Hoofdstuk 1

79 3 1
                                    

Ik liep over straat met mijn muziek op zijn hardst, yes mama van my chemical romance mijn favoriete nummer, ik liep rustig verder tot een een meisje zag staan... "Hey Emily!" Zei dat meisje mijn naam nou? Ik zette mijn MP3 op pauze en liep rustig naar het meisje toe. Ik knipperde even met mijn ogen en opeens is ze weg... "WAT IS DIT NOU?!" Schreeuw ik uit terwijl ik om me heen kijk zoekend maar het meisje. Opeens staat ze achter me en fluistert in mijn oor "geniet van deze paar seconden want dit zullen je laatste zijn." En voor ik wist wat ze nou eigenlijk had gezegd tegen me stak ze een mes tussen mijn ribben.

Ik schrik wakker, gil, huil en opgelucht dat t allemaal maar een droom was. Mijn moeder komt binnen "Emily gaat het?!" Ze keek me met bezorgde ogen aan, de tranen bleven over mijn wangen stromen als een waterval, ik kon niet stoppen. Ik keek naar mijn moeder die nog steeds op mijn antwoord wachtte. Ik had een enorm brok in mijn keel waardoor ik niets kon uitbrengen dus ik knikte maar om te laten zien dat het oké was. Toen m'n moeder zeker wist dat alles oké was ging ze weer en liet me achter, alleen in de duisternis en doodsbang voor mijn dromen.

NightmaresWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu