Onunla tanışmak istiyordum. Tam ben söze girecekken "Ben Dylan." dedi ve elini uzattı. Kalbim duracakmış gibi hissettim. Elimi uzatıp "Bende Allison." dedim. "Tanıştığımıza memnun oldum Allison" "Bende memnun oldum". Acaba sevgilisi var mıdır diye düşünürken "Sevgilim yok" dedi sanki aklımı okuyormuş gibi. "Olabilir benimde yok" dedim. Aah ne kadar saçma bir cevap. Her neyse "Telefon numaranı alabilir miyim? Konuşuruz." dedim. "Olur" dedi ve verdi. Eve gitme vakti gelmişti. Yanıma geldi "İstersen seni evine bırakabilirim" Ne daha yeni tanışmıştık ve bni eve bırakmaktan söz ediyordu. Aslında kötü bir fikir değil. "Olur." dedim. "Harika hadi gidelim" dedi. Onu takip ettim. Arkadan görünüşü bile muhteşemdi. Arabaya bindik ve sürmeye başladı. Camını açtı, yavaşça esen rüzgar saçlarını dalgalandırıyor ve bu beni ona daha çok bağlıyordu. Ona bakıp gülümserken "Neye bakıyorsun?" dedi. Konuşmasıyla kendime geldim. "Hiiç" diyebildim sadece. "Bu arada evin nerede?" Yolu yarılamıştık ve bunu daha yeni soruyordu. "Az kaldı şu sokaktan dönücez." dedim. Ana o oradan dönmedi aksine diğer yöne döndü. "Biraz eğlenelim." dedi. Şaşkın bir ifadeyle ona bakıyordum. "Aah hadi ama gül biraz." dedi. Kocaman gülümsedim -kendimden tiksindim- "Evet aynen böyle." o da gülümsedi. Çok güzel gülüyordu. Sanırım ondan hoşlanmaya başlamıştım. Daha yeni tanıştık farkındayım ama beni ona bağlayan bişeyler vardı. Deniz kenarına gelmiştik. Güneş yavaş yavaş batıyordu. Yani romantik bir ortam. "Alli sana bir şey söylemem gerek." "Dinliyorum." dedim merakla. "Ben galiba seni seviyorum." Ne? Nasıl? Çok mutluydum. "Bende seni seviyorum." dedim. Ve sarıldık. Beni eve bırakmak için tekrar arabaya bindik. Gelmiştik. Arabadan inerken birden dudağıma yapıştı ne olduğunu anlayamadım. Geri çekildim. "Seni seviyorum." dedi. "Bende seni" diyerek indim arabadan.
