Bir cuma günüydü.Okuldan bıkmış olan biz biraz kafa dağıtmak için bizim evde toplandık.Film izliyorduk.Fakat ben çok sıkılmıştım ama bunu kimseye söyleyemiyordum.Çünkü diğerleri bundan keyif alıyor olabilirlerdi.Bunu bozmak istemedim.Sustukça bu daha da çekilmez bir durum haline gelmişti.
İmdadıma Mariah yetişti.Mariah benim ikizim.Onu çok severim ama çoğu zaman onunla anlaşamayız..."Bu halimizden cidden memnun olan var mı?" Dedi, Mariah.Ben tam onun hakkında düşüncelere dalmışken.Kimse evet veya hayır demedi.Yalnızca olumsuz kafa salladılar."Güzel,pekiii... Ne yapacağız?" Dedi Jake.O da bizim diğer arkadaşımızdı.Onun da Jason adında bir ikizi var.2 tane ikiz gerçekten çok iyi anlaşıyorduk.Biz 2 kızdık onlarsa 2 erkek.Jason ve Jake de zaman zaman kavga ederlerdi.Genelde hep 4'ümüz birden takılırdık..."Kutu oyunu oynayabiliriz." Diye muhteşem bir fikir ortaya attı Jason."Ne dersin, Sarah?".Kafa salladım."Neredeler?" Diye sordu Mariah bana."Hiç bir fikrim yok, ama odamda olduklarından eminim." Dedim.
"Bana yardım eder misin Jason?" Dedim, üst kata çıkarken."Elbette!" Dedi ve birlikte yukarı çıktık.Odama girdik.Bütün dolapları iyice aradık fakat hayır, hiç oyun yoktu.Aşağıdakilere kötü haberi vermek üzere merdivenlerden inerken Jason'ı kolundan tuttum."Dur Jason.Çalışma masamın altındaki küçük dolabı unuttuk." Dedim."Pekala." Dedi ve yeniden yukarı çıktık.O dolabı her konuda unuturdum.Nedenini bilmiyorum ama o dolap hayatıma girdiğinden beri o hep unutuldu.Ne konuda olursa olsun...Dolabın yanına geldik.Çok tozluydu.Bu eve taşındığımızdan beri onu ancak 4-5 kere kullanmışımdır.Bu onu sevmediğimi göstermez fakat dolap küçük ve çöp kutusu koymam gereken yerde, yani benim hiç bakmadığım bir yerde duruyor.Dolayısıyla bende onu ihmal ediyorum.
Önce üfleyerek tozunu aldık.Sonra onu yerinden alıp yüksek bir yere koyduk.Açamadık.Öyle görünüyordu ki bu eski dolabın menteşeleri paslanmıştı ve çekmecelerin rayları yerinden oynamıştı.Bir kaç kez daha güç uyguladıktan sonra dolap açıldı.Çok şaşırmıştım çünkü dolabın içi dışına kıyasla hiç eskimemiş gibiydi.İlk aldığım günkü gibi parlak maviydi.Aslında dışınında öyle olması gerekiyordu ama toz ve güneş kapağı laciverte dönüştürmüştü.Tozdan rengi zaten koyulaşmıştı ve birde güneş ışınlarının vurduğu yerlerin boyası kalkmıştı.Altından toz pembe görünüyordu.Bu onun eski rengiydi...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAYIP
ПриключенияBir dolap, insanın babasını bulmasına yardım eder mi? Ya da bir baba ailesini bırakıp gider mi? Sanmam.Peki ama ne? İşte bu soruların çözümünü yıllardır aranan kız olan Sarah ile birlikte çözeceğiz.