YALNIZLIĞIN ÇARESİNİ BULMUŞLAR

" ÖNEMLİ DEĞİL "

Gözlerime inanamamiştim.Gerçekten hani böyle ''mal gibi '' kaldığım anlardan biriydi o an.
Evet evet bu Eylül. İçeriye girdiğimde tüm kizlarla kaynaşmiş herkese ben gelmeden beni tanitmiş gibiydi.
Hala Eylül'ün de yurtta kalacağina inanmiyordum.Ben bunlari düşünurken
''Merhaba ben Merve'' diyip bavulumu elimden alan kumral, 1.75 boylarinda , kahverenginin koyu tonlarinda gözleri vardi. Bakışı samimiydi.
''Merhaba'' diye cevap verdikten sonra Eylül' ün boynuma sarılıp
''Nerdesin sen? İlk defa sensiz uzun bir yolculuğum'' dediğinde sırıttım.Bende ona sımsıkı sarılarak tepkimi gösterdim. Gözlerimi kızların gözlerine gezdirdim.
''Merhaba Almira'' diye işttigim sese doğru döndüm.
''İ-na-na-mı-yor-um'' boyu benle aynı olan ilk defa bi arkadaş buldum.
''Ben Elif'' diyerek elini uzatan adıni daha yeni öğrendigim adı Elif olan kıza baktım.
*Çok zekiyim tsk tsk tsk :dd *
Bende elimi uzatarak
''Merhaba Elif'' dedim gülümseyerek.Toplam 5 kişi kalıyorduk yurtta.Eylül , Merve , Elif , ben ve adını daha söylemeyen hatta hepimize soğuk tarafını gösteren şahıs. Hiç hoşlanmamıştım kızdan. Bi sandalyede oturup ''Ayfon'la'' uğraşıyodu.
Ne ''ayfon mu?'' sesinizi duyar gibiyim :dd
Evet ''ayfon'' . İlk günün üzüntüsündendir herhalde diyip ayfonu olan kızın yanina doğru yürürken birinin kolumdan tuttuğunu hissettim. Arkama döndüğümde
''Hiç uğraşma soru sorsanda cevapladiği yok malın teki. ''  Merve'nin bu söyledikleri aklıma kazınmıştı aslında.
Yine de yürümeye devam ettim. Yanına geldiğimde elimi uzatıp
''Merhaba ben Almira'' dediğimde elimi geri itip cevap vermeyen ve benim orda mal gibi kalmama sağlayan kıza şaşkınlıkla baktım.
''Buda neydi ? Ne sanıyordu bu kendini ? Neyse ilk günden olay çıkarmamalıyım.''
Diyen iç sesime dönüp '' haklısın '' dedikten sonra kızların gösterdigi yatağa doğru ilerledim.
''ALMİRA İLK HEDEFİN UYUMAKTIR İLERİ''
Bu iç sesim neden böyle hönkürüyordu ki .
Yatağa ulaştığım gibi kafamı koyduğum yastiğin çok rahat olduğunu anladığımda hunharca bir gülüş yapip yorgunluğumu gidermek için gözlerimi kapattım.
¤¤¤
''Almira  uyanmayı düşünmuyor musun?''
Gözlerimi aralayip uykulu gözlerimle başimda bekleyenin suratini tanimaya çalişacakken bu mal Eylül'den başkasinin olamicagini anladim.
''Yok teşekkür ederim''
diye alaycıl bir ses tonumla cevap verdim .
Kolumdan tutup çekiştiren Eylül'e
''Tamam lan ben kalkarım'' diyerek yatağımda doğruldum. Tam mutlu başladım derken yatagimin karşisindaki aynadan tipini görünce iki elimide yüzüme yapıştirdim.
Elim ne kadar ağırmış
lan diye cırlayan iç sesime teşekkür edip direkt dolaba doğru ilerledim.
•••
BATUHAN'IN AĞZINDAN

