One Shot Stories

Nothing can stop me loving you even the whole universe

"Hi love, day 355." Bati ko sa camera at nag wave pa.
"Love, wala ka pa bang balak gumising dyan?" Parang tangang tanong ko sa kanya at tinutok na naman yung camera sa kanya na nakahiga sa hospital bed.

He's been in comma for almost 1 year. He met car accident. I was busy taking a video when the door's open.

"Oh, ija. Kumain ka na ba?" Bungad sakin ni Tita Ashley. Mother of Ash Kurt, My fiancé.

Lumapit naman ako sa kanya at nakikipag beso.

"Mamaya na po, Tita. Hindi pa naman po kasi ako gutom e." Sabi ko sa kanya at umupo ulit sa gilid ng hospital bed at hinawakan ang kamay ni Ash Kurt.

"Oh sige. Umuwi ka na muna at baka ma late kapa sa pasok mo ngayon." Sabi ni tita habang inaayos yung pinamili niya.

"Okay po, tita." Sagot ko nalang at hinalikan si Kurt sa pisnge.

Nagpaalam na rin ako kay Tita at umuwi na.

"Day 364 at 10:55 pm. Hi love, kakauwi ko lang galing school. Dumeretso na ako dito baka kasi magtampo ka." Para namang tangang sabi ko. "Love, uwi muna ako ah. Magpapahinga lang ako saglit. I love you." Pagkasabi ko non e hinalikan ko siya sa magkabilang pisnge niya at inoff na ang camera.

11:55 PM. Kakarating ko lang galing hospital. Hayst, kainis naman kasi 'tong traffic na'to e.

Tapos na akong magpalit. Matutulog na sana ako ng biglang mag ring yung cellphone ko. Tinignan ko yung I.D caller at si Tita Ash ang tumawag.

"Hello, Tita?" Sagot ko sa tawag ni Tita.

"S-shane, can you please come here?" Humihikbing saad ni tita.

Nanginginig naman ako sa hindi ko alam na kadahilanan.

"Okay po, Tita." Saad ko sabay baba ng tawag at kumuha ng jacket at nagmamadali nang lumabas.

Nakita ko si Tito sa labas ng room ni Kurt na hindi mapakali.

"Tito, Ano pong nangyare?" Tanong ko kay Tito.

Napalingon naman siya sakin at nakita ko sa mga mata niya ang luhang kanina pa ata niya pinipigilang tumulo.

Umiling lang siya at nagsimula nang tumulo ang mgauha niya.

Pumasok na lang ako sa loob at nadatnan ko ang mga doctor at mga nurse pati na rin si Tita doon na halos mahimatay na sa kakaiyak. Nang tignan ko si Ash Kurt na dahan-dahang tinatabunan ng doctor ay tila tumigil sa pag-ikot ang mundo ko at bumigay na ang tuhod ko na kanina pa nangangatog.

"No, it can't be." Bulong ko at nagsimula nang nag uunahan ang mga luha ko. Tumayo ako kahit na nahihirapan ako dahil nanghihina na ako. Tinabig ko ang doctor at sinibukang alisin ang tabon sa katawan ni Kurt. Nanginginig naman ang mga kamay ko.

Nang maalis na ang tabon. Naramdaman ko ang milyon milyong karayom na tumutusok sa puso ko.

"NOOOOOOO! LOVE PLEASE DON'T LEAVE MEEEEE!" I shout as loud as I could.

Isa nalang ang nasa isip ko ngayon. My Fiancé left me. My man left me. Tuluyan niya na talaga akong iniwan.

Day 365, Love. 1 year. After 1 year waiting for you, you still left me. How could I continue living when you bring my heart with you? Could I survive without you? Dito ka nga lang sa hospital ng Isang taon halos hindi ko na kayanan. Ngayon pa, ngayon pa na tuluyan kanang nawala sa akin.

But, there's one thing I want you to know.

"NOTHING AND NO ONE CAN STOP ME LOVING YOU. EVEN THE WHOLE UNIVERSE."