Hoofdstuk 3

47 1 0
                                    

"Laat me gaan!" Gil ik terwijl ik het bloedje heet krijg. Ik weet niet hoe ik hier kom of wat ik hier doe maar ik moest en zou weg komen. Ik keek om me heen, vuur, een onbekend meisje en rook. Ik zat vastgebonden. "Ik zal je vermoorden Emily, ik zal je blijven volgen." Het werd steeds warmer en warmer tot ik levend verbrand.

"AAAAAH" ik huil. Dit was nog erger dan gister! Wie is dat meisje... Wat wil ze van me... Ze zou me volgen, betekend dat... Betekend dat dat ze me altijd zal bestoken met nachtmerries? Ik wist het niet. Zoveel vragen die in me op kwamen en geen antwoord... Ik ging rustig naar beneden en ging wat drinken. Nog steeds aan het natrillen van wat ik net gedroomd had kroop ik weer in mijn bed hopend geen nachtmerries meer te krijgen. Ik viel na een paar uur in slaap, geen nachtmerries, geen dromen. Gewoon een lange droomloze slaap.

NightmaresWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu