Şizofrenik İşkenceler

Bölüm 5

Gece 12.00 da söylenilen mezarlıga gittim.

Ayaklarım istemsizce bir yere yürüyordu. Kendimi durduramadım. Gittim. Ve aniden dehşete düştüm.

O şey bana bakıyordu. Bir mezarlıgın önündeydi. Mezar taşında ise Hakan yazıyordu. Hakan mı ?

Hakan benim dedim kendi kendime noluyoruz dedim korktum ve arkama bile bakmadan kaçtım. Bir Usain Bolt olmasamda o an hayatımı en hızlı kosusunu yapmış olabilirdim.

Günler böylece geçti ama travmam artıyordu. Okullar açıldı. Yaz tatilim boka dönmüştü.

Bu arada arkadaşlarım beni hep neşeli bilirdi. Beni aniden o şekilde görünce bayagı şaşırdılar.

Ama yapacak bir şey yoktu kafayı yemiştim ve dostum olan o insanlar bana kötü davranmaya başlamıştı.

Beni okulda tuvalete çekip dövüyorlardı.

Hemde öldüresiye. Öğretmenler bana mal muamelesi yapıyordu. Beni anlayan kimse yoktu.

Bir gün beni bir topluluk tuvalete çekti ve kafamı pisuvara soktu ıyyyy iğrenç di mi ? Bunu yaşayanına sorun bir de.

Hoşlandığım bir kız var. Adı Güzide farklı sınıflardaydık muhabbetimiz yoktu ama seviyordum uzaktan uzaktan.

Oda beni seviyordu sanki ama bu yıl bana hiç öyle davranmıyordu.

Beni görünce gülmeye bsşlıyordu. O kahverengi gözlerinde kaybolurken artık o gözler beni delirtiyordu.