My Unhealthy Obsession // bakudeku

Yüzleşme

Katsuki'nin ağzından

Okul bitince hızlıca yurda gidip kimseyle konuşmadan odama kapanmıştım. Yatağıma uzandım. Düşünceler beynimi o kadar kurcalıyordu ki başımın ağrıdığını hissettim.

Bana yalan söylemişti. Bana aşık olmak istediğini söylemişti. Onun için her şeyi yapmaya hazırken duygularımla oynayıp, bir de o melez piçle aynı gece yatmıştı. Üstüne, bir de beni bütün gün görmezden gelip benimle tek  kelime bile konuşmamıştı. Daha kötü ne yapabilirdi gerçekten bilmiyorum.

Onunla bir şekilde yüzleşmem gerek.

Telefonumu alıp mesaj atmaya karar verdim.

-Saat 21.00 de antreman alanının önüne gel.-

Başka hiçbir şey yazmadan, mesajı görüp görmediğini bile kontrol etmeden telefonu kapatıp saate baktım. Yaklaşık Yarım saat vardı. O zamana kadar biraz temiz hava almak ve düşüncelerimi toparlamak için odamdan çıkıp yurdun bahçesine çıktım..

Midoriya'nın ağzından

... Bu iyi değil..
Kacchan, benimle konuşmak istiyor.
Haklı olarak da istiyor..

Onunla nasıl yüzleşeceğimi bilmiyorum..
Sanırım.. Sadece dediği gibi, istediği yere gidip neler olacağını göreceğim..

Kacchan, daha şimdiden.. Bana söyleyeceğin her şeyde haklısın..

Kalbini kırdığımın farkındayım..
Özür dilerim..

Bununla yüzleşmek zorundayım..

Biraz sonrasında üstüme uzun siyah montumu aldım ve odamdan çıktım.
Onun diyeceklerine nasıl cevap vereceğimi bile düşünmüyordum yürürken.
Ona cevap veremezdim.

***

Ordaydı. Antreman alanının önünde. hava esiyor olmasına rağmen siyah tişörtünü giyiyordu. Kafasını kaldırıp bana baktığında, gözlerimiz buluştu.

... Kacchan..
Gözleri bana eskisi gibi bakmıyordu..
Beni umursamıyor.. Hatta.. Daha çok.. Benden iğreniyor gibi bana bakıyordu.
Yutkundum ve gözlerimi hemen yere çevirdim..

Ortamdaki sessizlik, her saniye daha da korkutucu hale geliyordu. Böyle bir durumda, Kacchanla yüzleşmek zaten yeterince korkunçken, ağaçların hışırtıları ve esen rüzgarın sesi, içimi ürpertiriyordu.
Keskin bakışları, beni iğrenerek süzüyordu. Görmesem bile hissedebiliyordum.

Sonunda sessizliği önce derin bir iç çekip bozdu.

"Cidden,bana aşık olmak istediğini söylemiştin Deku..Bende sana aptal gibi inandım.."

"Ve bunu dememizden bir süre sonra...Todorokiye mi gittin?"

"İ-istedim.. Gerçekten istedim Kacchan! A-ama o gece.."
Sonunda kafamı kaldırıp ona baktım. Ancak kırmızı gözlerini bana bakar görünce tekrar gözlerimi yere çevirdim.

"Ama o gece ne?"

"T-todoroki... Yanıma geldiğinde birden öpmeye başladı.. N-neler olduğunu anlayamadan.."

Yutkundum. Kelimeler ağzımdan çıkmıyordu. Zaten.. Açıklasam bile bu Kacchanın haklı olduğu gerçeğini değiştirmezdi.

"Kacchan.. Ben gerçekten seni a-asla üzmek istemem.. Ben sana d-değer ve-" Birden bağırıp sözümü kesti.

"APTALIN TEKİSİN CİDDEN BÖYLE LAFLARA İNANACAĞIMI MI ZANNEDİYORSUN? TAMAMEN BAŞ AĞRISISIN!" Sesindeki öfke, aslında sadece üzüntü ve kırgı

"Bana gelipte todorokiye bir sik yapamadığını söyleme."
"İstediğin belliyse zaten ellemezsin
Ve seninde belliymiş.. "

Gözlerimin dolduğunu hissediyordum. Ağlamamak için kendimi tutuyorum. Ağlamaya bile hakkım yok. Haklı. Ne dese haklı..

