- გაიღვიძე საყვარელო
- კარგი რა დედა ცოტაც
- შვილო უნდა მოემზადო კაბა, მაკიაჟი, თმა ყველაფერი გასაკეთებელი გაქ
- კარგი რა ჯერ ადრეა
- იხვო ქორწილი გაქ და ძილს ვერ შორდები?
- ჯიმინ გაქრი
- მიდი ადექი. ჯანქუქმა რომ მოვალ მზად დამხვდესო
- ეგ რო მოვა მაშინ უნდა დავიწყო მომზადება - ყველა გაჩნდა მაგრამ როცა ხელში ტკივილი ვიგრძენი მივხვდი რაც ხდებოდა - ჯიმინ ხორცი რო არ ამოგეგლიჯა კარგი იქნებოდა ახლა ჩამილურჯდება იდიოტო
- აეგდები ახლა თუ გაბანავო ლოგინში?
- ვდგები ჰო - თავი წამოვყავი და ჯანდაბა რამდენი ხალხია აქ და მე რა მაჭყავლებს? ნაზად გავიღიმე და ჯიმინს ვუჩურჩულე - ესენი ვინები არიან?
- ჯანქუქმა გამოუშვა შენს მოსამზადებლად - გავიღიმე ავდექი ყვეკა თვალს მაყოლებდა რის გამოც უხერხულად ჩავარდი.. აბაზანაში შევედი ესღა მაკლდა რა რათმინდოდა ეს ხალხი? ცხელ წყალში შევედი მხოლოდ ეს მამშვიდებს. წყლის საშუალებით ჯანქუქიც დამავიწყდა მაგრამ ეს ხალხი მაინც არ მაძლევს საშუალებას. როგორ ეტყობათ რომ ჯანქუქი ხალხია.
- ქალბატონო მინა. ცოტა დრო დარჩა
- ხო გამოვდივარ - და გავიგონე იმ ქალის ხმა
- ქალბატონი მინა გამოდის ყველა ადგილებზე! - ჯანდაბა უკვე მეშინია რას მიპირებენ. სააბაზანოდან გამოვედი თუ არა უამრავი ადამიანი მეცა. ეს ქალი კი ყველას დავალებას აძლევდა
- შენ თმას მიხედე, შენ მაკიაჟი გევალება, შენ ფრჩხილები, შენკიდე კაბა გაამზადე - ყველა ზედ მომახტა მინიმუმ ერთ საათში მზად ვიყავი ახლა კაბა უნდა ჩამეცვა ეს ქალი ისევ ზედ მომახტა და პირსახოცს დაუწყო ჯაჯგური.
- ჰეი.... რადამეთებ? - ეს უკვე ზედმეტი იყო ჩემთვის
- კაბა უნდა ჩაგაცვათ
- და მე ხელები მიკერებული მაქვს?
- ბატონმა ჯანქუქმა თქვა რომ....... - გავაწყვეტინე
- არმაინტერესებს რათქვა ჯანქუქმა კაბას მეთვითონ ჩავიცმევ! ოთახიდან გადით! - ზედმეტად ხმამაღლა დავიწყე საუბარი. ისინიც უსიტყვოდ დამემორჩილნენ. კაბას მივუახლოვდი ღმერთო რა ლამაზია ნაზად და დიდი სიფრთხილით ჩავიცვი. სარკესთან დავდექი. ვბრწყინავდი! ნეტავ ახლა ქაის მივხვებოდე და არა ჯანქუქს
ქაი <3
საყვარელო დღეს ისევ ჩემი გახდები. დღეს როცა იკითხა ენ ვინ არის წინააღმდეგი მაშინ მოვალ
