5
Unicode
ဆလော့တစ်ကောင်နှင့်သစ်ပင်တစ္ဆေ ( အခန်း ၅)
နှစ်ပေါင်းထောင်ချီကြာမြင့်နေသောသစ်ပင်တစ်ပင်အနေဖြင့် လင်ဆန်း သည်အထူးကျွမ်းကျင်မှုတစ်ခုတတ်မြောက်ပြီး - သူဟာအပင်ရင့်မှည့်ချိန်ကိုလွယ်ကူစွာထိန်းချုပ်နိုင်ခဲ့တယ်။
အစပိုင်းမှာတော့ လင်ဆန်းဟာ သူ့ရဲ့ကျွမ်းကျင်မှုကိုလူ့အသိုင်းအဝိုင်းမှာမသုံးနိုင်ခဲ့ဘူး၊ နောက်ပိုင်းမှာတော့ရပ်ကွက်အတွင်းလူကြိုက်များနေတဲ့မြေခွေးမိစ္ဆာကရေပန်းစားလာပြီး လင်ဆန်းဟာပန်းဆိုင်ဖွင့်လိုက်တယ်။
ဟန်ကျချက်ကပန်းတွေကိုဆိုင်မှာ သိုလှောင်ဖို့ပင်မလို၊ ဖောက်သည်က သူတို့ကိုမိနစ်ပိုင်းအတွင်းကြီးထွားစေလိုပါက မည်သည့်ပန်းပင်ဖြစ်ပါစေသူတို့ဟာခမ်းနားထည်ဝါစွာကြီးထွားလာခဲ့တယ်။
လင်ဆန်းဟာလှပတဲ့မျိုးစိတ် အနည်းငယ်ကိုဖန်တီးဖို့အတွက်စိတ်ဝင်စားဖွယ်ရာ ဒီလိုလှည့်ဖျားတဲ့ နည်းလမ်းလေးနဲ့ပန်းအရောင်းအဝယ် စီးပွားရေးကို တပိုင်တနိုင်တွင်တွင်ကျယ်ကျယ်လုပ်ဆောင်နေတယ်။
စုလန်ကတော့ဆိုင်လေးရဲ့ အနောက်ဘက်ကအိပ်ခန်းထဲမှာ အိပ်ဖို့သွားလိုက်တယ်။
တစ်ခါတစ်ရံသူအိပ်ပျော်သွားပြီး သူ့မျက်လုံးတွေပွင့်လာတဲ့အခါမှာပန်းနံ့တွေကအလွန်မွှေးကြိုင်နေတယ်။
လင်ဆန်းကသူ၏ မျက်နှာကိုပန်းစည်းတွေနောက်ကွယ်မှာအမြဲဖုံးထားခဲ့သည်။
တစ်ခါတုန်းက စုလန်ဟာ နှင်းဆီနီနီများနှင့်ပြည့်နေတဲ့အခန်းတစ်ခန်းကိုရှာတွေ့ခဲ့တယ်။
လင်ဆန်းကအဆင်ပြေအောင် အစွမ်းကုန်ကြိုးစားပြီး "ဟယ်လို, ဒီနေ့ကချစ်သူများနေ့ပဲ။ "
စုလန်ကဖြည်းဖြည်းချင်း ခေါင်းကိုလှည့်လိုက်ကာသူ့နှာဖျားလေးကို နှင်းဆီပန်းမှာကပ်လိုက်ပြီး ပြင်းပြင်းရှူသွင်းလိုက်တယ်။ "အို ... မွှေး ... လိုက်တာ ... ချစ်သူများ ... နေ့က ... ဘာလဲ ... ဘာလဲ ... "
လင်းဆန်ကအမြန်ပဲ "ချစ်သူများနေ့ကကိုယ်ချစ်တဲ့သူနဲ့နှစ်ယောက်သား အချိန်ဖြုန်းရတဲ့အကောင်းဆုံးနေ့ပဲ! ငါပြင်ပေးထားတဲ့အချက်အလက်လေးတွေမင်းမဖတ်ကြည့်ဘူးလား?"
