the sound of my heart : taekook

34

10 ekim

şu an hastanenin kapısında çaresizce seni beklerken bu notu yazmak çok zor jeongguk.

ben sana yalan söyledim. doktorunla konuşmuştum ama sana söylemeyemedim. isteyerek söylemedim gerçekten, sen eve dönmek için bu kadar hevesliyken ben sana nasıl söylemem gerektiğini kestiremedim jeongguk.

ben böyle olacağını bilmiyordum. yemeklerimizi yedikten sonra en sevdiğin battaniyene sarılmış, günbatımını izlerken senin kötü hissedeceğini ve atak geçireceğini bilmiyordum. ortamı bozmamak için saklamaya çalıştın ama her zamanki gibi saatinin sesi ele verdi seni jeongguk.

beni bırakmayacaksın değil mi? benim seni yıllarca yalnız bıraktığım gibi sen de beni yalnız bırakmayacaksın değil mi, jeongguk?

kendimi kötü hissettiğim için ağaç evimize sığındığım zamanlarda kulaklığın tekini yine takacaksın değil mi jeongguk? yine saçlarımı okşayıp beni teselli edeceksin değil mi?

kalbim burkuluyor jeongguk. sen içerdeyken elimden hiçbir şey gelmeyişi beni burkuyor. canımdan can gidiyor. belki ben daha iyi bir insan olsaydım, böyle olmazdı.

ne günlere kaldık ikimiz de. sensiz ben olamam. eğlenemem, gülemem. kaybolurum yokluğunda yaşayamam. ne beter çizgidir bu, bu ne çıldırtan denge. yaprak döküyordu bir yanımız jeongguk, bir yanımız bahar bahçeydi.

bu gece uyut beni, bu gece kollarında göster bana yüzünü. bu gece avut beni kollarında jeongguk. boğazımda düğüm düğüm adın. kalbinde çalan şarkıyı duymak istiyorum, yüreğindeki yaraları öpmek istiyorum. bu gece kollarında ölmek isterim, yeniden bir sabaha doğmak isterim. bu gece kollarında ölmek isterim, yeniden seninle doğmak isterim.Yaşamak dururken elimizde