Coś ci powiem: ja nie Odyn.
Miód poezji nie istnieje.
Nie mam nawet długiej brody
Czy Asgardu gdzieś na niebie.
Dodam jeszcze: ja nie Hera.
Ba, nie żywię się ambrozją.
Żadnej Grecji mi nie trzeba,
Bo tam jest naprawdę drogo.
Czym mnie nazwać? Sama nie wiem;
Tylko siedzę wciąż pod drzewem,
Czasem chuchnę też do kubka
- Widzę w nim po prostu siebie.
CZYTASZ
Wierszowańsko
Poetry"Stworzę wam sztukę nową, sztukę czarnych miast. Będzie mocna jak wódka i dobra jak piernik. Zdziwicie się, że tyle jest na niebie gwiazd, których żaden wam przedtem nie odkrył Kopernik." [Zmęczył mnie język...] - Bruno Jasieński (Utwory wstawiane w...
