MALLORY

CHAPTER 3

Every day I can't help it but wait
To finally text me and have some talk
I confessed but you don't react
You ask again without changes

I'm lying on my bed
thinking what will happen next
I close my eyes seeing your familiar face
I only hear my heartbeats and little sobs
Your significance in my life knows by them

I'm in silence and keep it secret that I'm in pain
I'm imprison with this unending karma
Loving someone that I can't have

before she confess

Three day seminar. Nagstart nung wednesday matatapos ngayong friday.

Bago lahat sakin ito.

Afternoon session kaming BSED (Secondary Education) at Morning naman ang BEED (Elementary Education).

Para akong timang na parang ayokong nakikita si Kate Morgan.

she's Kent girlfriend.

Don't get me wrong.

Affected pa din kase ako. Hindi ko naman sya kinamumuhian. I am not like that.

Wag kayong ganyan. Haha. We need to talk dahil hindi ko sya maiwasan.

Paano mo naman kaya maiiwasan ang kaklase mo?

I texted him.

'Kent. usap tayo.'

Eto pa yung panahon na maayos pa.

Kasi di ko pa sinasabi.

Mga panahon na okay lang na mag usap kami ng walang ilangan pero hindi talaga ako matahimik.

"May candy ka?" tanong nya sakin.

"Nasa bag." sabi ko

Lumipat sya sa tabi ko. hinayaan ko lang kalkalin nya ang bag ko. Sanay narin naman ako sa ganyan. Di naman ako naiilang.

Hinayaan ko lang sya at nakinig sa resource speaker namin ngayon.

Napansin kong kinabit nya sa bag ko yung balat ng mentos. -_-

Tiningnan ko sya tas ngumiti lang sya.

Kinuha nya ung ballpen ko atchaka ung papel na hawak ko.

'Kesa naman sa magkalat ako.'

napailing nalang ako sa sinabi nya.

'kakainip.'

'ikaw lang ang naiinip. :3'

'ode kaw na. -____- gutom nako.'

'Magmentos ka po.'

'bitin... real food kelangan ko.'

'uhh... Go out'

'Aysh. Di pa ko kumakain simula kagabi.'

'Uhh. pakamatay ka na po.'

'Eh? Di ako makakain may iniisip ako. next week pa matatapos...

Oo di nga ko makakain dahil ilang araw nakong nilalagnat. sakitin ako eh. di ko masyadong gawi ang magpastress.

chaka dapat nung thursday kami mag uusap pero may pupuntahan sya. na alam ko namang hinintay sya ni kate.

'tuesday. poker face ako.'

'Wa. What's new! basta gutom talaga ako.." pag iiba ko

'ba't di ka po kumain?-____-'

'Di nga makakain di ba? >_< titigan lang kami ng pinggan haha!'

'uhhh.. Go die.:3'

If pwede lang eh. Psh. pero syempre hindi. Ayoko pang mamatay.

'Baliw! mumultuhin kita if ever...'

'Aaaa. Wag na pala. hehe. ^.^V'

'Takot ka lang sa multo eh.HAHAHA'

'Di a. haha matapang me.'

I know him. takot yan sa multo. Haha. Nagpatuloy lang kami sa pag susulatan. Alam kong nakakahalata ang mga kaklase ko. Di ko lang alam kung nagbabasa din sila kuya Nick. Nikko Reyes

'Really? hahaha. takot ka sa multo nu.'

'Dota 2 nalang o. Haha!'

'Dota -______- nanaman.'

'Whut? I love DOTA <3'

'Yeah... >_< Sana nakakain un.. or alam ko sana yun. Haha..'

Hindi ko kase alam kung paano laruin yon.

Wala akong ideya sa Dota 2 kase di ko maintindihan ang laro na yan. I tried to open the game pero walanjo! Di ko talaga malaro. wala nakong ginawa kundi tumakbo ung karakter dun. haha

'Wala kang pag-asang matuto. hahaha'

'kung walang magtuturo..'

'Paturo ka. beat me '

'sige oh papaturo ako tas laban tayo. >.< Deal?'

'Deal may prize ka if you will be able to beat me.'

'gusto ko dare ..'

'sure.'

'talaga lang ah? haha! walang tatanggi? haha!'

Geez. lakas din ng loob kong hamunin sya na adik na adik sa Dota.

'hala.. uhh. wait hahaha!'
Mukhang nabahala sya at napaisip sya bigla.

'haha. ano? papaturo talaga ako.haha!'

'osige Deal. *gulp.'

'Dapat di ka pumapayag lalo na kung di mo alam kung ano. we need to talk first bago yan. hahaha!'

'ano wari? I know.'

'hulaan mo.haha'

'hugs.'

'nope Yun ung sasabihin ko haha daming clue di mo man alam>_<'

'Hindi. Next week na. :3'

'Mamaya na kaya?'

Mas maganda sana if ngayong araw na ito.

'Ganun po talaga. Next week na po.:3'

Bakit kaya next week pa?

Kainis naman.

'ihh. tagal kasi. >_< Ayyyy:3 >_<'

'Please...:)'

'Okay. as if may magagawa ako. :3'

Alam nya na nyan yun eh. Hindi naman yan ganun kamanhid. tch. Yang taong yan. Sya lang naman ang dahilan ng pagiging pikon ko at ang pag iyak ko. hmm.

'Hmm. uhhh.. Ano paguusapan pala?'

'Di mo pa din alam. nu ba yan... :('

'May ideya naman ako. Di ko lang alam kung tama.'

Right. Sabi ko nga. Sino ba naman kase ang di makakahalata at makakaramdam kung ano iyon. Alam kong napapansin kami ng mga kaklase ko pero wala lang sa akin yon.

Dahil?

Simple lang. Alam na naman nila yon. Ganyan din kami sa classroom

Lalo na pag naiinip kami sa klase namin.