SCHOOL OF THE KILLERS: Girl in Disguise [COMPLETED]

CHAPTER 30

CHAPTER 30

Sakura Archer’s POV

Fvck! Alam ko kung sino ang tintukoy nila, pero paano nila nalaman?! Inalerto ko ang mga mata ko habang pinagmamaasdan ang mga lalake na hindi ko mabilang ang dami nila gamit ang mga mata ko.

“Your real name is Sakura Archer right? Our boss wants you.”

Napabaling ang tingin ko sa isang lalakeng may hawak na hand gun habang pinaikot-ikot niya ‘yun gamit ag hintuturo niya habang naka ngising nakatitig sakin.

Hindi ko alam kung paano nila nalaman ang tungkol sakin at baka si Thalia ang may kagagawan nito pero bakit naman siya magkaroon ng koneksyon sa mga kalaban! Naguguluhan ako kaya pilit kong mag concentrate dahil pinapaligan kami ng mga kalalakihan na alam kong hindi namin sila kayang talunin dahil alam pala nila na sila ang susunod na target.

“Don’t touch our girl.” Seryosong saad ni Zeth habang nakatutok sa kanila ang shut gun na hawak hawak niya.

Alam kong hindi gaano ka lalim ang sugat niyang tinamo kanina dahil nakakagalaw siya ng maayos ngayon.

“Matatanggap ko pa na si Kenzo ang kukuha kay Sakura pero kung ang mga gagong ‘to, dadaan muna sila sa mga kamay ko.”

Matigas na saad ni Tyler habang sinamahan niya si Kenzo para harangin ako kaya nasa likuran ako ngayon ng dalawa.

“Handa kong ibuwis ang buhay ko sa babaeng hinihintay kong mahalin din ako.”

Seryosong saad ni Kenzo, pero narinig kong malakas na humalaklak lang lalakeng nagsalita ngayon lang. Sa tawa palang niya, ang sarap na pugutan ng ulo.

Napatingin naman ako sa kwintas niyang may mga pendant na golden fang kaya naramdaman kong nanginginig ang mga kamay ko habang hawak ang katana ko dahil nakita ko nanaman ang kwintas ng kamatayan.

Gustong gusto ko siya sugurin ngayon pero masyadong delikado, hindi ako nagkamaling may kinalaman nga ang mission na ‘to sa pagkamatay ng mga magulang ko.

“What is this? Stop acting like heroes for that nice girl. Our boss wants her… kung hindi niyo siya ibibigay samin, dito na magtatapos ang buhay niyong apat!”

Sigaw niya habang tumawa nanaman ng malakas kaya mas lalong nangiinit ang mga tenga ko dahil naalala ko ang mga demonyong tawa ng mga nagbabalatkayong mga tao habang walang awang pinaslang ang mahal ko sa buhay kaya pilit kong kinakalma ang sarili ko para hindi gumawa ng kahit anong bayolenteng galaw dahil nandito ang mga kasamahan ko.

“You cannot have her dimwits, we’re ready to die—“

Hindi ko na pinatapos ang sinasabi ni Kenzo dahil humakbang ako sa unahan sabay lingon sa kanila at pilit na ngumiti dahil gustong gusto ko makipagpatayan ngayon.

“Don’t worry, mabubuhay ako at babalik ako sa inyo.”

Mahinahon na saad ko pero makikita ko ang expresyon sa mga mukha nilang hindi nila gusto ang sinabi ko.

“What are you talking about Arix! We can’t leave you here! NEVER.”

Matigas na saad ni Zeth, sa tingin ko ngayon ko lang siya nakitang ganito siya kaseryoso.

“He’s right, hinding hindi ka namin pababayaan dito Sweet Heart.”  Seryosong saad ni Kenzo pero umiling ako.

“Tama… ‘yan nga… pag hindi ka sasama samin, PAPATAYIN KO ANG MGA KASAMAHAN MO!”

Sigaw ng lalake sabay tutok ng hand gun sa kinaroroonan namin kaya mas lalong tinutok ng mga kasamahan ko ang mga deadly weapons nila.

“SHUT UP YOU MOTHERFVCKER! I WILL SHORTEN THOSE TOUNGE OF YOURS!!!”