sevgilimin çiçekleri, minsung

Yastığındaki tutamlar.

"Madem haberi vardı, neden bekledi bunca zaman?"

Beni bekledi. Bana söyleyebilmek için cesaretini toplamayı bekledi, çünkü bana söylediğinde benim bu yükü kaldıramayacağımı düşünüyordu. Oysa ben o anda sadece ona sarılırdım, yastığındaki tutamları toplar ve onun avucuna koyardım, öyle de yaptım. Ve dudaklarımı, son kez bunu yapabilirmiş ya da sonsuza dek zaten onunlarmış gibi öptüğünde ona karşılık verdim. Ağlamadım, ilk kez onun için ağlamak istemedim. Üzülmesini istemiyordum çünkü.