Heartbreak girl.

Hoofdstuk 1.

POV Marlies.

'Huiswerk voor volgende week maandag is paragraaf 3 maken!' Riep mijn economieleraar nog snel toen de bel ging. Ik liep snel het lokaal uit, pakte mijn jas uit mijn kluisje en fietste snel naar huis. Op de fiets zong ik zachtjes mee met Long Way Home van 5 Seconds of Summer. Morgen was het concert en ik mocht erheen van mijn vader en stiefmoeder. Natuurlijk kon mijn vader die dag niet mee, omdat hij zoals gewoonlijk op zakenreis is. Daarom moest ik mijn stiefmoeder, Anne meenemen. Helaas. Ik weet zeker dat het die dag weer gaat uitdraaien op ruzie met Anne. Maar ze gaat mijn dag niet verpesten.

Toen ik thuis kwam, was er niemand thuis. Mijn vader niet, want die zat in Italië voor zaken te doen. Anne zal wel boodschappen aan het doen zijn. Ik rende de trap op naar mijn kamer, om even snel mijn huiswerk te maken en mijn outfit voor morgen, voor het concert, alvast klaar te leggen. Ik koos voor een zwarte skinny jeans en een tanktop met Nirvana op. 'Ben thuis!' Hoorde ik Anne schreeuwen. Ik liep de trap af. 'Ruim jij de boodschappen even op? Dan ga ik even onder de zonnebank.' Vroeg Anne. 'Ja, dag. Mij hier al het werk laten doen en zelf ga je ontspannen onder de zonnebank. Ik ben niet gek hoor.' Antwoordde ik geïrriteerd. 'Wil je morgen nog naar het concert of niet?!' 'Jij hebt niks te zeggen of ik naar het concert en de meet and greet ga of niet! Ik heb tenslotte zelf mijn tickets gekocht! Je ruimt de boodschappen zelf maar op en volgens jou ruim ik alles toch altijd op de verkeerde plek op.' En daarmee rende ik de deur uit. Ik moest even mijn hoofd leeg maken. Even een rondje door het park lopen. In het park zag ik twee jongens lopen met een zonnebril en een beanie op, wat me verbaasde, want het was veel te warm voor een beanie. Omdat ik zo in gedachten was, botste ik tegen één van de personen met een beanie op, waardoor ik op mijn kont viel. 'Oh, sorry, gaat het wel?' Vroeg de jongen terwijl hij zijn hand uitstak om me overeind te helpen. 'Ja, het spijt me dat ik tegen je opliep.' 'Geeft niks, joh! Kan gebeuren.' 'Mag ik vragen waarom jullie een beanie op hebben terwijl het 32 graden is?' Zo brutaal als ik was, vroeg ik het toch. 'Uuuhh...' Hij keek hulpeloos naar de andere jongen. 'Heb je zin om even een drankje te doen bij Starbucks? Dan leggen we het je daar uit.' Antwoordde de ander jongen snel. Vrolijk kletsend liepen we naar Starbucks, die om de hoek van het park lag. 'Wat willen jullie? Ik trakteer.' Zei ik. 'Ik wil een Hot Chocolat Classic.' 'Ik ook.' Toen ik de drankjes had, liep ik naar het tafeltje die de jongens hadden uitgezocht. 'Ik ben Marlies trouwens. Mag ik nu ook weten wie jullie zijn?' Vroeg ik. De jongens trokken hun beanie's van hun hoofden en pakte ook hun zonnebril af. 'Ashton en Luke?' Vroeg ik verbaasd. 'DE Ashton Irwin en DE Luke Hemmings uit 5 Seconds of Summer?' 'Jep, dat zijn wij.' 'Wacht even.' Ik liep naar het toilet om een plens water in mijn gezicht te gooien en om even te fangirlen. Ik ben tenslotte nog steeds een fan. Ik liep terug terwijl ik mezelf kneep, of ik niet aan het dromen ben. Maar het is allemaal echt.