SCHOOL OF THE KILLERS: Girl in Disguise [COMPLETED]

CHAPTER 2

CHAPTER 2

Sakura Archer’s POV

“Who made this fvcking mess?!”

Napatingin ako sa pintuan, ‘yung teacher pala kanina pero hindi ako sumagot. Pero nararamdaman kong ang lahat ng mata ay nakatitig at naglakad ang teacher papunta sa kinaroroonan ko.

“Mister Fabian, EXPLAIN THIS BLOODY MESS!” bulyaw niya sakin pero kalmado ko siyang binalingan ng tingin.

“Do I need to explain this shits? I killed them, that’s all.” Tugon ko sabay silid ng katana ko sa cover.

“You just killed my 6 students, THEY HAVE A MISSION TOMORROW NIGHT AND LOOK WHAT YOU’VE DONE! YOU JUST THROWN AWAY THE 1.2 MILLION OFFER!!”

“Then, I will take a responsibility for their mission.” Kalmadong sagot ko pero narinig kong marahas siyang nagbuntong hininga habang ‘yung katana naman ni mom ang nililinisan ko ngayon.

“Really? You can beat 20 to 50 guards of that drug dealer?!” napahinto ako ng bahagya sa ginagawa ko at tiningala ko uli ang teacher na ‘to.

“Don’t worry, I can do that.”

“Make it sure Mister Fabian, but you have a punishment for killing my students.”

Punishment? Mukhang masaya.

“What punishment?”

“Follow me, if you survive then you can proceed to your mission. BUT I WONT LET YOU SURVIVE, YOU CAN DO A BLOODY MESS FROM THE OTHER SECTIONS BUT YOU CAN’T KILL YOUR MEMBER HERE. I DID NOT EXPECT THIS! YOU LOOK SO CALM AND SILENT BUT I’M WRONG!”

Madiing saad niya sabay lakad papalabas ng classroom kaya sinabit ko na ang dalawa kong katana sa sinturon ko at lumabas para sundan ang teacher na ‘yun.

So, bawal pumatay ng kasama mo sa isang classroom pero sa ibang sections pwede?

Cool.

Pero tama siya, kalmado lang ako. Wala akong pinapakitang emosyon simula nung nawalan ako ng mga magulang. Ikaw ba naman, narinig mo ang iyak, pagmamakaawa, ang mga demonyong tawa ng mga taong gumawa nun sa kanila sa tingin mo maalis sa puso ko ang uhaw para patayin ang mga demonyong ‘yun? Hindi, dahil gabi gabi iniisip ko kung paano ko sila mahahanap kaya nakatanggap ako ng balita tungkol sa eskwelahan na ‘to. Sa pamamagitan nito, may pagasang matunton ko kaagaad ang mga taong ‘yun.

Kaya sinisigurado kong ng katana na ‘to ang tatapos sa buhay nila.

“Another punishment game for today, gather at punishment ground and be ready for those who are interested to join the game.”

Boses lalake na narinig ko sa buong paligid, mukhang announcement kaya nakita kong nagsilabasan ang mga tao sa kaniya kaniyang classroom na may dala-dalang weapons kaya bumaba na ako para sundan sila dahil hindi ko alam kung saan ang punishment ground tss.

Nang makababa ako, parang papunta ang mga lalakeng ‘to sa likod ng isang building, nung makarating na ako bumungad sakin ang napakalawak na stage sa gitna ng malawak na ground.

Open space siya kaya kitang kita kung sino ang aakyat pero limang hakbang lang para makaapak ka sa mismong flat surface ng stage.

At kapansin pansin ang dalawang hindi gaanong mataas na magkabilang bakal hagdan na parang tulay style pero may bubong sa gitna at may mga magarang upuan na parang espesyal na mga tao ang nakaupo ‘dun para makita makita ang lumalaban dito sa stage.

Nakita kong kaniya-kaniyang puwesto dito sa baba ang mga lalake at nakita kong umakyat ang teacher na kausap ko kanina na may dalang microphone.

“The man of the punishment for today is Mister Arix Fabian, please come up the stage and save your ass. I hope you will survive.” Saad ng teacher at biglang nagsigawan ang mga kalalakihan sa paligid kaya naglakad na ako papunta sa stage habang nakapamulsa.

