Düşmüş Tanrı'nın Gazabı

Elveda-5

"In- bel!" dedi Yüce Kral.

Kendisi, Kutsal Işık ile savaşmaya başladığından beridir ilk defa böyle bir kelime söylemişti. Bir kelimenin savaşın gidişatını değiştirebileceğini normal bir insan duysa, böyle bir şey söyleyen kişiyi ciddiye almazlardı. Ancak bir kelimeyle, böyle bir savaşın gidişatı tamamen değişmişti.

Yüce Kral'ın ağzından çıkan bu kelimeyle, savaş başlamadan önce oluşturduğu alanda uzay bükülmeye, zamanın akışı bir ileri bir geri gitmeye başladı. Ayrıca bu alan hızla genişleyerek etkisini daha da görünür hale getirdi. Bütün bu olanlar inanılmaz gözükse de aslında Yüce Kral'ın kendisi de uzay ve zaman alanında çok bir kontrole sahip değildi. Onun yerine Yüce Kral, etrafındaki alanı kendi küçük evrenine çevirmişti.

Bi-nan, Tanrıların Sözlüğü'ndeki en yeni kelimelerden biriydi. Bu sözlükte bulunan her kelime, evrenin gidişatını kökünden değiştirmeye yetecek kadar güce sahipti, ancak bu kelimeleri söylemeye gücü yetecek tek kişiler sözlüğün adındaki gibi, tanrıların kendileriydi. 

Her tanrısal karakterin kendine özel kelimeleri vardı. Bu kelimeler tanrının kendisiyle birlikte doğar ve ölümüyle de kaybolurdu. Tanrıların güçlerini elde ettikleri ilk kelimeler ise onların yeni isimleri haline gelir ve kendilerinin en iyi hakim oldukları güçleri belirlerler. Bu sebepten dolayı da her tanrısal karakterin kendilerine has inananları tarafından konulan takma adları vardır. 

Bi-nan kelimesi de Yüce Kral'ın öğrendiği ikinci kelime olarak Tanrıların Sözlüğü'nde yerini edinmişti. Anlamı inanmaktan gelen kelime, söyleyenin inandığı şeyleri gerçekleştirmeleri için gerekli gücü onlara bahşetme gücüne sahipti.

Yüce Kral, savaş hazırlıklarını tamamlar tamamlamaz saldırıya geçti. Çünkü Kutsal Işık'a kendi güçlerini göstermesi için fırsat vermek kendi aleyhine bir hamle olurdu. Kutsal Işık da bunun farkında olacaktı ki anında en güçlü savunma pozisyonunu alarak saldırıyı vücuduyla karşılamaya karar verdi çünkü Yüce Kral'ın inandığı şeyin gerçek olacağını biliyordu. Yüce Kral, Kutsal Işık'a kaçamayacağı kesin bir saldırı planlamıştı.

Öncekinden de hızlı ve kesin saldırısıyla, tam güçle savunma yapan iki tanrı karşı karşıya gelmişlerdi. Aralarındaki mesafe inanılmaz bir hızla kapandı ve göz kapayıp açıncaya kadar birbirleriyle çarpıştılar. 

Aniden etraflarındaki her şey durmuş gibiydi. Kara deliği andıran o mızraklar ile en parlak yıldızı bile utandıracak bir ışık kütlesi çarpışmıştı. Çarpışmalarının gücüyle en yakınlarındaki gezegenler çekirdeklerine kadar sarsılmış, etrafında döndükleri yıldızın ışığı da şaşırtıcı bir hızda sönmüştü.

Saldırının tüm bu etkileri sonra erdiğinde mızraklar ve ışık ışınları birbirlerinden ayrılmış ve bir sonraki saldırı için hazırlanıyordu. Aniden her yer sanki zaman durmuş gibi hareketsizleşti. İki tarafta saldırının ardından birbirlerine bakıp sonraki hareketlerini düşünürken bu sessizlik kahkaha sesleriyle bozuldu. Kahkaha sesleri dindiğinde ise Kutsal Işık konuşmaya başladı. 

"Düşündüğümden daha da güçlü çıktığını söylemeliyim. Ancak bundan daha fazlasını yapamazsan buradan canlı çıkamayacaksın!" dedi Kutsal Işık, konuşma tonundan sinirli olduğu apaçık belliydi. Ancak Yüce Kral, bu sözlerin yalnızca öfkeyle söylenmiş sözler olmadıklarını biliyordu, bu sebepten dolayı da hızlıca savunmaya geçerek bir sonraki hamlesini tekrardan planlamaya başladı. Kutsal Işık da o sırada kendi hazırlığını yapıyordu. Kollarını kaldırıp ilk defa kendi güçlerini göstermeye hazırlandı.

"Beni yalnızca inanarak yenemezsin, " dedi ve ağzını açıp tüm gücüyle, "Kuhol-Afi!" dedi.

Kelimenin ağzından çıkmasıyla beraber Kutsal Işık'ın yaydığı ışık ışınları daha da parlaklaştı ve etrafa aniden yakıcı ışınlar yaymaya başladı. Yayılan ışınlar önlerine gelen her cismi yakarak küle dönüştürme gücüne sahipti. Gezegenlerin yüzeyleri simsiyah bir renge büründü ve yıldızların hiddetleri kat kat arttı. Olayların kaynağındaki Kutsal Işık ise sanki küçük bir yıldıza dönüşmüş gibi korkutucu bir forma büründü. İkinci raunt başlamıştı.