Би гарчихаад ирье...
Бид явган замаар алхасаар алхасаар л байв. Энэ надад үнэхээр цаг хугацааг зогсоочихсон юм шиг санагдаж байв. Энэ нөгөө ичэлт гэдэг нь байх. Тэрэнлүү харах битгий хэл ойртож ч чадахгүй нь.
-Яасан?
Би-Ю.юу?
-Чиний нүүр чинь час улаан болчиж өвдчихсөн юмуу?
Би- -_-
Уг нь бол чи намайг ичсэнийг мэдмээр юмаа. Кинон дээр л ичсэн нүүрийг өвдсөн гэж андуурдаг гэж бодсон юм сан.
Ёохх гэхдээ бурханы аварлаар намайг хараад ичсэн гэж шоолсонгүй. Зза юу ч ярьчихав.
Би-Ү.г.үй.ээ
Энэ хэл ам яачихваа гацаж түгдрээд.
Жонгүүг: *инээмсэглэх * чи ичээд байгаа юмуу
Түүний инээмсэглэл яг л гэрэлт нар шиг..
Түүний инээмсэглэл яг л ус шиг амтгүй мөртлөө амтлаг...
Түүний энэ инээмсэглэлийг одоо би ахиж харж чадахгүй гэхээр үхмээр ч юм шиг. Түүний энэ инээмсэглэлийг өөр хүн өдөр бүр харна гэхээр л сэтгэл урагдана.
Би: Ү.г.үй.ээ
би яг одоо газар ухаад доогуур нь шургаад орчихмоор санагдчихлаа
Би: яасан гэж ичдэг юм тэнэг юм ярихаа боль!!!
Жонгүүг:Тэгээд ичээгүй юм бол ичээгүйээ гээд зүгээр хэлнэ биздээ юундаа уурлаад байгаа юм * инээх *
Би: Заза тэр ч яахуу яах гэж намайг хар шөнөөр дуудсан юм.
Жонгүүг:..
Би: Жонгүүгъ
Жонгүүг:...
Би: Жонгүүг~~
Жонгүүг:..
Би: Хөөш!!! Чи намайг сонсож байна уу ? Юм дугарлдаа
Жонгүүг: Жиминие чи надад хэлсэн үг чинь үнэнүү.
Түүний хоолой намуухан бас үнэхээр гайхалтай сонсогдож байлаа.
Би: Юу? Юун хэлсэн үг?
Жонгүүг-Чи ийм ой санамжны дутагдалтаймуу!?
Би-Гүэ! Чи чинь хэзээ билээ намайг бараг үх гэх нь холгүй л хараад байсан. Гэтэл өнөөдөр сэтгэлээ илчлэх гэж байгаа юм шиг л байхин. Чи тэнэг юм уу!!
Жонгүүг-...
Новш гэж би яаж тэрнийг тэнэг гэж хэлж чадваа! Би галзуурчихсан байна.
Би-Гүэ. Би ингэж хэлэх гээгүй шүү. Нөгөө би...
Би үүнээс цааш огт ярьж чадаагүй юм учир нь түүний уруул миний уруултай нийлсэн юм.
Түүний уруул шүүслэг булбарай хэзээ ч салмааргүй тийм л гайхалтай амтлаг... Бурхан надад түүнийг уруулыг ахиад ганцхан удаа үнсэх боломж өгвөл үхсэн ч харамсахгүй...
Тэр үед би юу хийхээ мэдэлгүй зүгээр л ичсэндээ эсвэл гайхсандаа түүнийг алгадчихсан.
Тэгээд гэрлүүгээ гүйчихсэн түүнийг хэлэх үгийг ч сонсолгүй зүгээр л алгадчихаад гүйчихсэн. Үнэхээр тэнэг байгаа биз!
Шөнө нойр хүрэхгүй түүнийг хэлсэн үгс, намайг үнссэнг нь бодоод л бодоод л
"Дин дон дин доннн
Дин дон дин доннн"
Сэрүүлэгний дуунаар цочин сэрвэл (Хха цочих ч гэж дээ. Ийм аянд яаж ч цочихов дээ.)цаг 7 цаг 45 минут. Хөөх ийм эрт сэрчихсэн юм уу. Жоохон байж байгаад сургууль руугаа явнаа.
Ээж-Хөөе. Жиминаа!
Би-Яасан бэ?
Ээж-Одоо босоо!
Би-Гүэ.
Ээж-Энд нэг хүүхэд чамтай уулзахгээд ирчлээ. Би чам руу явууллаа шүү.
Би-Би одоо таны наад үгэнд чинь дахиж хууртахгүэ. Та азгүйтчихлаа.
-Хөөх өрөө чинь үнэхээр гоё юмаа.
Би-Ямар новш нь... бэ...
-Над шиг царайлаг новш хаана харсийн?!
Би-Өчи...
Дахиад л би юу ч хэлж чадсангүй тэр намайг дахиад л үнсчихлээ.
Жонгүүг-Чи их чалчаа юм. Алив бос. Явцгаая.
~Chimmy
Tae~