“Good luck pretty boy!”

“He’s handsome but I know he will die here!”

“I will fight that ass of yours!”

“I will kill you pretty boy! Get ready to die!!”

Rinig kong sigawan nila pero napansin kong may apat na lalakeng umakyat sa kaliwang bakal na hagdan pero ang isa, mukhang may katandaan na pero biglang kumunot ang noo kong nung makita kong may umakyat na babae sa kanang hagdan tapos sinalubong nila ang isa’t-isa sa tulay-style at umupo sa magagarang upuan.

Pero bakit may babae dito? Nakita kong umupo siya sa tabi ng matanda, siguro asawa or anak niya? Ang tatlong lalake naman, umupo sa mga bakanteng upuan siguro manonood nga sila sa laban.

“NOW, WHO WANT’S TO FIGHT WITH ARIX FABIAN?! JUST COME UP THE STAGE!”

Rinig kong sigaw ng hindi pamilyar na boses gamit nag microphone, hindi ‘yun ang teacher kanina kaya hinanap ko kung saan ‘yung nagsasalita.

Nahanap ko naman agad dahil may nakatayong hindi kalayuan sa stage na may hawak na mic.

“I want to fight that pretty boy.” Napatingin agad ako sa umakyat dito sa stage, may dala siyang espada kaya mukhang masaya.

Tinignan ko muna siya pababa pataaas, nakasando lang at naka red jeans. Nakangisi siyang nakatitig sakin habang tinututok niya sakin ang hawak niyang espada.

Ginalaw ko naman ang kaliwang kamay ko at dahan-dahang nilabas ang kanang katana ko na kulay asul ang handle at pula naman sa kaliwa.

Ang hirap i-master ang dalawang katana, pero nagawa ko dahil mas sagad pag multitasking.

Puwesto na ako habang hawak hawak ko na ang katana at ginalaw ko naman ang kanang kamay ko para hawakan ang talim.

Nakita ko kaagad na dumaloy ang dugo sa kahabaan ng katana ko habang tinitititigan ko ng seryoso ang lalakeng hindi kalayuan sakin na pinagmamasdan lang ang ginagawa ko.

“STOP BEING SHOW OFF!!! DIEEE!!” nakita kong sinugod na niya ako habang hinahanda na niya ang espada at nung makarating na siya sa kinaroroonan ko, akma niyang patamaan ang tiyan ko pero mabilis kong tumihaya at nakita ko kung paano dumaan ang espada sa harap ko.

Umayos agad ako ng tayo at ginalaw ang katana para patamaan ang noo niya. Napahinto naman siya agad at hinawakan ang noo niya para alamin kung may sugat pero nakita kong nalaglag ang buhok na sagabal sa noo niya kaya narinig kong nagtawanan ang mga tao dahil ginawan ko siya ng maliit na bangs.

“FVCK?! WHY DID YOU CUT MY HAIR!!” sigaw niya sabay apak ng buhok na nalaglag sa sahig.

“TSAMBA LANG ‘YAN!!”

“ANG HINA MO PRETTY BOY! HINDI MO MANLANG SIYA TINAMAAN!”

Narinig kong mga sigaw nila, but they’re wrong. I know how to control my katana, I don’t want to end this game, for now.

Kung ginusto kong putulin ang ulo niya, kanina ko pa GINAWA.

“PAGBABARAYAN MO ‘TO!!!” sigaw niya sabay sugod.

Is that a big deal? He should thank me,  I did not cut his head, instead I made him a cute bangs.

Nang makarating na siya sa kinaroroonan ko umatras ako dahil akma niya akong tatagain sa ulo pero sinangga ko ‘yun gamit ang sandata ko.

Ginalaw niya ulit ang espada niya para saksakin ako sa tiyan pero tinaas ko ang katana ko at malakas kong tinaga ang espada niya.

“IDIOT!! BAKIT MO TINAGA ANG ESPADA KO DAHIL—“

Napangisi lang ako nung makita niyang nahati sa dalawa ang espada niya at ngayon, ginawan ko naman siya ng kutsilyo.

©cherryypinks