I Am His Property (TL#1) | UNDER MAJOR REVISION

Capitulo 20

Chapter 20

PAGKATAPOS maligo at linisin ang sugat ko at malagyan ng benda at gloves ay dumiretso na ako papunta sa music room .

Music really calms me and Bryan too . Pero mas malakas ata ang tama ko kay Bryan dahil tuwing maaalala ko lahat ng memories namin ay naluluha ako sa galak . Pero ngayon , musika na muna ang gagamitin kong pampakalma .

Pagpasok ko ay hindi na ako nasorpresa na nandito si Grand-pére at Lola . Pero ang hindi ko inaasahan ay ang pagdalo ng bisita nito at nina Douglas at Percy . Nakataas ang kilay na hinarap ko ang nakangising lalaki na kung makayakap kay Lola ay parang ahas na lumilingkis dito .

"Que fais-tu ici?" [What are you doing here ?]

"Why ? Is it that bad for us to watch you play ? This is my house ." Rason ni grand-pére na nagpakuyom sa aking kamao .

"May magagawa ba ako ?" Pananagalog ko na ikinataas naman ng kilay ni grand-pére na ikina-iling ni Lola habang nakangiti .

"What ?" Tanong ni grand-pére .

"Never mind ." Sagot ko dito at saka umupo sa harapan ng piano .

I started by playing Symphony no.5 followed by Fur Elise and my finalé ang kanta mula sa Secret Garden . I am playing my heart out with my eyes closed and a simple smile is written on my face while murmuring Bryan's name .

After my song I'll Make Love To You we bonded before going home .

Nagpunta pa kami sa isang convenience store na bukas 24/7 para kumain at magkwentuhan at doon ko nakilala kahit paano ang isang Bryan Ferdinand Santillan .

"My Mama and Papa seperated five years ago . Papa is a womanizer and when he saw how hurt my mama was , he regretted it ."

Nangalumbaba ako habang matiim na nakatingin sa kan'ya . Sa bawat pagbukas at paggalaw ng kan'yang mga labi . Mga mata na nangungusap at puno ng emosyon . Tila isa akong manlalakbay na hindi mahanap ang kan'yang pinanggalingan at pinili na lang na manirahan sa isang isla mag-isa dahil sa ganda ng tanawin . Iyon ang nararamdaman ko ngayon . Lutang ako hanggang sa mapansin ako nito .

"Take a pic , mananatili 'yan ." Anito na nakangisi .

Pero hindi tulad ng iba , hindi ako nag-iwas ng tingin . Inilapit ko pa ang mukha ko sa kan'ya at nararamdam ko ang paninigas nito at pagbigat ng hininga nito . I smirked and secretly pull out my phone and choose Camera and take a pic of us .

Sa una ay gulat ang mukha nito kaya naman nakisuyo kami sa isang staff ng tindahan na malugod kaming pinagbigyan . We take three photos as the staff ordered .

First photo is we are smiling . Second is wacky and third is a suprise kiss to his cheek na mukhang hindi n'ya inaasahan .

Natatawa na ibinalik ng staff ang phone ko at bago umalis ay may sinabi ito na ikinangiti ko . "Bagay na bagay po kayo . Sir , huwag n'yong papakawalan si Miss ." Anito bago tuluyang mawala sa harapan namin .

Hindi ko napigilan ang pag-init ng mukha ko sa sinabi ng staff . Pilit sinisilip ni Bryan ang mukha ko pero panay iwas ako dahil alam kong tutuksuhin n'ya lang ako .

"Are you blushing ?" Nang hindi ako sumagot ay tumawa ito ng pagkalakas-lakas . Every attention the store have turned to us . It's embarrassing !!

"Shut up ! Will you ? Nakakahiya !!" Inis na anas ko pero nang makita nito ang mukha ko ay lumakas ang pagtawa nito .

Humaba ang nguso ko at pinagtuunan na lamang ng pansin ang pagkain ko . Naiinis ako pero natutuwa ako dahil tumatawa s'ya sa akin . Kadalasan kasi ang seryoso nito lalo na pag nasa bahay kami . But look at him now , he is laughing out loud na ang kulang na lamang ay mautot ito sa walang tigil nitong pagtawa .

"Mautot ka sana ." Hiling ko habang s'ya ay tawa pa rin ng tawa at ako naman ay kumakain .

Ever since , we do bond everytime my gig is done . At dahil doon , mas nakilala ko pa s'ya nang maigi at mas nahulog ako sa kan'ya .

At kahit mahulog ako sa kan'ya , kahit hindi na ako makabangon sa sobrang pagkahulog , okay lang . As long as he is there to give me reasons to live . Kahit masakit , kahit may mga bagay na hindi namin kaya at pwedeng gawin . I took this risk , this bold move at kailangan kong pangatawanan 'yun . Even though the payment is my heart .

Nang matapos ako sa pagtipa ng keyboard keys ay narinig ko ang pagpalakpak nila . But my attention turned to the man with familiar eyes .

Sino kaya s'ya ? Pamilyar pero 'di ko mawari kung sino s'ya .

Lumapit ako sa kan'ya at pinakatitigang mabuti . Sa sulok ng aking mata , mukhang natigilan sila Lola , Grand-pére , Douglas at Percy . But the man infront of me is serious but with a thin smile on his face .

"¿Ya nos conocimos antes?" [Did we already met before ?] I asked him in Spanish .

Everyone seems like didn't expected me to speak in Spanish . But because it is the true language of my beloved . I self-studied Spanish for him .

The man grinned like expecting me to ask him . "Buen dia señorita" [Good day Miss] Pagbati nito sa akin at yumukod ng kaunti bilang pagbibigay galang . He took my hand and gently kissed the back of it . I feel overwhelmed with it na para bang siya ang gumagawa .

"We only met earlier , señorita . But if I look so familiar with you . It's not me , but my son ." He said that left me confused .

Sino ? Sino ba ang anak nito ?

I am curious . And curiosity is killing me . His answer is too dim . His answer isn't enough for me to digest it completely .

"Who is your son ?" I asked him but he answered me with a smile . Natigilan ako . Kinukutuban ako but I don't want to assume .

"Hija . He was the fiancé of your mom before your mom cut the engagement ." Singit ni lola na hindi ko napansin dahil nakatitig ako sa matanda .

"Can you tell me how is he ?" I asked all of a sudden . And the man smiled a bit but those smile turned into a flat line .

"He is Brandon Frederick --"

"Santillan ." Pagtatapos ko sa sasabihin ni Lola . Nakita ko ang pagkabigla nang lahat and the man looked at me with his cold gaze .

"You know him , hija ?" Tanong ni Lola .

"Of course . I know a Santillan ." I bitterly smiled na mukhang hindi inaasahan ni Brandon dahil kita ko ang pag-iiba ng ekapresyon nito na naaapektuhan .

"Of course Lola . I do know a Santillan ." Ulit ko at saka tiningnan sina Percy at si Grand-père na mukhang hindi inaasahan ang mga sinasabi ko at reaksyon ko .

"I know Bryan . I knew him because he is the one whom I dreamed of to be with me for the rest of my life before you dragged me into this situation ." I said and a tear finally escaped from my eyes at marahas na tinanggal ang gloves ko at saka nagmamadaling lumabas ng music room at nagpunta sa kwarto ko para ibuhos na ang lahat ng hinanakit ko sa pamilya ko .

I want to be with him so bad . Hinawakan ko ang kwintas na suot ko at saka hinalikan ang pendat nito . "Bryan . Please rescue me . I will wait for you , I trust you , I love you ." I murmured before letting myself drowned with darkness .