~ATEŞİN ÇAĞRISI~

BÖLÜM 1- AYAĞIMIN PABUCU

Selammm!!! Umarım hikayeyi beğenirsiniz. Aksiyon dolu maceralarla iyi okumalar cadı avcılarımmm....

~

"Éstod-i valendua!"dedikten sonra değneğimi kurbağanın üzerine salladım ama hiçbir işe yaramadı.
Sınıfın kalanına baktığımda gerçekten de hepsi kurbağayı balığa çevirmişlerdi. Olmuyordu işte! 100 kere de denesem bir türlü büyü yapamıyordum. Ne bir cisim uçurabiliyordum ne de bir nesneyi dönüştürebiliyordum. Yeteneksizdim işte! Bu yüzden kimse benimle arkadaş olmuyordu ve adım "Solidarity" yani yalnız cadı olmuştu artık. Bıkkınlıkla nefes verirken çantamı toplayıp evin yolunu tuttum. Tabii ki Chole ve ikizi benimle dalga geçmeyi unutmamıştı.
-Estudi Luviniaa! Diyerek beni taklit etmeye çalışıyorlardı. Gözlerimi devirerek yoluma devam ettim.

~

"En sevdiğim teyzelerim neredee???"

-Bahçedeyiz tatlımm!

Bahçeye çıktığımda etrafta değişik bir koku vardı. Burnumu kırıştırarak
-Bu koku da neyin iblisi?

-Sevgili Herena meyan köküyle yarasa şurubunu karıştırmaya çalışıyordu ve tabii ki başarısız oldu.

-Merena kes sesini hepsi senin suçun!

-Kim bu kadar meyan kökü koydu o zaman?

-Sen tabii ki!

-İblis aşkına! Neden kavga ediyorsunuz teyzelerim?! Tekrar denersinizz.

-Haklısın canım aç mısın?

-Hem de nasıl bir bilseniz.

Mutfağa geçip teyzemin yemek koymasını bekliyordum. O anda teyzelerim olmasa ne yapardım diye düşündüm. Annem ben doğduktan sonra ortadan kaybolmuş. Zaten babamın kim olduğu belli değil. İkiz teyzelerimden başka kimsem yok. O tombul ihtiyarları gerçekten seviyorum. Geçimimizi botanikçilikle sağlıyoruz diye düşünürken duyduğum sesle kendime geldim.

-Lavinia,Lavinia! Yüce iblis aşkına! Nereye daldınn?

-Hiiç öyle düşünüyordum.

-Anlat bakalım okul nasıl geçti?

-Hala büyü yapamıyorum. Denedikçe sanki daha çok batıyorummm. Diyerek sıkıntılı bir nefes verdim.
Artık gerçekten umudu kesmiştim. Diğer cadıların değneğe bile ihtiyacı yokken benim daha bir büyüyü bile yapamam isyan etmeme neden olmuştu.

-Canım vaftiz olduktan sonra bak gör nasıl bir cadı olacaksın. Ben sana güveniyorum.

Suratını asarak devam etti.
-Hem annen buranın en yetenekli cadılarındandı.

-Biliyorum Herena teyzee. Umarım vaftiz olduktan sonra düzelirim...

~

Yemeğimi yedikten sonra küveti doldurup bir de satsumalı naftalinle mis gibi bir keyif çatıyordum. O anda günün yorgunluğuyla uykuya dalmışım.

-Lavinia kaç oradan, sen oraya ait değilsin!

-Sen de kimsin?!

Etraf kıpkırmızı ve çok sıcaktı. Yüce iblis aşkına ben neredeydim böyle?

-Lavinia seni öldürecekler kaç oradaaan!

Ses giderek kalınlaşıyordu. Ellerime baktığımda iki avcumda da cadıların işareti olan yıldızlar vardı. Ama bir saniye! Elimden siyah kan akıyordu. Dehşete kapılarak koşmaya başlamıştım ve sonra gözlerim karardı...