Korkarak girdiğim labirentte hep doğru yolda ilerlediğimi sanırdım. Meğer başından beri yanlış yoldaymışım. Keşke daha erken farkedebilseydim, belki dönerdim geriye belki doğru yola doğru ilerlerdim. Ama yapamadım; doğru yönü bulamadım, daha doğrusu farkedemedim. Her adımımda daha da uzaklaştım, daha da karmaşaya ilerledim...
-
Farketmek için çok geç kaldım, fazlasıyla geç kaldım. Artık geri dönebilir miyim , başarabilir miyim bilmiyorum. Yanımda bir kuru ekmek, biraz da su var. Dönüş için yeter mi bilmiyorum...
-
Önümde bariz iki seçenek var şimdi. Ya bekleyecek ya da inadına döneceğim. Dönmek ya beni daha hızlı tüketecek, ya da sonuca erdirecek. Ama ben, ne yapacağım bilmiyorum...
