Bu kâğıdı ayrılışımızdan birkaç saat sonra bulduğunu var sayıyorum, Jisungie. Ama hiç üzülme ve lütfen bunu bir ayrılık yazısı olarak görme, ben hep buradayım, seni gördüğüm çiçeklerde gör beni sen de, orada olacağım; fotoğraflarımızda, sana okuduğum şiirlerde, sarılarak izlediğimiz gün batımlarında, uykumuz olmasına rağmen sırf güneşin doğuşunu izlemek için erken saatlerde kalktığımız günlerde, beraber gittiğimiz sergilerin anısında, yıldızları izlemek için çıktığımız tepede ve bu küçük kâğıtta yaşayacağım.
Ve ne olursa, nerede olursa olsun, yeniden doğuşumda veya bu acısına yenik düştüğüm hayatın umut dolu olmasını umduğum devamında da olsa fark etmez, ben seni hep hatırlayacağım.
Minho
