Hayır yani kim benimle uğraşırdı ki. Bu olaya kafamı yorarsam tüm gece uyuyamayacağımı bildiğim için biraz kendimi dikleştirdim. Saate baktığımda aksam 9'a geldiğini gördüm.
"Uyku saatim geçmiş!" diye bağırdım.
"Ne diyorsun sen ya, Hanife teyzeler gelecek dedik kaç kere!" İlayda ablam bir yere yetişmese olmazdı zaten.
"Bana ne ben uyurken gelsinler." Ben az önce İley'e karşı mı çıkmıştım? Ne güzel yüreği kim yedirdi bana?
Odamın kapısı laps diye açılırken kendimi duvara attım.
"Hiiii anasının gözü, o kapıyı anam ne kadar çalışarak aldı biliyor musun sen İley!?"
"Sus kız anam çalışmıyor bile, İley diyişini yerler senin ayrıca. Ne ise ben sana kızmaya geldim buraya, gelecekler sende Damla ile oturup konuşacaksın yok öyle!"
"Of tamam ya. Ne zaman gelir bunlar?" dememle birlikte kapı çaldı. Ne iyi biriyim ben yemin ederim.
"Şimdi gelirler canısı." yine dalga konusu olduk mu olduk.
Annemin kapıyı açmasıyla bitmeyen bir gıcırtı geldi. Yok Damla'ymış. Bu kız Yaren'e hiç çekmemiş yemin ederim.
"Kuzeennnnnn!"
"Kuzenin batsın ne var Allahın cezası."
"17 yaşına gelmişsin hala bela, ceza okunmaz öğrenmemişsin."
"Öyle bir şey mi var?"
"Evet?"
"Tamam geri zekalı geç otur şuraya." dememle kendini yatağımın diğer köşesine attı. Beni sıkıştırdığı için odadaki pufa geçtim. Saçlarımın örgülerini açıp krem sürmek için aynaya döndüm. O sırada konuşan Damla'yı dinliyordum. Aniden içeri giren Yaren'e kafa selamı verdim ve o da Damla'nın yanında yer aldı.
"Kuzen ben çok mutsuzum ya."
"Hee."
"Bak birisi var tamam mı?"
"Tamam bende varım." kafama gelen yastıkla yüzümü aynada buldum.
"Hanife teyzeee, al şu kızı!" anlık acıyla bağırmamın üstüne Damla eliyle ağzımı kapattı.
"Sus bir ya dinle sadece."
"Tamam cani." diyerek kremlerime uzandım.
"Kanka birisi var tamam mı?"
"Of tamam anladık." diyen Yaren'i kötü bakışları ile susturdu Damla. Canım Yaren'im en sevdiğim kuzenim..
"İşte anladınız tamam. O birisi benim sevmemem gereken biriydi ama sevdim. Şimdi ne yapsam aklımdan fikrimden çıkaramıyorum. Size kim olduğunu şu an söylemek istemiyorum."
"Ee niye anlatıyorsun o zaman?"
"Yaren sen bensin canım kuzenim." Yaren bana 'tabi' dercesine bir göz kırptı, tabi o sırada Damla mızmızlanıyordu.
"Nasıl kuzensiniz anlayamıyorum sizi, gidiyorum ben ya."
"Ya Damla dur gitme." diyerek peşinden koşan bir adet Yaren ve dış kapıdan çıkıp büyük ihtimalle parka gitmiş olan Damla.
Arkada ise kafa karışıklıkları ile baş başa bırakılan ben, ben Ömür. Umarım beni çözebilirsiniz.
--
Yarenciğim hikayenin başrolu yapim mi seni cnm kankam özşaöxösöcmmsnd
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Beyaz Taksi
Short StoryBir hikayem vardı. Herkes diri, herkes mutlu ama birde başrol ben vardım. Ben... Ben yaşıyor muyum? Mutlu muyum?.. Biten hikayemi tekrar başlatmam lazımdı... peki o bana yardımcı olabilecek miydi? -- x:bir şey soracağım. *:sor. x:neden mutsuzsun? *:...