အပိုင္တို႔ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ မနက္ ၁၀ နာရီေက်ာ္ေနျပီ။
ေက်ာင္းေရာက္တာႏွင့္ အပိုင္လဲျဖည့္ရမည့္စာရြက္စာတမ္းေတြၾကားေခါင္းစိုက္ေနေတာ့သလို ဓနကလဲ အတြင္းေရးမႉးေဇာ္သက္ဆီကဖုန္းလာသျဖင့္ ခပ္လွမ္းလွမ္းတြင္ ဖုန္းတစ္လံုးျဖင့္အလုပ္႐ႈပ္ေနေတာ့သည္။
ဖုန္းေျပာလိုက္ အပိုင္လိုအပ္သည္မ်ားကို ေျပးကူေပးလိုက္ႏွင့္ သူလဲနားရတယ္မရိွ။
Form တင္ဖို႔ အပိုင္တန္းစီေနတဲ့အခ်ိန္က်ရင္ အျပင္ကခံုတန္းေလးမွာ ေရဘူးေလးကိုင္ၿပီးထိုင္ေစာင့္ေနေလသည္။
အမွန္က ေက်ာင္းအပ္ရတာ ဘာမွမၾကာပါ။
ဒါေပမဲ့ အဲ့ဒီဘာမွမၾကာတာကိုက ၾကာေနတာပါ။
လက္မွတ္ေလးတစ္ေနရာစာေလာက္ထိုးေပးဖို႔အေရး ဟိုလူ႔ဆီသြားဦး၊ ဒီလူ႔ကိုေစာင့္ဦး၊ ဟိုမွာေငြသြားသြင္းဦး၊ ဒီမွာ ေက်ာင္းသားကတ္အတြက္ ဓာတ္ပံုလာ႐ိုက္ဦးႏွင့္ လူက ပတ္ခ်ာကိုသြားလည္ေန၏။
ၿပီးေတာ့လဲ ဘာမွမဟုတ္ လက္မွတ္ထိုး ေငြသြင္းၿပီး၊ဓာတ္ပံုေလး႐ိုက္ၿပီး ၿပီးၿပီ။
ေနကပူပူ လူကက်ပ္က်ပ္ႏွင့္ ဟိုေျပး၊ဒီလႊားႏွင့္ ေတာ္ေတာ္စိတ္ပ်က္ဖို႔ေကာင္းလွပါသည္။
ဒါေတြကိုေတာ့ ၾကံဳဖူးတဲ့လူေတြသာ နားလည္ပါလိမ့္မည္။
အားလံုးျပီးသြားလို႔ နာရီၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေန႔လည္၁၂နာရီတိတိ။
ဓနကေတာ့ ဆက္တိုက္ဝင္လာေနတဲ့ အလုပ္ကဖုန္းေတြကို ေျပာေနရတုန္း။
အလုပ္ကိစၥမွန္းသိ၍ အပိုင္အလိုက္တသိ ဓနေဘးနားၿငိမ္ၿငိမ္ေလး ရပ္ေစာင့္ေနလိုက္သည္။
ဓနက အပိုင့္ကိုလက္ေလးကာျပကာ
"ေအး....ငါအခုလာခဲ့မယ္။စီစဥ္စရာရိွတာေတြစီစဥ္ထားလိုက္"
YOU ARE READING
အခ်စ္တို႔အစျပဳခ်ိန္ & အချစ်တို့အစပြုချိန် (Complete)
Romanceခ်စ္ျခင္းနဲ႔ျပည့္စံုတဲ့ကမၻာေလာကႀကီးကိုဖန္ဆင္းသည္။ This's my first fic creation