believe.

O6O

friday, 11:43 am

"shakey's?"

i groaned upon hearing his suggestion on where to eat. agad akong umiling at pinadyak pa ang paa ng pabiro para malaman niyang ayoko doon.

sinundo na ko ni taehyung sa building namin dahil napaaga siya ng pagpunta dito sa campus. honestly, i don't know why he does this. madalas parin naman kaming mag-away pero kahit ganoon, wala ng isang araw na hindi niya ako nasusundo sa campus namin at kakain kami ng lunch ng sabay.

"kfc nalang," yaya ko na ikinatango na lang niya. dire-diretso kami palabas ng gate hanggang sa nadaanan namin ang napakahabang pila ng shuttle.

laking tulong talaga ng motor ni taehyung.

"i brought a new flannel," he told me after placing some of my things at his motor's compartment. ngumiti ako at isinuot niya ang inaabot niyang damit.

he was about to give me his extra helmet kung hindi lang ako napabalikwas at napakapit sa braso niya nung may bumusina sa harap mismo ng motor ni taehyung.

"what the fuck?!"

i was about to lash out but soon stopped when the car window slowly slid down and the driver's face was revealed.

"julian?"

ngising aso ang gago matapos ko siyang makilala. nagawa niya pa kaming ni-head to foot pagkatapos ay iginala ang mata sa motor.

he smirked right after his gaze went back to me. "need a ride, babe? mukhang maiinitan ka ng sobra dyan. tutok pa naman ang araw," this bitch even had the guts to call me babe! jowa ko? jowa ko?!

agad na nagsalubong ang kilay ko dahil sa pagiging mayabang ng isang to. i held the helmet tight at sinamaan pa siya ng tingin. "it's okay. mahangin naman, nandito ka eh."

if my three girls are here, i'm pretty sure they're already screaming and cheering for me.

tahimik si taehyung sa gilid ko, hawak parin ang motor at pinapanuod lamang kami.

julian laughed at my remark. sinuot niya ang shades niya at nagkibit balikat. "i'll let you pass for now, my love. mukhang kawawa ang kaibigan mo't mawawalan pa ng kasama pag inagaw na kita sakanya."

then he laughed and drove his car away.

sana lumipad at hindi na ulit bumalik.

"arrogant bastard," i mumbled, greeting my teeth tightly. gusto ko pa syang awayin pero ayoko namang masunog kami sa init dito.

nilingon ko si taehyung na mukhang masama na ang timpla. i was about to tell him that we should hurry kaya lang ay sinuot niya na ang helmet niya at tinalikuran ako para sumakay sa motor niya.

"you should've went with him, tama ang sinabi niya't mainit dito."

napakunot noo ako matapos nyang bitawan ang mga salitang yon. bat ang init nanaman ng ulo neto?

"what? eh akala ko ba, ayaw nyong lalapit ako don? bakit ngayon you're telling me na dapat sumama ako sakanya?"

i waited for his answer pero wala akong narinig. sa inis ko, sumakay nalang din ako at tahimik na naghintay ng pag andar ng motor niya.

we still ended up eating at kfc, though, hindi talaga kami naguusap at hindi ko din alam kung bakit. mukhang ako nga lang din ang kumain dahil sundae lang naman ang inorder niya.

"sa office ako didiretso. wala na akong klase," i explained after i stood up. ni hindi niya naubos ang ice cream at sumunod nalang sakin pagkatapos kong kumain.

ano namaman bang problema nito?

"alam ko," pagsusungit niya ulit sa akin.

i rolled my eyes and continued ignoring him, dahil siya naman ang nauna.

nakarating na kami't lahat lahat sa main campus ay hindi parin siya nagsasalita.

bumaba ako at tinanggal ang helmet. while waiting for my bag and some other things inside his compartment, nilingon niya lang ako at tinaasan ng kilay. "dumiretso ka na sa office, kita mong ang init init dito. ako na magdadala ng gamit mo."

laglag panga akong napalingon sakanya dahil, out of nowhere, nasungitan nanaman ako.

i don't even know kung talagang concerned syang maiinitan ako dahil, una, ilang linggo na kami sa motor niya at hindi naman ako todo reklamo sa init! pangalawa, i think he's just mocking what my ex said earlier!

"fine!" i raised my voice for him to know that i'm pissed too. hindi lang siya. "daig mo pa babae kung magsungit!" at tuluyan na kong umalis palayo sakanya. letche! hindi naman inaano!

"ji! thank goodness you're here! we have an emergency meeting. kasama mo ba si taehyung?" sinalubong ako ni namjoon na mukhang nagmamadali at papunta atang parking lot para sumakay sa sasakyan niya't masundo siguro ako sa campus namin.

"yes, naka sunod na. why? anong meron?" lito kong tanong nung hinatak na niya ako papunta sa office.

"about financial, i think. may bago kasing accountant ang university," he explained to me before opening the door.

"sino?"

ni hindi ko alam na nakasunod na pala si taehyung sa amin at tinatanong na si namjoon kung sino ang bagong accountant na pwedeng maghandle ng school magazines, newspapers and other things ng publication namin in terms of money.

"jisoo! taehyung! dali niyo na!" hoseok grabbed us both at mabilis na pinaupo sa mahabang lamesa. pati si yoongi at seokjin na ka-campus ko, nandidito na rin. kami nalang pala talaga ang kulang.

"uh, meet the new accountant-" hilaw na ngiti ang ibinigay ni chaeyoung sa amin at hindi agad natapos ang sasabihin.

"huh?" naguguluhang tanong ko at nilingon ang babaeng nakaupo sa bandang dulo, hinihintay ang pagbaling namin sakanya.

"yasmine?" taehyung's jaw almost dropped upon seeing his ex inside our office. matagal pa bago siya nakakilos at naupo sa tabi ko.

ano? gandang ganda? gusto mo ng balikan?

"surprise!" she chuckled.

pa-cute amputa.

"i told tito not to tell you na i'm going to work here at the univ na! huwag ka, nagawa nyang itago sayo kahit na three consecutive sundays na akong nagpupunta sainyo!" muli syang ngumiti at kung hindi siguro siya malayo sa amin, ay pasimple nya ng hinahampas si taehyung habang tumatawa.

ah.. so lagi siya sa bahay nila taehyung?

napalingon ako sa katabi ko na hanggang ngayo'y kunot ang noo. gagong to. nagalit nung nakausap ko ang ex ko, pero siya, ilang beses na din palang nakakasama sa bahay yung kanya.

kim taehyung, gago ka.