Firefly In The Darkness (ON-GOING)

Chapter 3

Muntik na akong malaglag sa kinahihigaan ko sa sinabi nila kuya. Akala ko hindi na nila matatandaan. Mygosh.

"What are you talking about?" Maang maangan ko at kunwaring walang alam. Parehas lang silang nakataas ang kilay sakin at halatang di naniniwala sa pag arte ko.

Naramdaman ko na lang ang dalawang kamay na nakahawak sa magkabila kong braso at sapilitan akong tinayo at hinila papunta sa banyo.

"Kuya!" I screamed nung naramdaman ko ang lamig ng tubig na lumagasgas sa balat ko. Sinamaan ko sila ng tingin pero di pa rin sila natinag at sa halip ay narinig ko ang malakas na halakhak nila dahil sa ginawa nilang kalokohan sakin.

Wala akong nagawa at diretso na lang naligo. Pagtapos ko maligo ay dumiretso ako sa walk-in closet ko at nag-ayos.

Tumingin tingin ako sa paligid at wala naman na sila kuya sa paligid. Baka nauna na? Napangiti ako at lumabas na ng kwarto ng pagbukas ko ng pinto ay bumungad sila kuya sakin. Napahawak ako sa dibdib ko at nagulat.

"Nakakagulat naman kayo. Ano ginagawa nyo dyan?" 

"Sinisigurado lang namin na hindi ka makakatakas." Napapadyak na lang ako sa inis at tumakbo agad naman silang sumunod at hinabol ako. Nag paikot-ikot kami sa bahay habang naghahabulan.

Napatili ako ng mahablot ni kuya Isaiah ang braso ko at binuhat ako na parang sako ng bigas. "Kuya! Ibaba mo ako." Pero parang wala lang silang narinig  at nagpatuloy maglakad hanggang garahe.

Nilagay nila ako sa backseat ng kotse at sumakay sila sa harapan. "Let's go." Kuya Isaac said.

"You can't do this kuya!" Sigaw ko pero tiningnan lang nila ako at nagkipit balikat at bumalik ang tutok sa pagmamaneho

I keep on telling to myself that I'll be doomed when people at the school will find out. Kanina pa ako di mapakali at pabaling baling sa kaliwa't kanan. I don't know what to do. I inhaled deeply and just look at the window. Wala naman na akong magagawa.

Habang nakatingin ako sa bintana at nakahinto ang kotse dahil sa stop light napatingin ako sa harap at nakita ang pamilyar na mukha ng isang lalaki na may tinutulungan tumawid. He looks more attractive wearing our uniform the black slacks that partnered with a white long sleeves na bukas ang unang tatlong butones at pinapatungan ng black na coat. I never thought that our uniform looks good but the way that he pulled that look I just realized it's damned beautiful.

Mukha syang mapanganib at palaging takaw gulo kaya nakakapanibago na makita syang may tinutulungan na matanda na maraming bitbit. Never would I thought that he will do such thing. I just thought that he is just one of those spoiled brats na walang alam kung hindi maglustay ng pera.

"Bakit ka nakangiti?" I unconsciously look at the side mirror and found my self smiling. I shooked my head and look at kuya Isaac na nakakunot ang noo at nakatingin sakin ng taimtim.

"I just remembered something funny." Sagot ko at umiwas ng tingin. Nakatingin lang siya sakin at halatang hindi kumbinsido sa sagot ko kaya iniwas ko ang titig ko sa kanya. I don't even know kung bakit nga ba ako nakangiti.

"We're here." Sabi bigla ni kuya Isaiah. Napatingin ako sa paligid at nasa parking lot na nga kami ng academy at hinahanap na lang ang designated parking lot. I'm not yet ready.

"Asaan na ba yun?" Nalilitong tanong ni kuya Isaiah.

"Baka nagbago na naman dahil may naclose si Mom na deal kaya tumaas ang rank." The parking lot down to the way how they treated the students here is based on ranking which is kung gaano sila kayaman at saan sila napapabilang na pamilya. The more na mas mayaman ka the more they will treat you better. Sad but true though.