t w e l v e

13 7 0
                                    

…|.|_._.|._.|.|_

“what was that, mistress?” bakas sa tono ng pananalita niya ang pagkairita.

“I have no choice but to bring him with me. I almost got assassinated earlier. I can’t leave him behind with that unknown sniper.”

Inaabangan ko ang reaction niya.

Kasasabi ko lang na muntik na akong namatay, bakit parang alam mo na?

“you are right, mistress. But why bring him here.”

“he knows that I am here to investigate my fathers death. He’s with me when the shooting incident happened.”

“Pero hindi ko pa nasasabi sa kaniya ang lahat. Ang tanging alam lang niya ay sa iyo ang mansion na ito pati na rin ang pag iimbestiga ko.”

Seryosong sabi ko habang kinikilatis ang magiging reaction niya.

Sa wakas, nag-iba na ang reaction niya.
Ngunit hindi iyon ang reaction na hinahanap ko.

“so he’s THE friend you were talking about?” may bahid ng tukso ang boses niya.

Napatitig akong maigi sa kaniyang mga mata.

Sa ilang buwan kong pananatili dito, dalawang beses na akong muntikan nang mamatay.

“Yes. For now I want you to find some footages that can trace the sniper.            Find him before we proceed to the mission.” Malamig na sabi ko sa kaniya.

Hindi na siya nagsalita pa. Naupo na siya at itinutok ang paningin sa monitor.

Napahawak ako sa sandalan ng kunauupuan niya, napatingin ako sa tatlo pang monitor sa harapan.

Ngayon ko lang nalaman na may ganito pala sa office ni daddy.

Ibinaling ko ang aking tingin kay Papa A. seryoso ang kaniyang mukha.

Hindi ko na masabayan ang galaw ng kaniyang daliri dahil sa bilis nito.

Akala ko ba hindi ka sanay, papa?

Ba’t parang alam na alam mo ang mga to?

Bigla kong naalala yung tungkol sa libro.

“mistress, the sniper is abducted by someone, wearing-“

Hindi niya natapos ang kaniyang sinasabi.

Kumunot ang noo ko. Yumuko ako para mas makita ang nasa monitor.

Nakita kong tinakpan ng nakaitim na lalaki ang bibig ng sniper.

Wth?

Sinubukan pa niyang mag pumiglas tila unti unti itong nawalan ng lakas hanggang sa tuluyan na itong mawalan ng malay. Iniwan nila ang mga gamit ng sniper.

Nakita ko ang isa pang lalaking naka maskara din na nag aabang sa kanila.

Kapansinpansin ang suot nilang maskara.

Naghati ang puti at itim doon.

Pamilyar ang maskarang iyon.

Napakunot ang noo ko, inaalala kung saan ko nga ba nakita iyon.

Bumaling ako kay Papa.

Nakakunot ang kaniyang noo, nakatuon parin ang kaniyang mata sa monitor. Kumikislap ang kaniyang mga mata, May bahid ng galit.

Kilala mo ba sila, Papa?

“do you know them?” malamig na tanong ko sa kaniya.

“uhhh, I n-no.”

The Daughter Of The RavenWhere stories live. Discover now