YALNIZLIĞIN ÇARESİNİ BULMUŞLAR

Hayaller Gerçekleştirilince Güzel

2015 'e Güzel Bir 3.Bölümle Devam Edelim Dedik :)))

Bu Bölüm Diğerlerine Göre Daha Uzun Oldu ssjsjdjdjd

Gelen Mesajlar ,Voteler Ve Yorumlar İçin Çok Teşekkür Ederim.Voteleyen Ellerinize Sağlik jsjdjdjdjx Artık Sus diyosunuz peki dnsjdjdkd
MULTİDEKİ FOTOGRAFİ; ''bana-ben-karisirim'' ADLI ARKADAŞİMİZ YAPTİ. TESELKURLER KARDESİM :))))

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

---

Yorgunum.Gerçekten çok fazla yorgunum. Herşeyden herkesten nefret ediyorum. Onların suçu ne bilmiyorum ama gerçekten çaresizim.Hiç kimsenin samimiyetine güvenmiyorum artık.Ne gülüşlerine ne de verdikleri ümitlere.

¤¤¤¤

Hayvan Eylül .Beyinsizin önde gideni. Evet ayni üniversiteyi kazandik ama bu gerizekali

''yok ben yurtta kalmam ben evde kalıcam ben kısıtlı olamam özgülüğümü yok edemem''

Sanki çok özgürdü ya beyinsiz.

¤¤¤

Ve ''Murat Boz' un '' şarkısıyla uyanmak .Ekran fotografinda , telefon zil sesimde, telefon alarmimde bu adamdan niye vazgeçemiyorum. Ben aşık kafamla bunlari düşünurken bu akşamki İZMİR YOLCULUĞUMU hatirladim. İzmir yolcusu kalmasin falan. Eylül sabah yolcusuydu . ''Evi düzenlicekmiş filanlar işte. O yüzden sabah yolcusu olcakmiş hem gece yolcuklarini sevmezmiş'' *HER ZAMANKİ EYLÜL SAYRAF işte

¤¤¤¤

Tüm her şeyim hazırdı.Serhat abi beni bırakıcaktı otagara. Serhat abi yan komşumuzun oğlu.Üniversiteyi yaklaşık 7 yıl önce felan bitirmis.Zeki ve bu zekiligini doğru yönde kullandigi icin zengin . Tüm mahalle karılarıyla yani ''seda abla , yıldız abla , gonca abla , ceyda abla , songül abla'' hepsiyle vedalaştim eşleri çocukları onlarda dahil. Vedalari sevmezdim. Hepsi birbirinden iyiydi ve birbirinden cana yakın belki bu kişiler sayesinde ayakta durabilmiştim.

¤Ve AYSEL ABLAMLA TUNCAY ABİM HAYATIMI TAMAMIYLA ONLARA BORÇLUYUM. O KADAR SIKI SARILMIŞTIM Kİ BOYUNLARİ KOPUCAKTİ SANKİ. 1. ALİEMİ KAYBETTİKTEN SONRA BUNLARDAN DA AYRİLMAK İSTEMİYORDUM.

¤¤¤

Sedat abinin kolumu tutuşuyla

''Hadi Almira geç kalacağiz yoksa''

Sakin bir ses tonuyla demisti Sedat abi beni üzmek istemiyordu . Bugüne kadarda üzmemişti ki zaten ondan ayrildigimada üzüluyorum aslinda. Yardıma İhtiyaç duyduğumda herkesten çok o yardim ederdi. Tuncay abimin ve Aysel ablamin yanaklarini son bir kez öptükten sonra Sedat abiyle evin içinden ayrildim.Sedar abi arabaya bindi. Son bir kez arkamı dönüp el salladiktan sonra arabanin kapisini açmaya yöneldim.Kolumda bir ağirlik vardi. Sanki biri kolumu çekiyor gibiydi . Kolumu kendime çekmeye çaliştiğimda arkamdan bişey kolumu daha çok çekiyordu.

Acımayla inlerken arkamı dönmemle gözlerimin irileşmesi bir oldu. ''B..bu bu Gökhan''. 3 aydır görmediğim benim ''kardeşim'' fakat onun ''sevgili'' olarak bildiği kişiydi bu .

