7. Test

98 6 2
                                    

~~ liedje voor dit hoofdstuk : are we all we are van p!nk (omdat ik dat liedje op het moment op had staan) ~~
Pov. Liv
Ik sta voor arno, zijn ogen zijn tot spleetjes geknepen en hij kijkt me doordringend aan. Terwijl ik hem gewoon aan staar, totdat hij.. uithaalt, met een snelle beweging ontwijk ik zijn stok slag, ik had niet verwacht dat hij dat wapen als eerste zou gebruiken. Arno kijkt me doordringend aan, met een blik die zegt dat hij me gaat vermoorden, al is dat niet waar. Langzaam strek ik mijn arm uit om een dolk te pakken, ik blaas mijn adem uit, Arno haalt uit met zijn stok, op het zelfde moment dat ik mijn dolk van beneden-af omhoog haal en zijn stok blokeer, ik maak een halve draai en haal mijn dolk naar beneden. Arno struikelt, maar krabbelt terug recht. Langzaam kruipt er een grijns op mijn gezicht, ik denk dat ik dit leuk vind. Ik haal weer uit en op het moment dat Arno mijn slag blokkeert pak ik snel een andere dolk en haal weer uit. Verschrikt deinst Arno achteruit. Ik sta hem nog altijd aan te grijnzen, en dat vat Arno niet zo aardig op. Boos haalt hij twee keer naar me uit waardoor ik wat naar achter struikel. Nog een uithaal, shit, dit overleef ik zo niet, ik haal diep adem en sluit mijn ogen, concentreer me en laat mijn gevoel de strijd overnemen, ik haal uit, blokkeer, draai rond en haal weer uit, Arno ligt op de grond, kermend van de pijn grijp hij naar zijn "mannelijk geslacht" waar ik hem schijnbaar heb gestompt. Ik laat mijn wapens vallen en kijk naar Arno, wow, ik heb hem net uitgeschakeld. Drie mannen in licht blauwe pakken komen aangelopen, ze roepen, misschien schreeuwen naar me, maar ik hoor ze niet of antwoord niet, ik ben als versteent. In een ruk draai ik mijn hoofd naar de man die naast me staan te schreeuwen "Zorg dat hij niet dood gaat." zeg ik, met een lage, donkere stem. De man kijkt me geschokt aan "Ja doe dan iets !" schreeuw ik. Hij kijkt me snel nog aan en gaat dan Arno helpen. Ik zucht diep, wat heb ik net gedaan ? Ik kan niet lang naar Arno blijven kijken dus loop ik weg, nee, ik ren weg, het bos in, ver weg van wat ik net heb gedaan, Arno vergeeft me dit nooit. Ik ren straal langs de porten voorbij, ontwijk takken, spring over uitstekende wortels en vermeid doorns. Totdat ik ineens aan kom bij een open plek, een klein afgebrokkeld huisje staat in het midden, het huisje is duidelijk verlaten want alle ramen zijn ingeslagen en op het huisje groeit allemaal mos. Ik besluit om hier even te blijven en tot rust te komen. Behendig klauter ik op het huisje en ga zitten op de rand. Wat the fuck is er nu net gebeurt ?! Ik wrijf over mijn slapen en adem de frisse buiten lucht in, het verbaast me dat ik geen vogels hoor of zie, in zo een mooi bos zou je die wel verwachten eigelijk, en de vorige keer dat ik ik het bos was waren er toch wel vogels ? Waar zijn die gebleven ? Ineens ben ik op mijn hoede, uit de struiken hoorde ik geritsel. Ik spits mijn oren en luister..... weer geritsel. Direct sta ik recht en kijk op me heen, maar ik zie niets of niemand. Ik tuur de struiken in en wacht op een te teken van leven... dat er niet komt. Ik blijf nog even staan kijken en trek me dan terug op de dak rand. Twee smaragdgroene ogen kruisen de mijne, ze zijn prachtig. Ik ben als bevroren, ik sta oog in oog met een panter, is mijn eerste gedacht, maar wanneer ik beter kijk blijkt een jongen te zijn, en hij staart me recht aan. Ik zet een stap achteruit, en nog een, en nog een, totdat ik van de dakrand afval en op de grond beland. Ik krabbel snel overeind en kijk naar de plek waardat de jongen stond, hij is weg, geen spoor van dat daar ooit iemand heeft gestaan. Ik frons, ik heb het me niet verbeeld, dat weet ik zeker. Ik draai me om en loop het bos uit, genoeg van deze vreemde plek. Al voel ik terwijl ik weg loop nog steeds ogen in mijn rug prikken. Doodsangst bekruipt me, straks is het iemand van een andere groep, dan doodt hij me zonder pardon en laat mijn lijk over aan de dieren in het bos. Een rilling kruipt over mijn rug. Ik begin sneller te lopen, maar hoe sneller ik loop hoe dichter bij ik hem voel komen. uiteindelijk zie ik het grote grijze hek voor me uit priemen. Ik sla een zucht van opluchting. Ik maak een klein sprintje richting het hek. Net als ik het bos uit wil stappen word ik vast gegrepen bij mijn enkel. Een klein kreetje ontsnapt uit mijn mond voordat ik met een smak op de grond beland. "Laat me los !" Schreeuw ik. Een meisje met kort blond haar legt haar hand op mijn mond en sist dat ik stil moe zijn. Ursula. Ik slik een keer onhoorbaar, ik ben niet vergeten wat er de vorige keer is gebeurt, ik knik dan. Ursula haalt haar hand weg van mijn mond en trekt me de bosjes in tot in een grot. Ze trekt me op de grond waardoor ik gehurkt kom te zitten. "Sssstille Besssschermersss" sist ze. Ik trek een wenkbrauw op. "wat zijn stille beschermers ?" "Ssssst ! Meissssje, sssstraksss horen ze jeee." sist Ursula. "Ik heet liv." mompel ik. Doodstil blijven we gehurkt zitten tot er ineens twee bruine laarzen voorbij lopen, rond zijn heup kan ik nog de punt van een boog zien. Ik hou mijn adem in, maar zonder te blijven staan of een blik op de grot te werpen loopt hij door. Ik blaas mijn adem uit. "Arnoo waarssssssccchuwenn." Sist ze. ik kijk haar aan "Is hij weg dan denk je ?" Ursula knikt zonder mij aan te kijken. Ze pakt mijn mouw vast en trekt me de grot uit, waardoor ik bijna op de grond val wat ik net nog kan voorkomen. Samen met Ursula loop ik terug naar Arno's huis, wanneer we de door de poort lopen valt mijn blik op twee mannen en Arno.... met krukken, ik slik, dat is mijn schuld, gaat er direct door mijn hoofd. Ursula trekt weer aan mijn mouw om me richting Arno mee te nemen. "Arnooo" sist Ursula. Arno wacht drie seconden en heft dan zijn hoofd op. Zijn blik kruist even die van mij maar richt zich dan direct weer op Ursula "wat is er ?" Vraagt hij. "ssssssstile bessssschermerssss" zegt ze. Arno knikt en fluistert dan iets tegen Ursula wat ik niet kan verstaan. "Mag ik je even spreken liv ?" Ik schrik op uit mijn gedachten en kijk naar Arno. "Ja, ja is goed, natuurlijk" ratel ik snel door. Hij maakt een gebaar dat ik moet volgen, ik slik en loop hem naar achterna.
〰〰〰〰〰〰〰
Sorry voor lang niet geupdate te hebben 😁 school enzo... Wanneer ik de kans krijg update ik weet ! :D
Vote ?
Comment ?
Follow ?
Lots of love
Me xxxx

the truth of faithWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu