Deprived 07

3 0 0
                                    

Luxury Life

After the scene we caused in the training hall, Abuela suggested that I should find my room to fix my clothes.

I noticed her fixated eyes sa aking bagahe maybe wondering kung bakit iisa at maliit lang. Gayong I'm supposed to stay here for about two months. Nagpasalamat na lang ako ng hindi naman niya ito isinantinig.

"Come on, your room is adjacent to mine." Bago pa ako makapagsalita o makapagprotesta man lang binuhat na ni Gael ang bagahe ko.

He carried it through the grand staircase. I was still in awe with the whole place kaya paikot ikot ang paningin ko. Taking all the luxury in.

Is this how all of them grew up? Is this how my father grew up? I wonder how hard it is for him to start again from the very bottom kung ganito ang kanyang naka sanayan.

Dahil distracted ako hindi ko namalayan na nasa taas na si Gael at nakahilig sa may railings ng tinawag niya ang aking attention.

"You coming or what?" Ngisi niya, bago nag patuloy sa paglalakad. I fasten my pace para makahabol sa pinsan na halos marinig ko na ang mapang asar na halakhak.

He opened a door that led to a beautiful wait scratch that, the word 'beautiful' cannot describe this place. Majestic, right. That let to a majestic room. Napakurap pa ako ng dalawang beses bago humakbang papasok sa loob.

In the middle there was a cream colored king size bed. The comforter looked so inviting parang gusto ko ng dumeretsyo doon,kung hindi lang naagaw ng balkonahe ang atensyon ko.

Para akong may sariling mundo ng tumakbo ako at humalakhak papalapit dito. Agad kong binuksan ang glass door para makalabas patungo sa balcony. Sa kaliwang gilid ng balcony ko ay may isa pang balcony siguro iyon ang konektado naman sa kuwarto ni Gael. There the fresh cold air was greeted me it was very refreshing.





Tanaw mula dito ang pool, ang rancho kung saan natanaw ko ang mga iba't ibang hayop na inaalagaan ng mga tauhan dito. Napansin ko rin na parang may isang obstacle course doon siguro para sa racing na sinasabi ni Abuelo. But what really amazed me was the green fields right after the lake.

"Gael." I called him.

"Hmm?" Si Gael.

Nakatuon pa rin ang ang atensyon ko sa mamubting berdeng sakahan,ng maramadaman ko na lumapit siya sa kinaroroonan ko. I held on the railings, nililipad ang buhok at fedora hat ko pero hindi ko ito ininda.

The fresh cold air brings a foreign feeling to me. I was used to the salty and humid air San Ilaya has to offer. It was because it was just beside the sea. The humid and air pressure there was high. Bago para saakin ang makakita ng ganito kalawak na sakahan. Although San Ilaya wasn't deprived of green mountains I was still used to its golden fine sand and clear blue waters.

Tinuro ko ang kanina ko pa pinagmasdan na malawak na lupain.

"Do Abuelo... uhh, happen to own that field?" Binalingan Gael ang tingin kung saan ako nakaturo.

He squinted his hooded grey eyes para makita siguro ng maayos ang tinuturo ko. I bit my lip waiting for his answer.

"Hmm, Hanggang diyan sa may border ng manggahan ang lupain natin. Saktong pag tawid mo ng lawa ay lupain na iyan ng mga Fortez. Abuela reserved this room especially for you dahil maganda ang view dito." He informed me.

Imbes na masiyahan ay parang mas nadismaya agad ako sa kanyang sinagot.

"But we can visit their land anytime right?" I couldn't help but ask. I'm attracted to that land. Hindi naman namin kailangan arian iyon, I just want to know if we're allowed to at least step on it.

Deprived Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon