Run In My Heart

Run In My Heart (18)

Zawgyi

"ဦး!!!!"

တလွပ္လွပ္ခုန္ေနေသာရင္ဘတ္တစ္ခုလုံးေၾကာင့္Baekhyunေျခမ်ားမခိုင္ခ်င္ေတာ့။ေနာက္ဆုံးေတာ့ဦးကိုျပန္ေတြ႕ရၿပီ။

ျပည့္လွ်ံလာတဲ့မ်က္ရည္စေတြႏွင့္အတူထိုသူ႕လက္အားရိုက္ခ်ိဳးဟန္ျပင္ေနတဲ့ဦးကိုအၿမန္သြားဆြဲမိသည္။

"ဦး!!ေတာ္ေတာ့.....ေတာ္ေတာ့။
လက္လြန္လိမ့္မယ္ရပ္လိုက္ေတာ့"

လက္ေမာင္းေတြကိုဆြဲကာတားေနတဲ့ေကာင္ေလးကိုမျမင္နိုင္ေသးဘဲတစ္စုံတစ္ေယာက္ကိုသာသတ္ျဖတ္ရိုက္ႏွက္ဖို႔ရာအေတြးမ်ားေနတဲ့ဦးေၾကာင့္Baekhyunပို၍ငိုခ်င္လာသည္။

သူတို႔ရဲ႕ေဝးကြာေနမႈအတြက္ျပန္လည္ေတြ႕ဆုံမႈက
ဒီလိုအေနအထားမ်ိဳးတဲ့လား။ဟင့္အင္း....မလိုခ်င္ပါ။

"ဦး....ေတာ္ပါေတာ့လို႔!"

ဒူးေထာက္ထိုင္ရင္းက်ယ္ေလာင္ေသာအသံေလးျဖင့္သတိေပးလိုက္မွတစ္စုံတစ္ေယာက္၏ေအာ္သံေတြဟာတိတ္ဆိတ္သြားၿပီးဦးကလည္းလွည့္ၾကည့္လာသည္။

ထိုအၾကည့္မ်ားကစူး႐ွၿပီးအလြမ္းေတြသိပ္သည္းစြာပါဝင္ေနသလိုႏူးညံ့လွသည္။မေတြ႕ရတဲ့ရက္ေတြမွာအဲ့ဒီေကာင္ေလးကိုတစ္စကၠန႔္မွ်မလြမ္းရတဲ့ရက္မရွိခဲ့ဘူး။

မျဖစ္မေနျပန္ေတြ႕ၾကတဲ့အေနအထားမွာBaekhyunရဲ႕မ်က္ရည္ေတြကိုၾကည့္ဖို႔Chanyeolမွာတကယ္ခံနိုင္ရည္မရွိဘူး။

"မငိုပါနဲ႔"

အဓိပၸါယ္ေတြျပည့္ေနေသာBaekhyun၏မ်က္ဝန္းေလးမ်ားကစိုစြတ္စြာသူ႕အားေငးၾကည့္ေနသည္ကိုChanyeolလ်စ္လ်ဴ႐ွဴမထားနိုင္။

"လာခဲ့"

မငိုနဲ႔ဟုသူ႕မွာအမိန႔္ေပးေသာ္လည္းသူ႕ကိုသိပ္ခ်စ္ပါသည္ဆိုေသာေကာင္ေလးဟာမ်က္ရည္ေတြသာက်ေနတာမို႔ရင္ထဲမေကာင္းေတာ့။

ေပါင္ျဖဴျဖဴေလးေပၚကဆုပ္က်စ္ထားတဲ့Baekhyun၏လက္ေကာက္ဝတ္ေလးကိုChanyeolဆြဲေခၚလိုက္ေပမဲ့....

"Baekhyun!!"

Baekhyunသာသူ၏လက္ကိုဖယ္ခ်လိုက္တာဘဲျဖစ္သည္။Chanyeolရဲ႕အၾကည့္မ်ားဟာ႐ုတ္တရတ္ေျပာင္းလဲသြားခဲ့ၿပီးBaekhyunအေပၚေတာင္းပန္သလိုၾကည့္လာသည္။