"Sanırım sadece gay orospusu olmak istiyorsun.. Her gün farklı birisiyle sürtmek.. "

"Tch.. Sana güvenmiştim. Sana inanmıştım ve senin için her şeyi yapmaya hazırdım. O siktiğimin gecesi bile.. O kadar mutluydum ki.."

Biraz durdu. Öfkeyle ağzından verdiği nefesler titriyordu.

"Aferin Deku, insanları kolay yoldan kendinden uzaklaştırmayı başardın, ÖZELLİKLE ÇOCUKLUK ARKADAŞINI, SANA AŞIK OLAN ADAMI!"

Ağlamak istiyorum. Her şeyin sadece bir kabus olmasını, Kacchana sarılabileceğim-.. Hayır.. Sadece, Keder ve pişmanlık hissetmeden yüzüne bakabileceğim bir sabaha uyanmak istiyorum..

Sonunda boğazımdaki yumrudan kurtulmuşum gibi ağzımı açtım.

"K-kacchan.. Hayır.. B-ben de.. B-ben D mutluydum-" Öfkeyle bağırdı. Sanki beni sadece sözleriyle ve sesiyle öldürmek istiyordu.

" KES SESİNİ APTAL YALANLARINA GELİP KENDİNİ AFFETİRMEYE ÇALIŞMA

"TODOROKİ BİLE SENİNLE SIRF BENİ MAĞLUP ETMEK İÇİN ÇIKIYOR, KİMSE SANA DEĞER VERMİYOR LANET HERİF! GEREKSİZ, OKSİJEN İSRAFI GERZEĞİN TEKİNDEN BAŞKA BİR ŞEY DEĞİLSİN!"

"ŞUAN BAŞARABİLDİĞİN TEK BOK SENİ KUSURSUZ SEVEN BİR ADAMIN GÜVENİNİ PARAMPARÇA ETMEK!"

Dizlerimin bağları çözülüyor, zor ayakta duruyordum. Kacchan bana hep hakaret ederdi, ama bu sefer çok farklıydı. Sesinden gelen nefreti iliklerime kadar hissediyordum..

Kendimi daha fazla tutamayarak yaşların gözlerimden akmasına izin verdim.

" Biliyorum.. B-biliyorum.." Sesim düşündüğümden bile kısık çıkmıştı.

"B-ben böyle o-olsun istemedim.. B-ben.. Hhfhh.. B-bana dediğin her ş-şeyde haklısın.."
Yüksek sesle çıkan tek şey hıçkırıklarımdı.

"... AĞLAYIP DURMA LANET OLSUN! SENDEN DAHA BETER BİR DURUMDAYIM NE YAPACAĞIMI BİLMİYORUM VE HALA APTAL BİR ŞEKİLDE SANA DELİ GİBİ AŞIĞIM!"

Biraz durup nefeslendi. O da ağlamamak için kendini zor tutuyordu. Sesinin titremesini engellemeye çalışarak konuştu.

"Sadece birinin laflarına güvenerek beni kaybettin Deku.. Belki daha fazlasını.. "
İki gün sonra senden sıkılınca bırakıp gidicek, Umarım neler demek istediğimi anlamışsındır.."

Ağlamak dışında hiçbir şey yapamıyordum. Kısık sesle, hıçkırarak dilediğim özürleri duyduğunu bile sanmıyorum.

Bana son bir kez bakıp yanımdan geçip gitti. Nereye gittiğine bakmak için bile arkamı dönmedim. Sadece ayak sesleri uzaklaştığında birden yere, dizlerimin üstüne yığıldım.
Sonunda sesim kısık değildi, sadece.. Adını tekrar tekrar söyleyerek ağlıyordum.

Kacchanı, kaybettim.
Kacchan, kendimi bildim bileli yanımda olan, hayran olduğum..
....
Bana, en başından beri aşık olan Kacchanı,

Kaybettim..

Düşüncelerim sadece kalbimin daha da ağrımasına Ve ciğerlerimin sıkışmasına neden oluyordu.

Kacchan..
Özür dilerim..

Ben de seni seviyorum..