ne dedim ben ? Baturdan çok , berk beni kendisine çekiyordu mu ? Adal aptallaşmaya devam mı ? Hayır saçmalama kes şunu.

Kendime gelmem lazım, kendime gelmem lazım ! Tamamdır iyiyim, gayet de iyiyim. Derin bir nefes alıp verdikten sonra hızla yatağımdan kalktım ve banyoya doğru ilerledim.

Sabah ;

Alarmımın sesiyle gözlerimi cin gibi açıp tavana dikmiştim. Bazıları bu kadar kolay uyanamaz ama bende böyleydim işte. Bu iyiydi sanırım.

Kalkıp , banyoya gittim ve rutin işlerimi halledip , hazırlandım.
Kot pantolonumu giyip , üzerine da beyaz salaş tişörtümün önünü pantolonumun içine soktum ve arkasını kendi halinde bıraktım.

Bu kombin oldukça güzel ve rahattı da.
Popom desen , squat gibi kalkık ve güzeldi. Yani götsüz olan kızların beğenebileceği bir şekildeydi diyebilirim. Her neyse, biraz daha burada popomu övmeye devam edersem , iş yerinden de beni kötü bir şekilde överek atacaklardı.

Saçlarımı salaş halinde bıraktım. Son olarak da parfümümü sıkıp , siyah çantamı aldım ve hızla evden çıktım.

-

"Ohohoh Adal , sözün vardı ama akşam iş çıkışı bir şeyler yapacaktık hani ?"

"Ya bilmiyorum Anıl. Akşam iş çıkışları pek halim olmuyor."

"Sus lan ben halini yerine getiririm sen merak etme."

"Adal , eğer bu seferde gelmezsen Sinancığın , sinan 'cıklıktan' çıkar haberin olsun."

"Ya ama sinan ya-"

"Kızım ne olucak sanki , az takılıcaz."

"Of tamam , Seren ya ! Ama seninki sıkıntı çıkarınca gösteririm sana ne olucağını haberin olsun."

Bunu dememle anıl ortaya atıldı.

"Allah allah hadi bakim bişey desin. Ağzına s*çarım onun."

"Tamam tamma sakin işimize dönelim." Dedim ve konuyu kapatıp işime döndüm.

Müşterilere dönüp siparişlerini aldığımda gözüme dün ki o çocuğun oturduğu yer takıldı. O kimdi ki , neden bana öyle bakıyordu. Gözlerini bir saniye bile ayırmadan.