❣︎អន្លង់ស្នេហ៍​ ​ចំណងកម្ម❣︎ ( ចប់ )

ភាគ៩

«ពេលវេលាដេីរលឿនពិតមែនមួយប្រព្រិចភ្នែក6ឆ្នាំបាត់
បងចងចាំមិនភ្លេចគ្រប់​អនុស្សាវរីយ៍​ពួកយេីងទាំងពសុំទោស
Mii ដែរបងកុហកអូន​ ហុឹកហុឹក​ » Junkookគប់ទ្រូងលឺសូរឌឹបៗគេមានវិប្បដិសារី ក្នុងខ្លួនកាលនោះបើគេមិនខូចខិលទេប្រហែល Mii ចូលរោងការហើយទឹភ្នែកជ្រាបហូរមកជុងហ្គុករហ័សជូតទឹកភ្នែកគេក្រោកចេញពីកៅអីចូលគេងអោបពីក្រោយគេប្រេីពេលវេលានៅសល់ទ្រាំនាងចងចាំឡើងវិញគេអស់ចិត្ដហើយពេលនោះគេអាចនឹងចាកចេញឬគេចខ្លួនលែងបង្ហាញមុនបន្ដប៉ុន្ដែបេះដូងគេមិនសហការជាមួយគេស៊ូមុខក្រាស់ដូចថ្នល់ជាតិប្រសើរបាត់ប្រពន្ធមួយជីវិត

ថ្ងៃថ្មីព្រះអាទិត្យរះចំកណ្ដាលពន្លឺចែងចាំងចូលតាមបង្អួចជះ
ប៉ះមុខរាងក្រាស់គេលើដៃបាំងញីភ្នែកមិនទាន់អស់ងងុយយប់មិញគេនៅកណ្ដាលអធ្រាត្រទ្រាំបានចូលគេងសុីញ៉ែឯកសារសឹងរីកមេដៃគេក្រោកអង្គុយលួចសម្លឹងមើល Mii កំពុងគេងនាយក្ដិចច្រមុះតិចៗលួចថើបមួយខ្សឺតងើបដើរទៅបន្ទប់ទឹកសម្អាតខ្លួន

« Mii ភ្ងាក់ប្រពន្ធសម្លាញ់កុំគេងស្ពឹកពេក ប្រយ័ត្នហើមដូច
មេជ្រូកណាប្រពន្ធសម្លាញ់ »

« មើលកុំមកដាស់មនុស្សកំពុងងងុយគេងផង »

« ឆាប់ក្រោកបងនាំអូនទៅក្រុមហ៊ុនណា ក្រែងចង់ដឹងថា
បងធ្វើការអី Mii » ជុងហ្គុកខ្សឹបដាក់ត្រចៀកមែនពេលនាង
សួរគេមិនឆ្លើយតបសូប្បីបន្ដិចគេដឹងថានាងអន់ចិត្ដទើបសម្រេចចិត្ដឲ្យដឹងលឺចុះស្រួលថ្ងៃក្រោយនាងចង់ធ្វើម្ហូបផ្ញើឲ្យញុំា ( គិតវែងឆ្ងាយម្ល៉េះ )

« Hmm ក្រោកហើយរំខានមនុស្សដេកស្រួលផងដាច់សុបិនគេអស់ម៉ាអាគុកចង្រៃយ៍ » Mii ងើបអង្គុយមុខជូម៉ួម៉ៅគេងមិនឆ្អែតនាងជេរយកម៉ង់គ្មានគិតមុខក្រោយទេអែបគៀនសិន

«​ ឆុយជេរផងមកពីអូនដេកស្ពឹកទើបបងដាស់មានមើល
ម៉ោងទេជំទាវ8 ព្រឹកហើយបាទ ប្រុងគេងយកពានមែនម៉ែប្រពន្ធ » ជុងហ្គុកច្រត់ចង្កេះស្ដីឲ្យមួយម៉ាត់ៗចុកឆ្អែតបាយវាចំចំនុចពេកផ្ទាំងកណ្ដាលមុខពេញៗម៉ង់

« លឿនម្ល៉េះនាឡិកាខូចដឹងជុង » Mii ខំរកលេសកុំឲ្យស្ពឹកមុខពេក មិញបាច់សុីបាយព្រឹកទេឆ្អែតហើយ