Sabah güneş ışıklarının gözüme gelmesiyle değil de her zaman ki gibi alarmın sesiyle uyanmıştım.Normalde bu kadar erken -saat yedi - kalkmazdım ama bugün annem ile babam benimle bir şeyler konuşmak için kahvaltıya çağırmışlardı yine ne zırvalıcaklarını merak etmeyerek yataktan kaltım,üstümü giyindim ve evden çıktım.Çıkmamla karşı binaya daha doğrusu kız yurduna evet evimin karşısında bir kız yurdu var her neyse yurda giren kızlara baktım taş ama giydiklerinden belli oluyo ki sürtük olan kızlara baktım bi ara bunlarla ilgilenmeyi kendime not ettikten sonra arabama bindim.
***
Büyük çelik kapının zilini çaldığımdan iki dk sonra açılmıştı.Karşımda hizmetçi yerine annem duruyodu her ne kadar yüzünde tebessüm olsada her zaman ki soğukluğuyla
"Hoş geldin Batuhan" dedi .
Konuşmak istemediğimden başımı belli belirsiz salladım ve salona girdim masada babam ve 5 yaşındaki küçük kardeşim Efe oturuyodu.Efe beni görünce
"Abim gelmişş" diyerek koşup yanıma geldi ve sarıldı bende ona sarılıp
" Nasılsın küçük adam?" diye sordum."İyiyim abi sen nasılsın?" dediğinde "Bende  iyiyim abicim" dedim ve yüzümü soğuk nevalelere -Ekrem Kaya ve Aslı Kaya yani annem ile babam olan şahıslar- döndüm. Babam "Geç otur" diye her zaman ki emir veren sesiyle konuştuğunda babama bi kez daha sinir olarak sandalyeyi çektim ve oturdum. Kisa bir sessizliğin ardından  burda olmaktan sıkıldığımdan babama ne konuscaksa konuşmasını söyledim.Oda Efe'ye dönüp
"Efe hadi birazcık odana çık"dedi.
Efe başıyla onaylandıktan sonra yanıma geldi bana sarıldı ve "Görüşürüz abi" dediğinde bende sarılıp
"görüşürüz küçük adam" dedim ve babama döndüm. Babam bi anda ciddiliğine ciddilik katarak konuşmaya başladı
"Yine kavga etmissin" dedi.-Beni umursadiğını felan sanmayın hemen ,o etrafta çıkıcak Ekrem Kaya dedikodularını umursuyor.- Onu takmadığımı anlatan bakışlarımı görünce sinirlendi ve bağırarak konuşmaya başladı
" Bu kaçıncı, senin yuzunden elaleme rezil olduğumuz bu kaçıncı."dediğinde bende sinirlenip konuşmaya başladım "Senin tek dersin bu dimi? Elalem ne der?.Seni  tek derdin toplumda ki yerin çocukların değil dimi?" dedim.Annem babamı savunarak
"Düzgün konuş babanla" dedi.Ben cevap verecekken babam konuştu "Her neyse eğer bir daha gazete de veya her hangi bir yerde senle ilgili kötü bir haber görürsem arabanı elinden alırım" dedi.Arabalarla olan büyük takıntımın farkında olup o an daha fazla orda durmak istemeyip hızla lanet evden çıktım.
Arabama  binip kafamı dağıtmak için her zaman ki bara değilde -çünkü orda tanıdıklar vardır rahat birakmazlar- başka bi bara gittim. Arabamı park ettim ve karşıdan karşıya geçip bara girdim. Masaya oturup barmane en ağrından olani istedim...
•••
Bilmem kaçıncı bardağımı içtikten sonra hesabı ödeyip bardan çıktım. Yine karşıdan karşıya gecmek için arabaların durmasını beklerken birazcık sarhoşlugun birazcık da yaşadıklarımın dalgınlığıyla karşıya geçerken korna ,ani fren sesleri ve "Dikkatli ol" diyen bir kız sesiyle kolumdan çekilmemle orta boylu kumral yeşil gözleri olan cok tatl...  Ne diyorum lan ben,  banane kızdan herneyse bi kızın üstünde buldum kendimi kızla birbirimize boş boş bakerken kız beni iterek "Üstümden kalkar mısın?" demesiyle kendime geldim ve hemen üstünden kalkip arkamı dönüp gidecegim zaman yine konuştu
"Önemli değil hayatını kurtardım ya hani" dedi alaycı bir ses tonuyla.Ona doğru omzumun üstünden baktıktan sonra cevap vermedim ve arabama binip eve gittim.
ALMİRA'NIN AĞZINDAN

Sabah yurtta kızlarla kahvaltı yaptığımızdan beri oradaydık artık canım sıkılmaya başlamıştı bide canım sıkıldığında ailem aklıma daha çok geliyodu ve üzülüyordum. İlk günden kızların yanında ağlamak istemediğimden kızlara
"Ben dışarı çıkıcam bir şey isteyen var mı?" Diye sordum kizlar istediklerini söyledikten sonra Eylül
"Ama sen şimdi marketi bulamazsın ki" dedi bende:
"Yok yok sora sora bulurum hem buralari tanımış olurum." deyip cevap almadan çantamı alıp hızlıca çıktım...Bayadır yürüyodum çok uzaklaşmıştım  yurttan tam market bulamicağımı düşünüyordumki bir kac adim uzağında ki barın yaninda ki marketi gördüm ve saçma bir mutlulukla oraya doğru  koşar adım yürürken karşıdan karşıya dalgın bir şekilde gecmeye hazirlanan çocuğu ve hızla gelen arabayı gördüm hemen koşup "dikkatli ol" diyerek çocuğu çekmemle üstüme düşmesi bir oldu. Birbirimize şaşkınlıkla bakarken benimkinlerin de yeşil olmasına rağmen büyük bir tuhaflıkla onda daha güzel duran yesil gozlerine bakiyodum sonra kendime gelip icimden "Ne diyorum ben çocuk üstüme düşmüş lan şurda diyip çocuğu ittim " ve
"Üstümden kalkar mısın?  " dedim cocuk şaşkın bakışlarla bana bakarken toparlandı ve ustumden kalkip bi teşekkür bile etmeden giderken "önemli değil hayatını kurtardım ya hani " dedim oysa sadece kısa bi bakış atıp öküzlüğün dibine vurup gitti.Arkasindan baya sövüp bende marketten alacaklarimi aldıktan sonra yurda geri döndüm. Yurda dönünce kızlara anlatıp bir de hep beraber sövdük. Sonrada kendimi yatağıma attım ve uykunun o güzel kollarina kendimi bıraktım...
GELEN MESAJLAR,  VOTE VE YORUMLAR İCİN COK TESEKKUR EDERİZ. BU KADARİNİ BEKLEMİYORDUK. E ARTİK BUNDAN SONRA SİNİR KOYMAYA BASLARİZ HA?  :DD
BU BÖLÜM BAYA UZUN VE GÜZEL OLDU. EMEKLERİMİZİN KARŞİLİĞİNİ VERECEGİNİZİ BİLİYORUZ.  TESEKKURLER :)))