''Birak kolumu''

diye sertçe çıkışırken  o sadece gözlerini gözlerime kenetlemekle uğraşıyodu.

''Gökhan bırak kolumu '' derken Sedat abi arabadan inip

''Almira sorun mu var?''

dediğinde başımı onaylamazsızca sallayıp

''Hayir Sedat abi liseden -arkadaşım-'' arkadaşım kelimesini vurgularken Gökhan'ının koyulaşan gözlerine baktım.Sedat abi arabaya bindikten sonra Gökhan bana bişey dicekmiş sonra vazgeçmiş gibi yapiyordu ve bunu çok fazla yineledi. Gökhan derince nefes aldıkta sonra sıktığı kolumu bırakıp elini omuzuma yükseltti.Sonra gözlerini tekrardan gözlerime kilitledi .

''Almira ben ..'' Cümleyi tamamlıyamadı ve cümlesine tekrardan başladı

''Almira ben ailemin iç sorunlarinda dolayi yurt dışına yerleşiyorum. En acısıda seni bir daha ''arkadaşım'' bile olarak göremeyeciğim. Yolun açık olsun Almira . Babanın ve Annenin hayalini gerçekleştir ve o üniversiteyi bitir'' derken omuzumu sıvazladı.

Gökhan 3 ayda çok fazla değişmiş. Gerçekten şuan inanamiyordum. Gözlerinin içine bakarken eski Gökhan'ın samimiyetini gördüm.Başımı onaylar gibi yukarı aşağıya doğru salladım. Ve kollarım hakimiyetini koruyamayıp Gökhan'ın boynuna sardım.Gökhan'ın güvendiğim o kardeşlik samimiyetini tekrar bulduğumu düşünüyordum. Sedat abinin kornayı çalmasıyla arabanin kapisini açip koltuğa oturdum. ''Başka nereye oturcan'' diye hönküren iç sesime''Mal mısın amınakoyim'' bakışı atarak rahat ve konforluğu koltuğa doğru yaslandım.

¤¤¤

Uzun ,yorucu  ve yalnız -yalnız diyorum neyse siz durumu biliyorsunuz :ddd.

¤

Ben hala Ege Üniversitesi'ni kazandığıma inanamıyorum, çok çok fazla mutluyum.Bu mutlulugun sebebi sadece kazanmam degil babam ve annemin istediği seyi basarabilmemdi.

¤¤¤

Yurdun uzun ve büyük demir kapısından içeri girdim ve müdürün odasını sordum.Mudurun odasının önüne geldiğimde derin bir nefes aldim ve kapıyı tıklatıp içeri girdim.Müdür "merhaba buyrun" diyerek karşısındaki koltuğu gösterdiğinde oturdum ve konuşmaya başladım. "Merhaba, ben  Almira Sarıçam yurdunuzun yeni öğrencisiyim"dedim."Evet biliyorum Almira.Sen gelmedem once yakınların aradı ve her şeyi halletti kayıt işlemlerinide".Bir süre şaşkın kaldım çok az bi süre çünkü hallettiklerinden haberim yoktu ama bu işlerle ugrasmicagim icin sevindim ve arayip teşekkür etmeyi kendime not ettim."Öyle mi?" Dedim haberim olmadığını belirtmek amacıyla.Kafasını salladı ve elindeki anahtarı uzatıp ''Odan 2. katta 26 numaralı oda " dedi .Kafamı salladım ve teşekkür edip çıktım.Merdivenlerden çıkıp sol tarafa döndükten sonra 26 numaralı odayı aramaya başladım.''Burası 24 , burası 22 .''  derken  beyaz kapınin üzerindeki 26 yazısını görünce gülümsedim ve anahtar ile kapıyı açıp içeri girdim.Başımı kaldırmamla gördüğüm ile şaşkınlık ve sevinç duygularım birleşmiş bulunuyordu.Gerçekten bu mal duyguları ilk defa yaşiyormuş gibiydim...

-SİZCE ALMİRA NEDEN ŞAŞIRDI?
-ERKEK BAŞROL OYUNCU NE ZAMAN GELİCEK?
-DİĞER BÖLÜMDE NELER OLACAK?
jdndjdjdjdj :)) yorum ve votelerinizi bekliyorumm :dddd