Evrenlerin Kızı

3.EK

Işınlanmıştı. Yine

Bu sefer onunla konuşmayı başarmıştım. Bu bana az daha hayatıma mal oluyordu ama değmişti. Hemen bütün olanları Asuela ablaya anlatmam gerekiyordu. Tam Asuela'ya çağrı gönderecektim ki(buluşmak istediğimizde özel bir büyü söylüyorduk) telefonum çalmaya başladı. Emir arıyordu. Garipsedim.

" Efendim Emir abi. "

" Nerdesin? " dedi. Kaşlarımı çattım.

" Neden soruyosun? "

" Şey... Biraz saçma gelebilir yanlış görmüş de olabilirim... Eve gelirken koşarak önümden geçtin seslenmeme rağmen koşmaya devam ettin. Öyle olunca seni takip ettim ve az daha arabanın altında kalıyordun. Sonra bir anda kayboldun. " dedi. Etrafıma baktım ve gerçekten hiç bilmediğim bir yerde olduğumu fark ettim. Demek ki sadece kendini değil başkalarını da ışınlayabiliyormuş.

" Yanlış görmüşsün. Ben... şey... " ne diyecektim ki? Annemler birkaç dakika önce evden çıktığımı ona söylerlerdi ve kendisi bir peri olduğu için bir şeyler çevirdiğimi anlardı.

" Evet, sen? "

" Ben biraz dışarı çıktım. Barış abim orada mı? "

" Arya nerdesin? " dedi. İşte şimdi yandım. O benim her zaman yalan söylediğimi anlardı. Off!! Salak beni burada bırakıp gitti.

" Emir abi şarjım bitiyor. Sonra konuşuruz. "

" Ar-- " derken yüzüne kapattım. Beni eve gidince sorguya çekecekti ama şu an daha büyük bir sorunum vardı. Ben neredeyim?

Çevreme baktım. Önümde boş bir yol ve yolun karşısında 7-Eleven market vardı. Neyseki bu marketi biliyordum yani beni evden çok uzağa ışınlamamıştı. Emir kesin eve girip annemlere bir sorun olduğunu söylemiştir bile. O yüzden hızlı olmam gerekiyordu. Hemen eve yöneldim. Daha sonra Asuela'ya söyleyecektim.

•••

Evin önündeydim ama içeri girmek istemiyordum. Anneme öyle bağırdıktan sonra kendimi çok kötü hissediyordum. O bunu hak etmemişti sadece beni korumaya çalışıyordu ama ben geçmişi ve farklı boyutlardaki konumundan dolayı ondan çok korkup gücümü herkesten saklamıştım.

Arkamda biri olduğunu sezip hemen arkama döndüm ama kimse yoktu. Bu çocuğun beni dikizlemekten başka işi yok mu ya? Ama ilk kez bu kadar evin yakınına gelmeye cesaret edebilmişti o, yüzden onu takdir ettim. Annem zihnime ve bedenime hiçbir şekilde erişemediği için benim nerede olduğumu anlayamazdı ama onu hemen fark ederdi.

Sonunda dayanamayıp kapıyı çaldım. Açan kişi annemdi ama sanki hiçbir şey olmamış gibi davranıyordu. " Tatlım sonunda alabildin mi o şeyi. " dedi ve göz kırptı. Şaşırmıştım ama onun bu oyununu devam ettirdim

" Şey evet. " dedim. Sonra dışarı çıktım. Bütün gözler üzerimdeydi. Özellikle de Emir'in gözleri. İclal

" Ne oldu? "

" Annem ped almamı söyledi de. Onları alıp geldim. " dedim. Herkes ikna olmuş görünüyordu. Emir dışında. Bana yine o keskin bakışı atıyordu. Görmezden geldim. Önceden büyülü defterime 5. evrenle ilgili anıları yazarken yakalamıştı. Yazdığım şeylerin bir kısmını görmüş olacak ki beni o günlerde baya sıkıştırmıştı. Ne kadar kurgu yazdığımı söylesem de inanmamıştı ama en sonunda Asuela abla sayesinde ikna olmuştu. Neyseki 5. evren en az kötü anıların olduğu evrendi. Selim

" Eeee nereye gidiyoruz? " dedi. Bu kıyafet yolculuktan sonra çekilmez hale gelmişti. 

" Ben üstümü değiştiricem. Çok sıktı beni ve garip görünüyor. " Melek ve Selim'den itiraz nidaları yükselirken İclal ve Emir keyiflenmişti. Eve girdim ve odama gidip üstümü değiştirdim. Aşağı inerken kapı çaldı ve annem açtı.