Chapter 11 - THE ONE THAT GOT AWAY

2 0 0
                                    

SA WORK ULI....

“Jeffrey, have you seen....Gian?” tanong ni Amanda.

“I thought y-you were together the whole time?” nagtatakang tanong ng kaibigan.

“He left already, eh,” sabi ni Amanda.

“Yeah, he left already,” anang Jeffrey.

(Kinabahan siya)“Huh, what do you mean he left already? ang nanlalaking matang tanong ni Amanda.

“He resigned, I thought the reason why you were together was to share the moments left for the two of you?” alanganing ngiti habang nakakunot-noong sabi ni Jeffrey.

“OMG! Why didn’t he say goodbye?” ang pagtataka ni Amanda.

“Perhaps he didn’t want to say goodbye yet, perhaps....” nag-iisip na pangangatuwiran ni Jeffrey.

“He never mentioned that he resigned already nor the reason why he stayed with me the whole time I was finishing my work,” ang sabi ng dalaga.

“That’s it! I don’t really know with that guy, what his plans are you know” ang nasabi na lamang ng kaibigan.

“Sa iyo na lang ito!” sabay abot ng...

“Sandwich and coffee! Akin na lang ‘to, talaga?” tanong ng kaibigan.

“Goodbye!” paalam ni Amanda.

 

 

AFTER 8 HOURS...

“What a nice presentation!” sabi ng Supervisor.

“The best so far as far as our perks for the newbies are concerned!” Team Manager.

“Bravo, friend!” anang Ms May.

(Smile lang ang nasabi ni puyatolang Amanda)

“Thanks to all of you!” ani niya.

Yes! Tapos na ang work for the day...finally! Thank you all, thank you...Gian!

Bakit nagpadama pa siya kung aalis din pala?

 

 

SA BUS STATION....

Tagal naman ng bus, borlogs much na ako!

“Is this seat taken?” tanong ng isang matipunong lalaki.

(Antok na talaga si Amanda, 2-3 tingin na siya)

“Gi-Gi...” ang nasambitla niya.

“J-Jessie, it’s Jessie. Is this seat taken?” tanong uli nito.

“It’s not” panghihinayang nito.

“Can I sit beside you, Ms Amanda?” tanong pa muli nito.

“Surely!” sagot nito.

(Tumabi si Jessie kay Amanda habang bumalik naman ang dalaga sa pagtulog.)

Ano ba yan?! Di na ako makatulog kasi sa matipunong katabi ko! Hindi rin, naalaala ko ang mga braso ni...ni...Gian! Ano ba, Amanda, kung sino ang kasama mo, siya ang pahalagahan mo. Baka may chance. Pero pinahalagahan ko ba siya nung nandito pa siya?

(Napatingin siya kay Jessie, half eye.)

“Ms Amanda, mukhang pagod na pagod ka, a” sabi nito.

(Punas bibig baka TL o tulo laway na siya, sa kakisigan o sa antok?)

“Oo nga, e. 2 days ako sa work, walang uwian. Buti na lang may mga gamit na ako dun. Haaay! Whatta life!” sarcastic na tawa ng dalaga.

“Ganun pala ang buhay call center agent!” sagot nito.

“Sabi nga ni Ms May, work hard but play harder!” sabi niya.

“Pero dapat may mga bagay that would go beyond material things alone” sabi ng binata.

“Gaya ng ano?” ang curious na tanong ng dalaga.

“Gaya ng love!” ang nakangiting sabi ni Jessie.

“Yeah, right! Love, what is that? Hahaha!” sarcastic na tawa uli ni Amanda.

“Sometimes it’s all that matters!” romantic na sagot ng binata.

(Sabay sila)”May HUGOT!” Hahaha!”

 “Seriously, sometimes it’s all that matters!” seryosong sabi ni Jessie.

(Napatitig ang hopeless romantic girl kay romantic guy.)

“Kaya me and my girlfriend find time to be with each other at least once a week,” sabi nito.

(Ampalaya moment! Ngiting aso siya hanggang unti-unting bumalik sa pagtulog este sa pagpikit habang sa puso niya ay si Gian ang alaala niya.)

 

Single and Ready to Mingle...Only With Mr. Right!Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon