PSİKOPAT AŞIĞIM

P.A| 15. Bölüm

"Nerdeyim be , ben ! Burası neresi şimdi?"

Gözlerimi açtığımda sıradan bir evdeydim. Site gibi bir yerdi sanırım. Karşımda boydan boya bir cam , birde site dikilmişti önüne. L şeklinde olan deri koltukta hareket edince gıcırdama sesleri sinirimi bozmuştu. Ben nerdeydim ? Kimin evindeydim daha doğrusu. Arkadaşlarımın böyle bir evi yoktu. Vardı da benim mi haberim yoktu.

Hızla yerimden kalkıp , televizyon ünitesinin yanına ilerdedim. Çerçevenin içinde ki olan küçük bir çocuk ve yanındaki orta yaşlı kadın dikkatimi çekmişti. Tam elime almaya yeltenmiştim ki İrkilerek geri çekildim.

"Dokunma ona. Misafirsen misafirliğini bil !."

Şuan sadece bakıyordum ona hiç bir şey demeden. Bu o çocuktu , bana bakıp duran. İyi de ben bunun yanında ne yapıyordum. Lan yoksa... yok be adal öyle bişe olsa gözlerini adamın yatağında açardın.

"Pardon da ben mi dedim sana beni evine misafir et diye. Hem kimsin sen ? Bu seni ilk görüşüm değil."

"Sende gerizekalı arkadaşlar yapma , kimsenin evine de misafir olma."

"Onlar hakkında düzgün konuş salak! Dün gece sadece onların beni bırakıp gittiklerini hatırlıyorum, ve bunu ben istemiştim."

Karşımda ki çocuk sanki ben çok konuşmuşum gibi sıkılmış triplerine girmişti. Salağa bak çakıcam bir tane.

"Neyse ne. Misafirliğini sonlandırıyorum iyi günler sana kapıyı ara bul ve çık."

Rahatlıkla bunları söyleyerek Geçip deri koltuğa oturdu. Bende bu kadar umursamaz ve rahat oluşuna hayret bir şekilde ona bakıyordum. Şimdi görürsün sen. Kollarımı göğsümün altında bağlayıp , tek kaşımı kaldırdım.

"Kapıyı bulamam. Sen bul göster ve aç!"

Bunu dememle bana yan bakış attı "pardon" dermiş gibi. Sen inatsan ben senden inadım bay ukala!

"Evimin hizmetçisi değilim."

Bu salak mıydı ? Yok sormaya bile gerek yok öyleydi. Evinin hizmetçisi değilmiş miş miş. Ama evin sahibisin !

"Valla ben kapı falan bulamam."

Dedim ve geçip karşısına oturdum.
Onun bakışlarını gördükçe , gülmemek için kendimi zor tutuyordum.

Göğsünü gererek geriye yaslandı ve gözlerini ağır çekimle yerden çekip bana çevirdi.

"Şansını zorluyor gibisin Çirkin."

Çirkin mi ? Senin anan çirkin.

"Şansımı zorlamakta üzerime yoktur. Ayrıca o lafını yut benim gibi güzele çirkin demek... adamı çarpar haberin olsun."

"Komiksin. Bi o kadar da aptal."

"Kapıyı göster ve aç. Sıkıldım."

"Sana bir şey söyleyeyim mi çirkin ? Bela senin başında değil, asıl belanın ta kendisisin."

Bu- bu ne demekti ki şimdi ? Nerden biliyor benim başımda bela var. Yoksa buda oyunun içinde miydi ? O yüzden mi benim olduğum her yerdeydi.